Από τον Βαγγέλη Θεοδώρου

Λίγο πριν μπει στο «κλουβί» του MMA Challenge Pro, του μεγαλύτερου show μαχητικών αγωνισμάτων στην Ελλάδα, ένας από τους πιο ταλαντούχους αθλητές του Brazilian Jiu Jitsu μιλά στο People για τη ζωή του εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου.

Αν και ξεκίνησε, όπως τα περισσότερα αγόρια, από το ποδόσφαιρο και αγαπά την μπάλα, ο Κωνσταντίνος γρήγορα κατάλαβε πως ήθελε να διοχετεύσει την αστείρευτη ενέργειά του στα μεικτά μαχητικά αθλήματα. Σε ηλικία 18 ετών άρχισε την πυγμαχία και το kick box, ενώ, δύο χρόνια αργότερα, ερωτεύτηκε το brazilian jiu jitsu. «Μέσω των δύο προπονητών μου, του Γιώργου Κακανάτσα και του Κωνσταντίνου Νικολόπουλου, γνώρισα καλύτερα το Brazilian Jiu-Jitsu και αμέσως το ερωτεύτηκα! Ήταν αυτό που έψαχνα! Μου αρέσει η νοοτροπία του, η φιλοσοφία του ότι ο πιο αδύναμος μπορεί να υπερισχύσει του πιο δυνατού, το ότι η τεχνική είναι πάνω από την δύναμη. Δεν έχει τυχαία τα προσωνύμια gentle art και human art», αναφέρει και συνεχίζει: «το άθλημα αυτό κάθε μέρα σε κερδίζει, δεν υπάρχει το “τα ξέρω όλα”, μπορείς να μάθεις κάτι ακόμα και από έναν πιο αρχάριο! Επίσης, δεν υπάρχουν εγωισμοί και διαφοροποιήσεις, όλα αυτά τα αφήνεις απ’ έξω».

Τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας, ο Κωνσταντίνος ξυπνάει μεταξύ 6 και 8 το πρωί και αμέσως αρχίζει την ενασχόλησή του με το άθλημα. «Ξεκινάω με ένα ιδιαίτερο, μετά έχω δική μου προπόνηση, τεχνική και ενδυνάμωση -αυτό τον καιρό προπονούμαι κυρίως με λάστιχα λόγω ενός τραυματισμού στον ώμο. Συνεχίζω με το τμήμα μου στα Πετράλωνα και μετά έχω πάλι δική μου τεχνική και ενδυνάμωση», περιγράφει, προσθέτοντας ότι επιστρέφει στο σπίτι του γύρω στις 11 με 11:30 το βράδυ και, αμέσως, κάνει μπάνιο και πέφτει για ύπνο!

«Έχω στερηθεί αρκετά, αλλά υπάρχουν αθλητές που έχουν στερηθεί περισσότερα από εμένα. Στερήθηκα σχέσεις, δουλειές, κάποιες φιλίες που δεν καταλάβαιναν τι ακριβώς κάνω, επαφές με ανθρώπους με τους οποίους θα ήθελα να επικοινωνώ πιο συχνά… Όμως, δεν μου λείπει κάτι! Εγώ το επέλεξα αυτό και με γεμίζει, είμαι ταγμένος εκεί!», παραδέχεται. Μάλιστα, όπως αποκαλύπτει, είναι φοιτητής στο τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Στερεάς Ελλάδας, αλλά δεν έχει πάρει το πτυχίο του καθώς δεν προλαβαίνει να κάνει την πρακτική άσκηση που απαιτείται για την ολοκλήρωση των σπουδών του, κάτι που δεν αποκλείει να κάνει στο μέλλον.

Όταν δεν έχει προπονήσεις και δεν γυμνάζει άλλους, ο Κωνσταντίνος περνά χρόνο με την οικογένειά του και τα αγαπημένα του πρόσωπα, αλλά και για να επαναφέρει το σώμα του κάνοντας αποθεραπεία, με μεθόδους όπως το μασάζ, η κρυοσάουνα και yoga. Δηλώνει single, όντας και σε φουλ ρυθμούς προετοιμασίας για τον αγώνα της 5ης Μαΐου στην Θεσσαλονίκη, αλλά δεν παραλείπει να πιει έναν καφέ με τους φίλους του, επιλέγοντας κυρίως στέκια στο κέντρο της Αθήνας, όπως στο Κολωνάκι και την πλατεία Αγίας Ειρήνης. Παράλληλα, αφιερώνει χρόνο στην μητέρα του και τον αδερφό του, τους οποίους βλέπει σπάνια τις καθημερινές παρά το ότι μένουν στο ίδιο σπίτι και επιδιώκει να τρώνε όλοι μαζί τις Κυριακές, καθώς θεωρεί πολύ σημαντικό το κυριακάτικο οικογενειακό τραπέζι.

«Στην αρχή η μητέρα μου ήταν πολύ επιφυλακτική λόγω των πολεμικών τεχνών, αλλά σιγά σιγά αποδέχεται την ενασχόλησή μου. Βέβαια, ακόμα δεν την έχει αποδεχθεί πλήρως», λέει γελώντας, ενώ αποκαλύπτει πως… προπονεί τον αδερφό του, ο οποίος ασχολείται καθαρά με την γυμναστική ως χόμπι και τρόπο ευ ζην. Όσο για τους φίλους του; «Πέφτει πολύ γέλιο στην παρέα και κατανοούν αυτό που κάνω. Εκτός από την διαπροσωπική επαφή υπάρχει και η διαδικτυακή και, φυσικά, με στηρίζουν στους αγώνες και έρχονται να με δουν».

Στις 5 Μαΐου, στο Regency Casino Thessaloniki, ο Κωνσταντίνος, έχοντας στις κερκίδες αγαπημένα του πρόσωπα αλλά και τους συνεργάτες του από την εταιρεία επικοινωνίας Plus More 360, θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον κάτοχο της ζώνης στην κατηγορία των 85 κιλών, Σάββα Καρυπίδη. Μάλιστα, αν και ο ίδιος αγωνίζεται στην κατηγορία των 79,5 κιλών, επέλεξε να ανέβει μόνο και μόνο για να αντιμετωπίσει τον εν λόγω αθλητή, ο οποίος, όπως μας επισημαίνει, είναι ένας από τους καλύτερους αυτή τη στιγμή. «Είναι μεγάλη μου τιμή να έχω αυτό τον αντίπαλο, έναν από τους καλύτερους στην Ελλάδα και τρεις – τέσσερις φορές πανευρωπαϊκό πρωταθλητή. Μάλιστα, είχα την τύχη να μου κάνει γωνία, λόγω αδυναμίας του προπονητή μου, σε έναν αγώνα στην Ρώμη και να με coach-άρει», αναφέρει και εξηγεί πως η εν λόγω διοργάνωση είναι η μεγαλύτερη στη χώρα μας, είναι ήδη σχεδόν sold out και θα έχει τηλεοπτική και online κάλυψη από μία από τις μεγαλύτερες πλατφόρμες παγκοσμίως.

«Εκτός από τον πανελλήνιο τίτλο, αυτή η διοργάνωση ανοίγει πόρτες και για επόμενα πράγματα στην Ελλάδα, καθώς και για το εξωτερικό», επισημαίνει και δηλώνει αποφασισμένος να τα καταφέρει, έχοντας αφοσιωθεί πλήρως στην προετοιμασία του. Εξάλλου, όπως χαρακτηριστικά τονίζει, «δεν υπάρχει ταβάνι! Είναι ένα άθλημα εθιστικό, σαν να πέφτεις σε μία μαύρη δίνη και να μην σταματάς. Δέκα φορές να πάρω τον τίτλο, θα τον θέλω έντεκα. Δέκα φορές να αποτύχω, θα είμαι ευτυχισμένος!».

Το μόνο που θα έκανε τον Κωνσταντίνο να σταματήσει είναι ένας σοβαρός τραυματισμός, ωστόσο, θα σταματούσε μόνο το αγωνιστικό κομμάτι και όχι το προπονητικό, το οποίο ασκεί τώρα σε δύο γυμναστήρια, το AFT στον Χολαργό και το X-Fight Nation στα Πετράλωνα, τρέχοντας πρωινά και απογευματινά τμήματα με μαθητές από όλες τις ηλικίες με τον μικρότερο να είναι 16 ετών και τον μεγαλύτερο που του έχει τύχει… 50!

Συζητώντας για το πόσο διαδεδομένο είναι το brazilian jiu jitsu στην Ελλάδα, μου επισημαίνει πως είναι ένα άθλημα που τώρα έχει αρχίσει να παίρνει τα πάνω του, με κοινό όλων των ηλικιών να παρακολουθεί τους αγώνες, αλλά και ενδιαφερόμενους να μυηθούν σε αυτό. Παράλληλα, όμως, δεν κρύβει πως θα μπορούσαν να υπάρχουν καλύτερες συνθήκες προπόνησης και τουρνουά, κάτι στο οποίο θα έπρεπε να συντελέσουν όλοι οι αθλητές κάνοντας συλλογικές ενέργειες. «Βλέπεις για παράδειγμα τον Πετρούνια στους κρίκους και τον Βολικάκη στην ποδηλασία και καταλαβαίνεις πόσο ταλέντο υπάρχει σε αθλητές σε αυτή τη χώρα, αλλά δεν έχουν την ίδια αντιμετώπιση με το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ και έρχονται στη δημοσιότητα μόνο όταν πετύχουν κάτι υπεράνθρωπο και αυτό το καταφέρνουν μόνοι τους!», συμπληρώνει.

Μοιραία, η συζήτηση πηγαίνει σε έναν άλλο αθλητή του brazilian jiu jitsu, τον Γιώργο Κατσινόπουλο, που έγινε γνωστός στο πιο ευρύ κοινό λόγω της συμμετοχής του στο παιχνίδι επιβίωσης του ΑΝΤ1, το Nomads. «Δεν τον γνωρίζω προσωπικά, αλλά έχω ακούσει τα καλύτερα για εκείνον αν και δεν έχω δει στα social media τις τεχνικές του. Χαίρομαι πάντως που συμμετείχε γιατί έστω και μέσα από έναν άνθρωπο ήρθε το άθλημά μας στην επιφάνεια», αναφέρει. Ο ίδιος, πάντως, δεν θα συμμετείχε σε ένα ανάλογο παιχνίδι αυτή τη στιγμή, καθώς πρώτη και μοναδική του προτεραιότητα είναι η ενασχόλησή του με το άθλημα και η προπόνηση των μαθητών του, οπότε δεν θα μπορούσε να διαθέσει χρόνο. «Στο μέλλον, όμως, δεν ξέρεις… Ποτέ δεν λέω “ποτέ”», συμπληρώνει.

Μετά τον αγώνα της Θεσσαλονίκης, ο 26χρονος αθλητής έχει κι άλλα σχέδια. Επόμενοι σταθμοί του είναι η Ισπανία για ένα τουρνουά και, ενδεχομένως, ένα camp προετοιμασίας τον Σεπτέμβριο στην Ισλανδία, καθώς και η Αμερική με στόχο το παγκόσμιο. «Θα παλεύω όσο με βαστάνε τα πόδια μου!», λέει χαρακτηριστικά, ενώ στο απώτερο μέλλον φαντάζεται τον εαυτό του να έχει ανοίξει τον δικό του σύλλογο και να περνά στη νέα γενιά όλα όσα έχει μάθει και κάνει. Κρίνοντας, όχι από την σωματική του διάπλαση, αλλά από την προσήλωση και το πάθος που βγάζει, κάτι μας λέει ότι έχει ακόμα πολλά να καταφέρει…

Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο People, που κυκλοφορεί αυτή την Κυριακή, μαζί με το Πρώτο Θέμα.