Ο έρωτας κήρυξε … Πτώχευση… Με ένα Κλίκ …

Συνήθως ξεκινάω πάντα να γράφω μετά από μια έμπνευση .. ξαφνική; Όχι πάντα …
Κάθε φορά, κάτι θα διαβάσω, κάτι θα ακούσω, κάτι θα μου γυρίσει το μάτι, κάτι θα υπακούσω … ναι καλά το γράφω υπακούμε σε κάποια πράγματα κι ας μην μας αρέσουν γιατί έτσι πρέπει…

Ακούς λοιπόν την φράση .. θα μου κάτσει;;
Έλα να δούμε λοιπόν τι μας κάτσει και σήμερα τι θα είναι αυτό, που θα κάτσει τελικά εκεί έξω και θα αλλάξει όλο αυτό, το κάτι, το είναι, ή το άλλο…

Όλοι εκεί έξω κάτι θέλουν…
Άντρες θέλουν γυναίκες … γυναίκες θέλουν άντρες
Άντρες θέλουν άντρες και γυναίκες θέλουν γυναίκες …

Και όλοι ψάχνονται… Ψάχνουν, αυτό το ψαχτηράκι που λέγεται κομπιουτεράκι, ή αλλιώς λαπτοπάκι, ή αλλιώς τηλεφωνάκι ή αλλιώς ταμπλετάκι ή αλλιώς το κέρατο της τεχνολογίας, που μπήκε στην ζωή όλων και τους πήρε τα μυαλά (για όσους είχαν, γιατί και σε αυτούς που είχαν τα πήρε, και σε αυτούς που δεν είχαν…
τους πήρε ότι είχε απομείνει)

Μια χαρά «εφαρμογές» υπάρχουν, που τις «κατεβάζεις» και όλα μπορούν να γίνουν γρήγορα, σε χρόνο και τόπο κοινής αποδοχής, για περιορισμένη διάρκεια, τόση ώστε να εξατμιστεί η κάθε προσδοκία που μπορεί να υπάρχει χωρίς κάν να έχει γεννηθεί…

Να το κάνουμε έτσι απλά και σήμερα λοιπόν για να δούμε αν θα μας κάτσει …
Το να τα φτιάξουμε κάπως αλλιώς τα πράγματα δεν λέει;;; Κάπως λίγο πιο παραδοσιακά ας πούμε; Κάτι σαν τα παραδοσιακά μελομακάρονα αυτά της γιαγιάς κάθε Χριστούγεννα; Όχι μπα … κάτι μου λέει ότι ήδη είμαστε σε Πτώχευση Συναισθημάτων…

Όσοι χρησιμοποιούν ακόμη το Facebook, είναι λίγο παλιομοδίτες θα μπορούσες να πείς, αλλά θυμίζει και λίγο την γιαγιά μου, με τα τάπερ, που έφτιαχνε το κολατσιό για να πάρω στο σχολείο.
Έχει όμως πλεονεκτήματα δεν μπορείς να το αμφισβητήσεις αυτό … Όχι τα ίδια με το Ινσταγκράμ … αλλά έχει εδώ που τα λέμε … Οι λίγο πιο μοντέρνοι χρησιμοποιούν ινσταγκραμ … είναι οι λίγο πιο προχω… (έτσι λέγονται)

Κάποιοι ακόμα το προτιμούν, (το FB) γιατί μπορείς να βλέπεις τον άλλον ή να μην τον βλέπεις αλλά μπορείς να τον ερεθίζεις ή να ερεθίζεσαι, ΧΩΡΙΣ να τον ακουμπάς, χωρίς να τον μυρίζεις χωρίς να τον φιλάς χωρίς να χρειαστεί να τσαλακώσεις τα ρούχα σου … και φυσικά χωρίς να μπεις στο κόπο να βγάζεις ρούχα (που να ξεκουμπώνεις σουτιέ να να βγάζεις κάλτσες κτλ). Πολύ πιο γρήγορα και χωρίς κανένα συναίσθημα … ΚΕΝΟ … ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΕΝΟ

Κουνάς απλά το ποντίκι… Ούτε καν τα μάτια, ούτε κάν εκείνο το μάτι που γυρίζει λίγο, άμα δεις τον άλλον και σου κάνει τσαλιμάκια… Δεν χαλάς βενζίνη, με το ποντίκι , δεν πίνεις ποτό άρα κάνεις οικονομία … Ούτε ρούχα πλένεις άρα οικονομία και στα απορρυπαντικά …
Γενικά δεν χαλάς τίποτα … απλά κουνάς το ποντίκι… και συνεχίζεις και πατάς τα πλήκτρα διαβάζεις τα μηνύματα και αν θέλεις απαντάς αν όχι τα σβήνεις… Σκουπίστε.. τελειώσατε και ξανά μανά …
Αρκεί να μην σου πέσει το Ιντέρνετ … γιατί κάτι άλλο δεν έχει καν πέσει αφού δεν έχει καν σηκωθεί ..

Το επόμενο είναι να φαντάζεσαι, τον έρωτα, και αν δεν έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις , να πάς να βρεις τον έρωτα στο Power of Love … ΞΕΡΝΑΩ ΟΜΩΣ
Κι όμως το βλέπουν πολλοί…. Πολλοί όμως, ακόμα κι αυτοί που λένε πως δεν το βλέπουν το βλέπουν…
Και ψάχνεις τον έρωτα στα πρόσωπα τα ανέραστα που κυκλοφορούν σε ένα μαντρωμένο σπίτι … και ψάχνουν τι;;; Δεν ξέρουν ούτε αυτοί…
Και εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά πιστεύουν πως ό έρωτας υπάρχει και κυκλοφορεί ανάμεσα μας …

Είσαι ελεύθερος; Ελεύθερη; Και θέλεις συνάντηση; Τι προτιμάς το κλίκ;
Η να βγεις έξω για ένα ποτό; Τι;;; Ποτό;;; Και ποιος κερνάει ποτό σήμερα;;;
Συνυπολογίζεις την απόσταση, την βενζίνη, το πλύσιμο, κόστος, κούραση ντύσιμο, βάψιμο … και καταλήγεις στο κλίκ …
Γρήγορα … ανώδυνα…. Βαρετά … άοσμα… άγευστα … και χωρίς τσιγάρο μετά … (μην το ξεχνάμε κι αυτό)
Και τώρα τι;;; Σκέφτεσαι και αναρωτιέσαι … Ο έρωτας κήρυξε πτώχευση… Με κοινή απλή λογική και ένα απλό κλίκ…
Θυμάσαι εκείνες τις εποχές που χτυπούσε το τηλέφωνο στο σπίτι και μιλούσες σιγά για να μην ακούσει η γιαγιά,το ραντεβού που έκλεινες στα ψιθυριστά, κάπου εκεί στην πλατεία ….δίπλα στο γηπεδάκι μετά την προπόνηση… (τυχεροί τελικά όλοι εμείς που το ζήσαμε) !!!

Απλά… και με σταθερά βήματα η τεχνολογία μας πάει μπροστά, δεν μπορείς να το αρνηθείς, αλλά τουλάχιστον κράτησε αυτό που χρειάζεσαι ..
Τον έρωτα για να τον ζήσεις, την τρέλα … Την καύλα …έτσι απλά όπως τότε που χρειαζόσουν μόνο την διάθεση και την ενέργεια χωρίς καθόλου κλίκ… Δεν είναι όλα κλίκ με το ποντίκι … Είναι και αυτά τα κλίκ του μυαλού ….
Αν δεν μυρίσεις τον άλλον δεν ερωτεύεσαι απλά … Πτωχεύει το μυαλό σου ….