Πάολα:«Αυτή είναι η μεγαλύτερη μ@λ@κι@ που έχω ακούσει!»

 Για τις πλαστικές, την ανθρώπινη αχαριστία, το ξεκατίνιασμα αλλά και τον Παντελή Παντελίδη, μίλησε στον Αλέξανδρο Πρίφτη και το downtown Κύπρου, η Πάολα!

Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι θα συνεργαζόσουν
με τον Σάκη Ρουβά στην πίστα, στο «Κέντρο Αθηνών», δεδομένου ότι έχετε διαφορετικά ρεπερτόρια. Ανατρεπτική συνεργασία, είπαν πολλοί. Πώς προέκυψε;
Προέκυψε πολύ φυσιολογικά. Κοίτα, αυτό που λένε «ανατρεπτική» είναι η μεγαλύτερη μαλακία που έχω ακούσει. Τι πάει να πει ανατρεπτική;
Δεν είναι καθόλου.Η μουσική ενώνει λαούς, κόσμο, ανθρώπους. Η μουσική είναι μία και τα διαφορετικά της είδη μπορούν να συμπράξουν όμορφα.

Ναι, αλλά είναι εύκολο να συμπράττουν δύο μεγάλα ονόματα; Δεν πρέπει να γίνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις;
Όχι μόνο δύο, αλλά και πέντε μεγάλα ονόματα. Άκουσε, αγάπη μου γλυκιά, άμα δεν έχεις μέσα σου άλυτα προβλήματα, κόμπλεξ, ντιβιλίκια κι εγωισμούς, μπορείς να δουλέψεις με όλους. Εγώ δεν έχω ανταγωνισμό με κανέναν! Και γιατί να έχω; Δεν είναι ότι το δούλεψα μέσα μου, αλλά έτσι είναι το σκαρί μου. Έτσι γεννήθηκα. Τι να πω, ότι δεν έχω προβλήματα μέσα μου; Χαζό είναι! Ξέρω ανθρώπους που είχαν «θέματα» και τα δούλεψαν. Τους θαυμάζω, γιατί άλλαξαν προς το καλύτερο. Το θέμα είναι να είσαι καλά στην ψυχή σου.

«Ο θεΟς μάς συγχωρΑει Ολους, εμεΙς  γιατΙ Οχι;»

Τι σου προκαλεί θυμό;
Η αγένεια και η αχαριστία. Πολύ. Όταν ο άνθρωπος δεν δείχνει το έλεός του στους συνανθρώπους του. Αυτό είναι αμαρτία. Ο θεός μάς συγχωράει όλους, εμείς γιατί όχι;
«Για τη ζωΗ μου δεν δΕχομαι να με κρΙνουν! ΞεφτΙλες εΙναι»

Σε θυμώνει όταν λένε κάποιοι για τα κομμάτια σου ότι είναι λαϊκά ή τα χαρακτηρίζουν σκυλάδικα και τα υποβιβάζουν;
Όχι, δεν με θυμώνει. Αυτή είναι η δουλειά μου κι ο καθένας ας πει ό,τι θέλει. Δικαίωμά του. Αν ένα τραγούδι είναι ωραίο και το υποτιμήσει, δείχνει το ποιος είναι. Αν πάλι έχω πει ένα κακό κομμάτι, μια σαχλαμάρα και το χλευάσουν, πάλι δείχνουν ποιοι είναι. Είναι φυσιολογικό να με κρίνουν για τη δουλειά μου. Για τη ζωή μου δεν δέχομαι να με κρίνουν! Είναι κατινιά και ξεφτίλα.

Το έχουν κάνει, όμως, και με σένα…
Καλέ, μόνο για μένα; Με όλους το κάνουν!
Ξεφτίλες είναι. Δεν δίνω το δικαίωμα να με κρίνουν στην προσωπική μου ζωή ή στη σχέση μου με το παιδί μου ή με τον σύντροφό μου.
Δεν θα το συνηθίσω ποτέ αυτό, ούτε θα το δεχτώ. Είμαι πολύ χωριάτισσα για να το καταλάβω και να το χωνέψω ότι συμβαίνει.
Αν και στο χωριό πέφτει πολύ κουτσομπολιό -επειδή είμαι από χωριό- θα σου πω ότι στην πόλη πέφτει πιο άγριο ξεκατίνιασμα.

«ΒλΕπω ανθρΩπους στην πρΩτη γραμμΗ και τους φτΥνω»

Με εντυπωσιάζει πάντως το γεγονός ότι ενώ είσαι μεγάλο όνομα στην πρώτη γραμμή, παραμένεις εκτός συστήματος, κλίκας και δημοσίων σχέσεων. Πώς τα καταφέρνεις;
Σε ό,τι κάνω στη ζωή μου, δεν έχω ενοχές. Είμαι αυτή που είμαι κι όποιος γουστάρει. Είναι επιλογή αυτό. Εγώ δεν θα μπορούσα με τίποτα να είμαι συστημική. Ξερνάω τώρα με αυτά. Είναι δηθενιές.
Σχέσεις για τα μάτια του κόσμου και, πίσω από την πλάτη σου, να σε θάβουν όλοι αυτοί που σε φιλούσαν πριν…
Βλέπω ανθρώπους στην πρώτη γραμμή, γνωστούς, που γελάω και τους φτύνω. Και βλέπω και άλλους, στην τρίτη ας πούμε γραμμή, που υποκλίνομαι για το ήθος και το ταλέντο που έχουν.

Το σπίτι σου το καθαρίζεις μόνη σου;
Ναι. Είμαι τρελά ψυχαναγκαστική.
Η καλύτερή μου φίλη είναι η χλωρίνη.
Όταν έρθεις σπίτι, θα μείνεις πέντε λεπτά και θα φύγεις. Δεν θα με αντέξεις.
Θα φοβάσαι να πετάξεις τη στάχτη στο τασάκι.
Και γιατί να μην το κάνω μόνη μου, επειδή θα μπορούσα να έχω βοήθεια;
Είμαι τόσο ψυχαναγκαστική, που δεν θα άφηνα καμία γυναίκα να μου το καθαρίσει.
Από την άλλη, ποια θα το κάνει καλύτερα από μένα; Σφουγγαρίζω, πλένω, ξεσκονίζω, όλα τα κάνω τέλεια.

Όλο αυτό το έχεις περάσει και στην κόρη σου, την Παολίνα;
Εκείνη μοιάζει στον αδελφό μου. Είναι ακατάστατη και τα πετάει όλα από εδώ και από εκεί. Και μου σηκώνει την τρίχα πάνω. Τρελαίνομαι. Αλλά είναι μικρή ακόμα, θα μάθει. Έχω κατανόηση και υπομονή με τα παιδιά

η παολα για τις πλαστικες…

Για μένα έχουν πει ότι έχω κάνει πλαστικές. Ότι τα άλλαξα όλα πάνω μου κι ότι είμαι «πλαστική». Το ξέρω. Είναι ψέματα όμως.

Σε ενοχλεί που το λένε;
Πολύ. Ξέρεις γιατί; Γιατί έχω κάνει πλαστική μόνο στο στήθος μου, δεν ντρέπομαι να το πω. Είναι η αλήθεια. Αν είχα κάνει και κάτι άλλο, θα το ομολογούσα, αλλά δεν δέχομαι να μου χρεώνουν ψέματα. Είναι κρίμα. Ok, το συνήθισα αυτό. Η μαμά μου, όμως, γίνεται θηρίο μ’ αυτό.
Είναι η κλασική μαμά που θέλει να μπει μπροστά γιατί αδικούν το παιδί της. Θυμώνει και με άλλα βέβαια…

«εχασα τον μπαμπα μου, τον Παντελιδη και δυο ακομη φιλους»

Αμέσως μετά την απώλεια του μπαμπά σου, έχασες και τον φίλο σου, Παντελή Παντελίδη. Έπεσαν όλα μαζί. Είπες ποτέ «γιατί, θεέ μου σε μένα όλα;».
(Μου δείχνει την εικόνα του Χριστού με το ακάνθινο στεφάνι από πάνω της). Αλέξανδρέ μου, δεν έχω το δικαίωμα να ρωτήσω «γιατί» τον θεό.
Φοβάμαι να το πω. Έχω κι άλλα πίσω μου, κι άλλους ανθρώπους που αγαπώ και τρέμω γι’ αυτούς.
Θα το πω για πρώτη φορά και τελευταία αυτό: μετά τον μπαμπά μου και τον Παντελή, έχασα άλλους δύο αγαπημένους μου ανθρώπους.
Δύο φίλους, ανθρώπους πολύ δικούς μου. Μεγάλες απώλειες.
Πραγματικά έπεσαν όλα μαζί. Φοβάμαι μη μου συμβεί και κάτι άλλο. Ο θεός δεν μας παίρνει τη ζωή.
Μας τη χαρίζει. Ο θεός δεν είναι άδικος και δεν παίρνει τη ζωή από ένα δίχρονο αγγελούδι.
Η ζωή τα φέρνει έτσι, η ανθρώπινη φύση, το αδύναμο σώμα. Όλα είναι ανθρώπινα. Κι αν το σκεφτείς καλά, θα δεις ότι δεν είμαστε τίποτα.

Σε ενοχλεί όταν βλέπεις στην τηλεόραση ή στα sites θέματα για τον Παντελή, μόνο και μόνο για να πουλήσουν και να επωφεληθούν τα Μέσα;
Με εξοργίζει. Τραγικό. Είναι ντροπή που το κάνουν και αίσχος. Δεν σέβονται και δηλώνει την κατινιά τους και την ανηθικότητά τους.
Αλλά δεν μπαίνω σε όλα αυτά, απέχω για να μη λερωθώ. Υπάρχει και μία οικογένεια πίσω που θρηνεί. Ας το σεβαστούν.