Χρήστος Νικολόπουλος…Ο τελευταίος των μεγάλων λαϊκών
Ο Χρήστος Νικολόπουλος γεννήθηκε στο Καψοχώρι της Αλεξάνδρειας του Νομού Ημαθίας. Με τα πρώτα του ακούσματα να έχουν σαφέστατα ρίζες στην Ελληνική μουσική παράδοση. Τυχαία βρέθηκε στο περιβάλλον του ένα μπουζούκι με το οποίο άρχισε να μελετάει ατελείωτες ώρες και πολύ σύντομα άρχισε να παίζει με κάποια μικρά συγκροτήματα της περιοχής. Πολύ γρήγορα, άρχισε να γίνεται ένας δεξιοτέχνης του μπουζουκιού.
Το 1963, σε ηλικία μόλις δεκαέξι ετών, με την ευχή του πατέρα του ως μόνο εφόδιο, έφτασε στην Αθήνα. Στην οδό Βερανζέρου στην Ομόνοια υπήρχε το «Καφενείο των Μουσικών». Ο Στέλιος Ζαφειρίου, δεξιοτέχνης στο μπουζούκι τον άκουσε και του πρότεινε να παίζουν μαζί στις ηχογραφήσεις μεγαλύτερων εταιρειών. Σύντομα ο Χρήστος Νικολόπουλος άρχισε να γίνεται πιο γνωστός και πολλοί μιλούσαν για “μεγάλο μουσικό ταλέντο”, εκθειάζοντας παράλληλα την σεμνότητα του.
Το 1964 δούλεψε για μία σεζόν με το Μανώλη Αγγελόπουλο που χαρακτηριζόταν ως μεγάλος τραγουδιστής της περιόδου εκείνης. Το 1965 του πρότεινε ο Στέλιος Καζαντζίδης να δουλέψει μαζί του, όπου κι αυτό έκανε για δύο σεζόν και σε δύο μεγάλες περιοδείες στην Αμερική, Γερμανία, αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Από εκεί και πέρα άνοιξε ένας μεγάλος δρόμος γι αυτόν.
Γνώρισε και δούλεψε σχεδόν με όλους τους ρεμπέτες της εποχής (Βασίλης Τσιτσάνης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιάννης Κυριαζής, Μάρκος Βαμβακάρης κ.α.). Από το 1968 άρχισε να γράφει τα πρώτα, δικά του πλέον τραγούδια. Την περίοδο 1969-70 συνεργάστηκε με το Μανώλη Χιώτη. Όπως αναφέρει ο Χρήστος Νικολόπουλος «Με τον Μανώλη Χιώτη ήταν σαν να απέκτησα μεταπτυχιακό δίπλωμα». Ο Χρήστος Νικολόπουλος υπήρξε επίσης στενός συνεργάτης με τον Γιώργο Ζαμπέτα που τον αποκαλούσε “γιο” του.
Για πάνω από 40 χρόνια έχει παίξει με το μπουζούκι του σε πολύ μεγάλο μέρος της ελληνικής δισκογραφίας, (κάποιοι το εκτιμούν σε ποσοστό 80%). Έχει στο ενεργητικό του πολύ περισσότερα από 20.000 τραγούδια (playbacks/recordings) σε πάρα πολλούς δίσκους, συλλογές κλπ. Τα τραγούδια που έχει γράψει ο ίδιος υπερβαίνουν επίσης τα 1800.
Από το 1985 ο Νικολόπουλος δημιουργεί τη δική του ορχήστρα κάνοντας αμέτρητες συναυλίες. Μεταξύ αυτών ήταν κάποιες πολύ σημαντικές που ηχογραφήθηκαν, όπως αυτή στο γήπεδο του Παναθηναϊκού το 1987 και αυτή στο Ηρώδειο το 1998. Όλα αυτά τα χρόνια ο Χρήστος Νικολόπουλος συνεργάστηκε και έγραψε τραγούδια με όλους τους μεγάλους τραγουδιστές. Ενδεικτικά, με το Στέλιο Καζαντζίδη “Υπάρχω”, με το Γιώργο Νταλάρα “Μη μιλάς, μη γελάς κινδυνεύει η Ελλάς”, με τη Χάρις Αλεξίου “Μία είναι η ουσία”, με το Στράτο Διονυσίου “ο Σαλονικιός” κ.α.
Επίσης ο Χρήστος Νικολόπουλος έγραψε μουσική για μεγάλες τηλεοπτικές σειρές όπως “Ψίθυροι καρδιάς”, “Μη μου λες αντίο” με ερμηνευτές τον Κώστα Μακεδόνα και το Δημήτρη Μπάση κ.ά.
Όλα τα τραγούδια του Χρήστου Νικολόπουλου, υπάρχουν δημοσιευμένα σε παρτιτούρες από τις εκδόσεις Φ. Νάκα (12 βιβλία). Επίσης στο τέλος του 2000, με τη συνεργασία του Κ. Γανωσέλη, μετά από μακρόχρονη έρευνα εκδόθηκε ένα βιβλίο του, με διδακτικό χαρακτήρα. Ο τίτλος του είναι «Οι λαϊκοί δρόμοι». Ως σήμερα συνεχίζει ακατάπαυστα το μουσικό του ταξίδι.
Χρήστος Νικολόπουλος -“Η ζωή μου,τα τραγούδια μου”,από τις εκδόσεις Μένανδρος
Η βιογραφία ενός ανεπανάληπτου συνθέτη, ενός βιρτουόζου του μπουζουκιού, ενός πρωταγωνιστή, αλλά και εργάτη της τέχνης του. H έκδοση συνοδεύεται και από συλλεκτικό CD. Μνημειώδεις στιγμές του ελληνικού τραγουδιού, μνήμες, πρόσωπα, καταστάσεις, πολύτιμες πληροφορίες, μαγικές, αλλά και πικρές στιγμές, γοητευτικά παραλειπόμενα. Οι σπουδαίοι συνοδοιπόροι και το κλίμα των εποχών που έλαμψαν μαζί του σε συνδυασμό με το σήμερα, όπου ο Νικολόπουλος συνεχίζει να μας χαρίζει στάγματα μέσα από το ανεξάντλητο οπλοστάσιό του.
Ζωντανή συνέντευξη στο Web Music Radio (Οκτώβριος 2016). Στο συγκεκριμένο αφιέρωμα ο μεγάλος Δάσκαλος έπαιξε και τραγούδησε ζωντανά για τους ακροατές του Web Music Radio!!
Για το άρθρο χρησιμοποιήθηκε και υλικό από την επίσημη ιστοσελίδα του καλλιτέχνη http://www.cnikolopoulos.gr
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ