Πατήσια: «Δεν ήταν παραμελημένη – Ήταν να γεννήσει σε νοσοκομείο» λέει ο σύζυγος της 34χρονης που βρέθηκε νεκρή μαζί με το νεογνό της
Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται η έρευνα των αρχών για την τραγωδία που εκτυλίχθηκε την Τετάρτη στα Πατήσια, όπου εντοπίστηκε νεκρή μια 34χρονη εντός του διαμερίσματός της. Η γυναίκα, η οποία ήταν σε προχωρημένη κύηση, γέννησε μόνη της, αλλά έχασε την ζωή της αμέσως μετά τον τοκετό, όπως και το νεογνό.
Ο σύζυγός της, μιλώντας στο Live News, εξήγησε τι ακριβώς συνέβη. «Είμαι σε φάση που ετοιμάζω να κάνω την κηδεία της γυναίκας μου. Η γυναίκα μου δεν είχε πάει στους γιατρούς γιατί ήταν μια χαρά, γιατρός, παθολόγος ήρθε στο σπίτι την Κυριακή. Ήταν οι μέρες της και περιμέναμε από στιγμή σε στιγμή να μεταβούμε στο νοσοκομείο, εκεί γέννησε την πρώτη μου, το δεύτερο μου και τώρα για το τρίτο. Και τα δύο παιδιά γεννήθηκαν στο Αλεξάνδρα, και η κόρη μου και ο γιος μου. Την ώρα που πήγα να κάνω ένα μεροκάματο, δούλεψα και πήγα στο σπίτι και την είδα σε φάση σε κώμα και το μικρό και τη γυναίκα μου. Αφού τους τράβηξα και τους ακούμπησα και ήταν όλοι παγωμένοι».
Αναφορικά με το ψαλίδι, ο σύζυγος της 34χρονης είπε: «Όχι και η αστυνομία δεν είδε τίποτα. Δεν ήμουν εκεί καταρχήν, μπορεί και να το τράβηξε από μόνη της και να το έκοψε» είπε χαρακτηριστικά.
Και πρόσθεσε: «Μια κοπέλα βοήθησε μόνο, να κάνουμε ΚΑΡΠΑ, ήρθε το ασθενοφόρο, η πρώτη μηχανή, είναι καταγεγραμμένο. Δεν πόναγε πουθενά, το μόνο ήταν μία ίωση μικρή, ότι πόναγε ο λαιμός από τα παγωμένα. Από το μωρό τίποτα, όλα μια χαρά: “Πονάς;”, “όχι μια χαρά”. Βγήκαμε βόλτα, πηγαίναμε βόλτες γύρω, γύρω, όλη την διάρκεια της εγκυμοσύνης, περπατάγαμε για να μην έχει δυσκολία στο μωρό, όπως και στο πρώτο, όπως και στο δεύτερο»
«Το τηλέφωνο όταν γύρισα εγώ στο σπίτι ήταν ήδη κλειστό, έμεινε από μπαταρία και δεν είχε την δυνατότητα να μιλήσει. Εγώ όταν έφυγα από το σπίτι μου το πρωί 9.15- 9.30,της λέω: ”ό,τι χρειαστείς χτύπα στην πόρτα ή φώναξε”, “ναι” μου λέει, την αγκάλιασα, την φίλησα και έφυγα, “ό,τι χρειαστείς εκεί”, “ναι” μου λέει. Η γυναίκα μου δεν ήταν παραμελημένη, εγώ την πρόσεχα σε κάθε στιγμή, από την αρχή του πρώτου παιδιού, στο δεύτερο, στο τρίτο».