Συγκλόνισε ο Άλεξ Σταυρίδης για την περιπέτεια της υγείας του: «Έχω μια τεράστια ουλή στο στήθος, σημάδια στην κοιλιά από τα καλώδια που μου έβαλαν»

Ο Άλεξ Σταυρίδης, γνωστός στο ευρύ κοινό από τη φετινή του συμμετοχή ως αγοραστής στην εκπομπή Cash or Trash, παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ! αποκαλύπτοντας για πρώτη φορά τη σοβαρή περιπέτεια υγείας που βίωσε ως παιδί και τις ανεξίτηλες επιπτώσεις που άφησε στην πορεία της ζωής του.

Ο 39χρονος επιχειρηματίας γεννήθηκε με δύο τρύπες στην καρδιά. Όπως αφηγείται, οι γιατροί αρχικά πίστευαν πως οι δυσμορφίες θα απορροφούνταν φυσικά. Ωστόσο, η κατάσταση δεν βελτιώθηκε, και οι γονείς του αποφάσισαν να τον μεταφέρουν στην Αγγλία για να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση.

«Ήμουν μόλις 2 χρονών. Γεννήθηκα με δύο τρύπες στην καρδιά μου. Οι γιατροί ευελπιστούσαν ότι θα απορροφηθούν αλλά δεν έγινε τελικά. Οι γονείς μου με πήγαν στην Αγγλία, όπου χειρουργήθηκα», αναφέρει ο ίδιος.

Το χειρουργείο, ωστόσο, πήρε τραγική τροπή, όταν οι αναισθησιολόγοι φέρονται να μην συντονίστηκαν σωστά μεταξύ τους. Κατά τη διάρκεια της πολύωρης επέμβασης, του χορηγήθηκε κατά λάθος διπλή δόση αναισθητικού φαρμάκου για ενήλικες, με συνέπεια να πέσει σε κώμα.

«Όμως οι αναισθησιολόγοι, που μέχρι τότε επιτρεπόταν να αλλάζουν βάρδια στη διάρκεια μιας επέμβασης, δεν συνεννοήθηκαν σωστά και στην πολύωρη εγχείρησή μου χορήγησαν διπλή αναισθητική δόση ενηλίκου, με αποτέλεσμα να πέσω σε κώμα μετά την επέμβαση. Αυτό το έμαθα τυχαία πολλά χρόνια αργότερα, γιατί έχω μια τεράστια ουλή στο στήθος και σημάδια στην κοιλιά μου από τα καλώδια που μου έβαλαν, οπότε γνώριζα για την εγχείρηση», προσθέτει.

Τα σημάδια στο σώμα του αποτελούσαν πάντοτε αποδείξεις του τραύματος. Ωστόσο, η πλήρης αλήθεια ήρθε στο φως χρόνια μετά, μέσα από μία τυχαία ανακάλυψη και μια συγκινητική αποκάλυψη από τη μητέρα του. Ο ίδιος θυμάται ένα σταυρό που εμφανιζόταν ξανά και ξανά στο δωμάτιό του, παρότι προσπαθούσε να τον απομακρύνει.

«Στα 14 μου βρήκα μια μέρα σε ένα συρτάρι κάτω από το κρεβάτι μου έναν περίτεχνο σταυρό. Στο σπίτι μας είχαμε ένα συγκεκριμένο σημείο όπου αφήναμε ό,τι δεν θέλαμε, για να δοθεί σε ανθρώπους που το χρειάζονταν. Εγώ άφηνα αυτόν τον σταυρό εκεί αλλά πάντα τον έβρισκα κάτω από το κρεβάτι μου. “Μα μπούμερανγκ είναι;”, ρώτησα αστειευόμενος τη μητέρα μου κάποια στιγμή. Τότε μου αποκάλυψε ότι ο συγκεκριμένος σταυρός ήταν πάνω από το προσκεφάλι μου, όταν έπεσα σε κώμα. Δεν είναι εύκολο για τη μητέρα μου να το συζητάει», καταλήγει.