Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος του Μιχάλη Χατζηγιάννη;

Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης μίλησε στο tralala.gr και στην Σοφία Μπεκιάρη για τη σχέση που έχει με τους θαυμαστές του, τους φόβους του καθώς και για την προσωπική του ζωή. Διαβάστε ένα απόσπασμα.

Η σχέση σου με τους θαυμαστές σου πως είναι και πόσο σε βοήθησε στην εξέλιξη της καριέρας σου;

Η σχέση μου με το κοινό πρέπει να είναι στέρεη, ειλικρινής και να μην υπάρχει κάτι που να την διακόπτει. Πρέπει να είναι μία ανοιχτή γέφυρα επικοινωνίας. Νομίζω ότι το έχω επιτύχει αυτό μέσα από τις δουλειές μου και γι’ αυτό κρατάει όλο αυτό το διάστημα. Τους σέβομαι απόλυτα και το ίδιο και εκείνοι, με αγαπούν πραγματικά.

Υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού σου πως το χειροκρότημα του κόσμου κάποια στιγμή μπορεί να σταματήσει να υπάρχει;

Και στο πίσω και στο μπροστά μέρος υπάρχει (γέλια)! Αυτός είναι ο μεγαλύτερος φόβος και εφιάλτης του κάθε καλλιτέχνη και γενικότερα αυτού που έχει μεγαλώσει μέσα από το χειροκρότημα, πάνω στη σκηνή, κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας. Νομίζω ότι στο πίσω μέρος του μυαλού μας πρέπει να αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε ότι όλα τελειώνουν και ότι αυτή η πορεία όσο όμορφη και αν είναι κάποτε ολοκληρώνεται όπως όλα. Πιστεύω όμως πως όταν έρθει εκείνη η ώρα όλα θα τελειώσουν όσο όμορφα ξεκίνησαν, είναι μέρος της διαδικασίας.

Είναι «υποχρεωμένος» πιστεύεις ένας καλλιτέχνης όπως αναφέρεται ανοιχτά για τα επαγγελματικά του να απαντά εξίσου και για τα προσωπικά του;

Ένας καλλιτέχνης κρίνει κατά το δοκούν πόσο θέλει να ανοίξει την πόρτα της προσωπικής του ζωής και πόσο θέλει να μιλήσει για την ιδιωτική του σφαίρα. Ο καθένας επιλέγει τον δρόμο που θέλει να ακολουθήσει και τις βάσεις που θέλει να στηρίζει την σταδιοδρομία του.