Σίσσυ Χρηστίδου: Με ενοχλεί το «σταμάτα να τρως» – Πώς δεν το σκέφτηκα;
Συγκινήθηκε η Σίσσυ Χρηστίδου με την εξομολόγηση του Αλέξανδρου Κοψιάλη, ο οποίος μίλησε ανοιχτά για τη μάχη του με τα κιλά. Η παρουσιάστρια αναφέρθηκε και στη δική της εμπειρία και στον λόγο που κατά καιρούς παίρνει και βάρος.
«Ήταν συγκινητικός ο τρόπος που μίλησε δημόσια για αυτό γιατί αφορά και πολύ κόσμο. Είναι κάτι που γίνεται στο μυαλό έτσι κι αλλιώς. Δεν έχει να κάνει με τη βιολογία, είναι ψυχική νόσος και η υπερφαγία και η ανορεξία», είπε η Σίσσυ Χρηστίδου στην εκπομπή της Χαμογέλα και Πάλι.
«Το βρίσκω πάρα πολύ γενναίο που μιλάει τόσο ανοιχτά και που μιλάει την ώρα που βρίσκεται μέσα στο πρόβλημα. Δεν μιλάει έξω από αυτό. Συνήθως μας είναι πιο εύκολο να μιλάμε βγαίνοντας από το πρόβλημα. Εμένα με λυγίζει η εικόνα του και ελπίζω να παίρνει τη βοήθεια που χρειάζεται και αξίζει για να το καταπολεμήσει», πρόσθεσε.
Ο Παύλος Σταματόπουλος είπε: «Έφτασα 125-130 κιλά όταν αρρώστησε η μητέρα μου. Η μόνη διέξοδος ήταν το φαγητό για να νιώσω λίγη χαρά. Εκείνη τη στιγμή δεν ένιωθα ότι έχω εγκλωβιστεί σε κάτι, απλά έτρωγα επειδή περνούσα ωραία με αυτό. Σαν εκτόνωση. Μετά από χρόνια, όταν συζήτησα με άλλους ανθρώπους για το θέμα της συναισθηματικής υπερφαγίας, το σύνδεσα με αυτό το γεγονός».
Η Σίσσυ Χρηστίδου, πρόσθεσε: «Έχει πολλές προεκτάσεις, δεν είναι μόνο η απόλαυση ή η εκτόνωση. Για εμένα είναι προστασία. Εγώ όταν νιώθω ότι βάλλομαι, παίρνω βάρος ουσιαστικά για να προστατευτώ. Είναι η ασφάλειά μου. Όταν νιώθω ότι κινδυνεύω, είτε συναισθηματικά, είτε πρακτικά, παίρνω βάρος. Αυτό θέλει δουλειά, να το δεις με τον ψυχολόγο. Στους ψυχολογικούς παράγοντες είναι η λύση. Ο οργανισμός το κάνει για προστασία, όχι για αυτοκαταστροφή. Απλά είναι αυτοκαταστροφικός ο τρόπος. Αλλά μέσα σου νομίζεις νιώθεις ότι αυτό σε σώζει εκείνη την στιγμή. Ξέρεις ότι κάνεις κακό στον εαυτό σου, απλά δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς».
Για να καταλήξει: «Εμένα με ενοχλεί το “σταμάτα να τρως”. Α, πώς δεν το σκέφτηκα; Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, θέλει πάρα πολλή δουλειά. Βγάζω το καπέλο στον Αλέξανδρο».