Ένα βιβλίο για τα δύσκολα παιδικά χρόνια της Χρύσας Ρώπα

Τη δραματική περιπέτεια ζωής της Χρύσας Ρώπα, επέλεξε να κάνει βιβλίο η συγγραφέας Γιοβάννα. Η γνωστή ηθοποιός στο παρελθόν αποκάλυψε (σε τηλεοπτική εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη), πως όχι μόνο είναι υιοθετημένη (κάτι που έμαθε στα 12 της χρόνια), αλλά και το ότι πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια.

Η ιστορία της ζωής της είναι βγαλμένη από σενάριο δραματικής ταινίας: Γεννήθηκε δίδυμη. Η βιολογική της μητέρα της έδωσε τα δίδυμα κοριτσάκια αμέσως για υιοθεσία. Στο ένα από αυτά, δέθηκε για αναγνώριση από τον ενδιαφερόμενο, μία κλωστή, ένας κόμπος στο χεράκι του…

Η ίδια η Χρύσα Ρώπα λέει για τη μητέρα της: “Ήταν μία γυναίκα που είχε μείνει για 15η φορά έγκυος και ο παπάς αρνήθηκε να την κοινωνήσει γιατί είχε κάνει αμβλώσεις. Έτσι, η γυναίκα αυτή έφερε στον κόσμο δίδυμα κοριτσάκια. Μετά ήρθε μία άλλη κυρία, έκοψε μια κλωστή από τον ποδόγυρό της και το έδεσε στο χεράκι του ενός κοριτσιού. Διάλεξε δηλαδή ένα από τα δύο κοριτσάκια. Αυτό ήμουν εγώ», ανέφερε χαρακτηριστικά η ηθοποιός. «Το έμαθα τυχαία μετά από 12 χρόνια σε μια είσοδο πολυκατοικίας».

Αυτή «η κλωστή» έκανε τη συγγραφέα Γιοβάννα να γράψει το βιβλίο «Ο κόμπος» αφιερωμένο στην ηθοποιό, καθώς δεκάδες ερωτήματα γεννήθηκαν μέσα της βλέποντας την εξομολόγηση ψυχής της:

«Μια στιγμή ήταν. Στην νυχτερινή εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη. Εκείνο το βράδυ φιλοξενούσε καταξιωμένες γυναίκες – ηθοποιούς εν προκειμένω. Θέμα οι αναμνήσεις τους από τα παιδικά τους χρόνια.
Πρόλαβα την συζήτησή του με την εξαιρετική καρατερίστα Χρυσούλα Ρώπα. Δημόσια όπως καταλαβαίνετε, γι αυτό και τολμώ να αναφερθώ. Η περίπτωσή της στάθηκε το ερέθισμα – χαστούκι που δέχτηκα εγώ η αλαφροίσκιωτη, για την μυθοπλασία μου. Τι ρόλο μπορεί να παίξει ένας κόμπος από σπάγκο δεμένος, στο ποδαράκι ενός νιογέννητου για την ψυχή του, ζωή του όλη; Πόσο εγκληματικός μπορεί να γίνει ο άνθρωπος όταν το πνεύμα του είναι τυφλά δέσμιο από το τι θα πει ο κόσμος;
Δυο βρέφη, δυο κοριτσάκια που αποχωρίστηκαν βίαια από την ανήλικη μάνα τους και δόθηκαν χωριστά για υιοθεσία, αμέσως μετά την πρώτη τους ανάσα. 

-Ποια ήταν η ζωή τους μέχρι η τύχη να φέρει τη μια απέναντι στην άλλη; 

-Ποια ήταν η ζωή τους μετά; 

Παιδεύτηκα πολύ για να δώσω σάρκα και οστά, με ψυχή και αγάπη, στην πιο καταιγιστική ιστορία που γέννησα ποτέ.
Το ενδέκατό μου μυθιστόρημα, το αφιερώνω σ’ εκείνη που μου το ενέπνευσε και σε όλους εκείνους που δεν σκύβουν πάνω από τη δικιά τους ψυχή για να γνωρίσουν την ύψιστη των ευθυνών: Εκείνης, απέναντι σε ζωές που κρέμονται από τα χέρια τους.

Με το σεβασμό και την αγάπη μου

Γιοβάννα»