Η Αλεξάνδρα Κ* αποκαλύπτει τα πάντα για τις “Ηρωίδες” της!

Η σεναριογράφος Αλεξάνδρα Κ* μιλά για τις Ηρωίδες … Μια σειρά φτιαγμένη από γυναίκες για γυναίκες αλλά και για όλους εκείνους τους άνδρες που θα ήθελαν να βρεθούν πιθανότατα μέσα στο μυαλό τους!

Mια σειρά αφιερωμένη αποκλειστικά στις γυναίκες σε τι διαφέρει απ’ όσα ξέρουμε;

-Προσωπικά, ως θεατής, βαριέμαι όλα αυτά που χαρακτηρίζονται «γυναικεία».Δεν μου αρέσουν αυτές οι ταμπέλες και έχω λίγο υποφέρει εξαιτίας τους. Μπορεί τα media να κατατάσσουν τις «Ηρωίδες» στις γυναικείες σειρές, αλλά όταν βλέπω το συνεργείο (κυρίως άντρες και δη σκληροπυρηνικούς, και ελαφρώς γομάρια) να το διασκεδάζει, νιώθω ότι ίσως καταφέρουμε να ξεφύγουμε από το κλισέ του «γυναικείου».

-Από τα λίγα που έχω δει, υποθέτω πως το πρόβλημα βρίσκεται στα κλισέ που κατατρέχουν οτιδήποτε «γυναικείο»: υπερβολικό συναίσθημα, φοβερά πάθη, φοβερές μπούκλες, φοβερό σεξ, κακοποιητικοί άντρες. Κλισέ, κλισέ, κλισέ. Η ζωή μιας πραγματικής γυναίκας είναι απείρως πιο ενδιαφέρουσα πιστεύω!

-Το «Sex and the City» ήταν τομή τόσο για την TV όσο και για το πώς αντιλαμβάνονται οι γυναίκες του δυτικού κόσμου το φύλο τους. Εδινε μια αφήγηση απελευθερωτική θεωρητικά, αλλά αρκετά εγκλωβιστική στην πράξη …και σίγουρα μη ρεαλιστική, ακόμα και για τα αμερικανικά δεδομένα. Ενώ μιλούσε για μια εποχή που έχει παρέλθει οριστικά!

-Ναι. Με κάνει να θέλω να χώσω το τακούνι της Λουμπουτέν γόβας, που δεν έχω, βαθιά μέσα στον αμφιβληστροειδή μου, ενώ προσπαθώ να πνιγώ με το λουράκι μιας Λουί Βιτόν από πάγκο της Ερμού. Δεν με ενοχλεί, με κάνει έξαλλη!

Εδώ, δεν έχουμε να κάνουμε με μια σειρά για τη «γυναίκα της διπλανής πόρτας», γιατί όπως λες αυτή η γυναίκα δεν υπάρχει…

-Αλλη πόρτα έχω εγώ δίπλα μου, άλλη εσείς. Εκτός κι αν μένουμε στο ίδιο σπίτι, οπότε έχουμε την ίδια… Στη δική μου διπλανή πόρτα μένει ένας κύριος που φέρνει συχνά βίζιτες. Αρα θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα κορίτσια της διπλανής μου πόρτας είναι βίζιτες. Αλλά καθεμία τους μπαίνει στη διπλανή πόρτα κουβαλώντας μια άλλη ιστορία. Οπότε ποιες είναι οι «γυναίκες της διπλανής πόρτας»;

-Δεν ξέρω. Αλλες έγνοιες είχε η γιαγιά μου, άλλες έχω εγώ σήμερα, άλλες θα έχει η κόρη μου σε λίγα χρόνια. Δεδομένου ότι για μένα είναι εξαιρετικά σημαντικό να μπορώ να δουλεύω και να είμαι οικονομικά ανεξάρτητη, ναι, είναι ευκολότερο απ’ ό,τι φαντάζομαι πως ήταν 50 χρόνια πριν. Αλλά η Χ φίλη μου που για εκείνην το σημαντικότερο είναι π.χ. η οικογένεια, μπορεί να σας πει ότι θα ζήλευε τη ζωή της γιαγιάς μου.

-Νομίζω σύντροφος. Μου φαίνεται πιο πολύπλοκο απ’ τα άλλα δύο.

Το ότι είμαστε πια χειραφετημένες είναι τελικά κατάκτηση;

-Είναι. Αλλά μπορούμε και καλύτερα. Μην ξεχνάτε ότι η ελληνική επαρχία είναι ένας άλλος κόσμος. Και δεν το λέω αυτό με την υπεροψία της πρωτευουσιάνας …στην επαρχία μεγάλωσα, εκεί περνάω ακόμα μεγάλο μέρος του χρόνου μου και τυχαίνει δυστυχώς να το γνωρίζω από πρώτο χέρι.

Μήπως η φεμινιστική τρέλα της προηγούμενης κυρίως δεκαετίας, κατέστρεψε λίγο τον ρομαντισμό και το όνειρο;

-Ε, κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις. Αν ο ρομαντισμός ενέκειτο στον πρίγκιπα που θα μας έσωζε απ’ τα προβλήματά μας, καλώς κατεστράφη.

Ποιο είναι το μήνυμα που θες να μας μεταφέρεις μέσα από τις «Ηρωίδες» σου;

-Οτι ο μεγαλύτερος εχθρός μας είμαστε εμείς. Και ότι είναι πιο αποτελεσματικό να τον αγκαλιάσουμε αντί να τον πολεμήσουμε.

Εσύ θα μείνεις ικανοποιημένη με τη σειρά αν…
-Αν δε μας κόψει το ΕΣΡ πριν το τέταρτο επεισόδιο, που είναι το αγαπημένο μου (γέλια)…

Πηγή : TV Εθνος