Από τη Βένια Καραγιάννη,

Η Λίνα Σακκά είναι από τις περιπτώσεις των ανθρώπων της showbiz που ήταν πάντα με το ένα πόδι μέσα σε αυτό και με το άλλο έτοιμο να φύγει. Και, όχι, δεν ήταν για το θεαθήναι. Η στάση ζωής από τότε που ξεκίνησε τη δουλειά μέχρι σήμερα αποδεικνύει ότι η Λίνα ήταν πάντα μια κατηγορία μόνη της.

– Στα αλήθεια τώρα, σε είχες φανταστεί ποτέ με παιδί;

-Όχι, δεν έκανα όνειρα για αυτό, είχα αφεθεί στη ροή των πραγμάτων. Είναι και λίγο ασυνείδητη επιθυμία το παιδί. Μπορεί να λες «δε θέλω», αλλά όταν έρθει σου αποδεικνύει η ύπαρξή του ότι τελικά το ήθελες. Εγώ δεν έκανα ποτέ όνειρα για ένα παιδί, όμως όταν ήρθε το δέχτηκα με τέτοια ζέση που δεν είχα ποτέ δίλημμα αν θα έπρεπε να το κρατήσω κι ας μη γνωριζόμουν με τον πατέρα του παιδιού, παρά ενάμισι μήνα μόνο.   Παλιότερα έλεγα πως αν είμαι με έναν άνθρωπο πολλά χρόνια και αν προκύψει ένα παιδί ίσως να το κρατούσα. Που να φανταζόμουν ότι θα ερχόταν έτσι;  Και  δεν είναι τυχαίο ότι το παιδί ήρθε όταν εγώ ένιωσα πιο ισορροπημένη, είχα κάνει την ανάλυσή μου, την ψυχοθεραπεία μου, είχα ηρεμήσει μέσα μου, ένιωθα πιο εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και είχα φτιάξει μια καριέρα. Το παιδί ήρθε όταν ωρίμασα μέσα μου.

-Από ότι θυμάμαι ποτέ δεν ήσουν η γυναίκα που ονειρευόταν να ντυθεί νύφη…

-Ούτε και τώρα παντρεύτηκα, ούτε καν με πολιτικό γάμο. Δεν είναι άλλωστε αυτό το θέμα. Από τη στιγμή που ήρθε το παιδί δεν διανοήθηκα ότι δεν θα το κρατούσα. Ήμουν με έναν άνθρωπο που τον εκτιμούσα, τον θαύμαζα, ήρθαμε κοντά και τελικά να που ο Θεός μας έφερε ένα παιδί.  Μπορεί να μη μας έφερε το γάμο και την ευτυχία με την κλασσική έννοια  αλλά ποτέ δεν ήμουν κλασσική, θα ήμουν τώρα;  Και το να μεγαλώνει μια γυναίκα ένα παιδί μόνη της είναι από τα πιο δύσκολα πράγματα που μπορεί να κάνει. Αλλά είναι τόσοι σπουδαίο το συναίσθημα της αγάπης που σου δίνει το παιδί που μπορείς να ξεπεράσεις το οτιδήποτε.

-Δεν σκέφτηκες τις δυσκολίες που έχει μια τέτοια διαδικασία;

-Δεν το σκέφτηκα γιατί έλεγα πως όσο δύσκολο και να είναι θα το καταφέρουμε. Δηλαδή τι;  Επειδή θα έχει δυσκολία θα έπρεπε να το ρίξω;  Το προσπαθώ και θα το προσπαθώ για όλη μου τη ζωή. Όπως μου είπε και μια κυρία πρόσφατα, «κι εγώ που ήμουν παντρεμένη και είχα σύζυγο, ήταν σαν να μην είχα». Ευτυχώς σε εμένα υπάρχει η συμμετοχή του μπαμπά του αλλά όταν κλείνει η πόρτα του παιδιού είσαι εσύ με το παιδί και είναι πολλά αυτά που πρέπει να κάνεις….

-Τώρα σου λείπει ένας άντρας να μοιράζεσαι τη ζωή και τα καθημερινά προβλήματα;

-Σε αυτή τη φάση αισθάνομαι ότι ο άνθρωπος που θα μπει στη ζωή μου θα αδικηθεί λόγω χρόνου.  Είμαι όμως σε έναν πολύ καλό δρόμο να βάλω σε ένα πρόγραμμα τη ζωή μου και να έχω χρόνο για μένα. Μέχρι τώρα δεν μπορούσα.

lina-saka-people-189-4

-Δε φοβάσαι πια;

-Αν μιλάγαμε πριν από δυο χρόνια θα σου έλεγα πως είμαι πολύ φοβισμένη και να ήθελα να με αφήσουν όλοι μόνη. Τώρα όχι, είμαι καλά. Έχουν αλλάξει τα πράγματα. Τώρα είμαι στο δρόμο να αφεθώ στον έρωτα…

– Οι δικοί σου πως αντιμετώπισαν τον ερχομό ενός παιδιού, έτσι ξαφνικά;

-Με πολλή χαρά και με στήριξαν πολύ.  Οι ξαδέλφες μου που ήμασταν από μικρές μαζί βάφτισαν το παιδί. Οι γονείς μου μαζί με τους γονείς του μπαμπά του παιδιού έχουν πολύ καλές σχέσεις . Σκέψου ότι στα γενέθλιά του πριν από μια εβδομάδα ήμασταν όλοι μαζί και σβήσαμε τα κεράκια της τούρτας.  Ξέρεις ο ερχομός ενός παιδιού είναι πιο σημαντικός από τα τυπικά.

– Ο μικρός δεν σου ζητάει περισσότερο τον μπαμπά του;

-Όχι, γιατί τον βλέπει συχνά και περνάνε χρόνο μαζί. Δεν ζήσαμε ποτέ τέτοια δράματα γιατί η κατάσταση ήταν έτσι ήταν από την αρχή. Με τον μπαμπά του είχαμε χωρίσει πριν γεννηθεί οπότε αυτή ήταν η συνθήκη, δεν ήταν κάτι που άλλαξε στην πορεία.

-Έχεις αισθανθεί κοινωνικό ρατσισμό με τη λογική ότι ανήκεις στην κατηγορία της «μονογονεϊκής οικογένειας»;

-Καθόλου! Άλλωστε είμαστε πολλές πια . Είναι βέβαια και πως το φέρεις εσύ. Αν κυκλοφορείς σαν κακομοίρα και έχεις το ύφος να ζηλεύεις τα άλλα ζευγαράκια κάπως θα σε κοιτάξουν κι άλλοι. Όταν είσαι σίγουρη για αυτό που κάνεις και έχεις μάθει τη διαφορετικότητα δεν έχεις πρόβλημα. Αυτό που λέω και στον Μάριο είναι ότι υπάρχουν πολλά είδη οικογενειών. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι και αυτό είναι φυσιολογικό.

Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο People, που κυκλοφορεί αυτή την Κυριακή, μαζί με το Πρώτο Θέμα.