Γυφτάκι, σκέφτονταν, και προσπερνούσαν – Στο τέλος, πέθανα. Τουλάχιστον, τέλος ο πόνος
Η περίπτωση με το 8χρονο κοριτσάκι που τραυματίστηκε σοβαρά στο Κερατσίνι, όταν η πόρτα του εργοστάσιου το εγκλώβισε και για ώρες ψυχορραγούσε, ενώ από βίντεο ντοκουμέντο φαίνεται ότι ενώ υπάλληλοι το είδαν το άφησαν αβοήθητο, έχει σοκάρει
Ο γνωστός συγγραφέας Αύγουστος Κορτώ σε μια ανάρτησή του περιγράφει όλα όσα μπορεί να σκεφτόταν το μικρό κοριτσάκι την ώρα που ο αέρας στον οργανισμό της λιγόστευε και οι ενήλικες γύρω της, εκείνοι που έπρεπε να την προστατεύσουν, αδιαφορούσαν.
Τα λόγια του μαχαίρια στις καρδιές όλων – κυρίως εκείνων που την ώρα που ένα παιδί τους χρειάζοταν έδειξαν το πιο σκληρό πρόσωπό τους.
«”Γυφτάκι” σκέφτονταν, και προσπερνούσαν.
Πρώτα, φοβήθηκα. Τρόμος, πανικός! Παγιδεύτηκα!
Ο φόβος είναι αόρατος.
Εγώ;
“Γυφτάκι,” σκέφτονταν, και προσπερνούσαν.
Έπειτα, πόνεσα. Πόνος φριχτός, στο στήθος, στα πλευρά!
Ο πόνος είναι αόρατος.
Εγώ;
“Γυφτάκι,” σκέφτονταν, και προσπερνούσαν.
Ύστερα, δεν μπορούσα να ανασάνω. Πνίξιμο, πνίξιμο, αέρα!
Η ανάσα είναι αόρατη.
Εγώ;
“Γυφτάκι,” σκέφτονταν, και προσπερνούσαν.
Ώρα πολλή με προσπερνούσαν: “Γυφτάκι, γυφτάκι, γυφτάκι”.
Στο τέλος, πέθανα.
Τουλάχιστον, τέλος ο πόνος, ο φόβος. Τέλος η πνοή.
Ο θάνατος είναι αόρατος.
Εγώ;
Εγώ, νομίζω, δεν θα προσπερνούσα».