Αποστολία Ζώη: Αυτή την περίοδο τα κάνω όλα ανάποδα
Στις 6 Ιανουαρίου έκλεισε τα 40 και το γιόρτασε με ένα ξέφρενο πάρτι παρουσία καλών της φίλων. Η νέα δεκαετία της ζωής της τη βρίσκει μεταξύ Αθήνας και Λεμεσού καθώς πραγματοποιεί εμφανίσεις στο νυχτερινό κέντρο Νότες στην Κύπρο. Απολαμβάνει την επιτυχία που γνωρίζει το νέο ντουέτο της με τον Νίνο «Εσύ», ξανασυστήνεται στο κυπριακό κοινό, ενώ φαίνεται ήρεμη και κατασταλαγμένη.
«Τα τελευταία χρόνια πέρασα δύσκολα, οπότε φέτος ήθελα να γιορτάσω τα γενέθλιά μου. Ήμουν στην Κύπρο όταν πήρα την απόφαση να οργανώσω ένα πάρτι. Το κανόνισα κυριολεκτικά τελευταία στιγμή. Με το που προσγειώθηκα στην Αθήνα, ασχολήθηκα λίγο με τη διοργάνωση, κοιμήθηκα τρεις ώρες και πήγα να συναντήσω τους φίλους μου. Πέρασα υπέροχα, αν και ήμουν πολύ κουρασμένη» δηλώνει, ενώ μιλώντας για το πέρασμα των χρόνων εξομολογείται: «Θαυμάζω τον τρόπο που μεγαλώνουν ορισμένοι άνθρωποι. Βλέπεις κάποιους, ίσως επειδή η ζωή τους είναι ευχάριστη ή η ψυχή τους χαρούμενη, να μεγαλώνουν πολύ όμορφα. Ξέρεις τι άλλο μου αρέσει; Όταν βλέπω ηλικιωμένα ζευγάρια να είναι πιασμένα χεράκι χεράκι.
Βλέπεις μια παιδικότητα που πηγάζει από την ψυχή τους. Νομίζω ότι η αγάπη είναι ένα φάρμακο κατά του γήρατος». Αποφεύγει τα μακροπρόθεσμα πλάνα, ενώ εξηγεί: «Βάζω στόχους που μπορούν να υλοποιηθούν μέσα στη χρονιά, γιατί σε δέκα χρόνια ποιος ξέρει τι θα γίνει; Δεν ξέρουμε καν αν θα υπάρχει Γη. Σήμερα που ξύπνησα διάβασα ένα άρθρο που έλεγε ότι εξαφανίστηκαν διαπαντός πέντε είδη ζώων. Νομίζω ότι εμείς κάνουμε τη μεγαλύτερη καταστροφή του πλανήτη. Με σοκάρει ότι δεν υπάρχει ενσυναίσθηση. Προσωπικά είμαι αρκετά ευαισθητοποιημένη με τα περιβαλλοντικά θέματα. Ο καθένας μπορεί να βοηθήσει με τον τρόπο του. Για παράδειγμα, με αφορμή τις πυρκαγιές στην Αυστραλία, υπάρχουν διάφοροι οργανισμοί που συγκεντρώνουν χρήματα για την αποκατάσταση. Εγώ αποφάσισα να βοηθήσω το Red Cross, ωστόσο δεν ξέρω αν αυτό από μόνο του φτάνει» συνεχίζει η Αποστολία.
«Πάντα υπάρχουν άνθρωποι που θα πούν κάτι για εσένα»
Είναι μόλις 7 ετών όταν το θεσσαλικό θέατρο αναζητά ένα παιδάκι για να παίξει σε μια παιδική παράσταση. Οι αρμόδιοι επιλέγουν τη μικρή Αποστολία για τον ρόλο του Κοντορεβυθούλη.
«Το θυμάμαι αμυδρά αλλά ήταν από τις καλύτερες εμπειρίες της ζωής μου. Τότε ήταν που ξύπνησε η δημιουργικότητα, η καλλιτεχνία και η επιθυμία μου για εξέλιξη. Θυμάμαι πως από τότε που ήμουν μικρή ήθελα να γίνω ηθοποιός. Η αλήθεια είναι πως ό,τι έχει έρθει στη ζωή μου δεν είναι κάτι που το κυνήγησα ή στόχευσα σε αυτό». Τα χρόνια πέρασαν, η Αποστολία διέγραψε τη δική της πορεία στο τραγούδι, ωστόσο πρόσφατα της δόθηκε η ευκαιρία να ασχοληθεί επαγγελματικά με το θέατρο, και μάλιστα σε δύο παραστάσεις.
Τη ρωτάω αν φοβήθηκε ποτέ τα σχόλια ανθρώπων του χώρου και απαντάει με απόλυτη ειλικρίνεια: «Πάντα υπάρχουν άνθρωποι που θα πουν κάτι για εσένα. Αν μπεις σε αυτή τη διαδικασία, σε πιάνει τρέλα. Πηγαίνοντας στο Ζητείται Ψεύτης δεν με ενδιέφερε καθόλου τι θα πει ο οποιοσδήποτε. Το μόνο που ήθελα ήταν η ερμηνεία μου να περάσει στο κοινό. Ουσιαστικά ένιωθα ότι ήθελα να ξαναμπώ στο σχολείο και να ζήσω νέες εμπειρίες από την αρχή. Αυτή η συνεργασία μού έδωσε τα κατάλληλα εφόδια και με εξέλιξε σε πολλά επίπεδα.
Για εμένα το Ζητείται Ψεύτης ήταν σαν μια μεγάλη οικογένεια. Αυτό συνεχίστηκε και στην παράσταση Toc Toc. Από τις δύο συνεργασίες που είχα μεγαλύτερο ρίσκο είχε το Toc Toc γιατί ήταν καθαρά αυστηρή πρόζα, δεν υπήρχε ούτε μια νότα να τραγουδήσω. Ήταν μια απαιτητική παράσταση. Ευτυχώς, για να γυρίσω στην ερώτησή σου, δεν ασχολήθηκα με το τι θα γραφτεί και το τι θα ειπωθεί. Η θετικότητα και τα σχόλια που πήρα για τις δύο μου αυτές εμφανίσεις ήταν συγκινητικά».
«Είπα ότι θα σταματήσω για έναν χρόνο τη δουλειά και τελικά σταμάτησα για τέσσερα»
Η Αποστολία είναι μια γνήσια Αιγοκερίνα, που λατρεύει τη δουλειά, δεν εφησυχάζει και θέλει όλη της η ζωή να είναι τακτοποιημένη σε κουτάκια. Τις φορές που αυτά τα κουτάκια μπερδεύτηκαν, η ίδια επέλεξε να πάρει χρόνο, να αποστασιοποιηθεί από την καθημερινότητά της και να τα βάλει εκ νέου σε σειρά. Μία από αυτές τις στιγμές ήταν όταν στο πικ της καριέρας της πήρε την απόφαση να κάνει μια επαγγελματική παύση.
«Είναι αναγκαίο για τον καλλιτέχνη. Απλά κατά τη γνώμη μου οι περισσότεροι επιλέγουν να μην το κάνουν από φόβο. Μπορεί να χρειάζεσαι κάποιους μήνες, μπορεί κάποια χρόνια. Το θέμα είναι αν έχεις τη δύναμη και το θάρρος να το κάνεις. Προσωπικά έφτασε κάποια στιγμή που σκέφτηκα ότι δεν προσφέρω καλλιτεχνικά αυτό που ήθελα. Είχε αρχίσει να παραμορφώνεται ο τρόπος που έκανα αυτή τη δουλειά και ο λόγος που την έκανα.
Επέλεξα το συγκεκριμένο επάγγελμα γιατί σε κάνει να μοιράζεσαι με τον κόσμο τις χαρούμενες στιγμές και αυτό είναι ευλογία. Όταν φτάσεις στο σημείο να το κάνεις μηχανικά, καλύτερα να μην το κάνεις καθόλου. Αισθάνθηκα λοιπόν ότι το έκανα μόνο και μόνο επειδή είχα μια ανοδική πορεία. Αυτή η ανοδική πορεία κάποια στιγμή μπορεί να γίνει δέσμια στο μυαλό σου και, αν την ακολουθήσεις, μπορεί να χάσεις την μπάλα. Ένιωσα λοιπόν ότι πήγα να χάσω την μπάλα και σταμάτησα. Είπα ότι θα σταματήσω για ένα χρόνο και τελικά σταμάτησα για τέσσερα. Δεν ήταν μια απόφαση που σχετιζόταν με το αν θα πάω για καφέ ή όχι. Ήταν μια απόφαση ζωής.
Στο μυαλό μου ήταν ξεκάθαρο ότι υπάρχει πιθανότητα να μη γυρίσω. Εκεί όμως σκέφτηκα πως ό,τι κι αν γίνει θα βρω κάτι να κάνω». Η Αποστολία επέστρεψε, και για το κοινό που την ακολουθεί ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα. Λίγα χρόνια αργότερα επέλεξε να ξεφύγει ακόμα μία φορά από την καθημερινότητά της και να συμμετάσχει στο ριάλιτι επιβίωσης του ANT1 Nomads, στο οποίο αναδείχτηκε νικήτρια. Τα γυρίσματα έγιναν στο Παλαουάν των Φιλιππίνων.
«Πριν από το Nomads περνούσα πολύ άσχημα στην καθημερινότητά μου και ήθελα να αλλάξω εντελώς παραστάσεις. Ο πατέρας μου ήταν άρρωστος, ωστόσο η κατάσταση της υγείας του ήταν σταθερή. Τώρα που το σκέφτομαι, τι είδους σταθερή κατάσταση μπορεί να υπάρχει στον καρκίνο; Είχα ανάγκη να αδειάσω εντελώς. Σκέφτηκα λοιπόν ότι θα πάω ένα ταξίδι αναψυχής –μόνο αυτό δεν ήταν–, όπου θα είσαι δέσμιος και δεν θα μπορείς να φύγεις.
Δεν μετάνιωσα που πήγα, αν και η κατάσταση του ριάλιτι ήταν λίγο σοκαριστική. Δεν το περίμενα έτσι και σίγουρα δεν θα το ξαναέκανα για κανέναν λόγο. Να αφήσω, δηλαδή, στα χέρια άλλων ανθρώπων τη γενική μου εικόνα. Κανείς δεν ξέρει τι γίνεται πίσω από τις κάμερες. Ξέρεις μόνο το μπροστά. Το τι συμβαίνει στα ριάλιτι το ξέρουν μόνο όσοι είναι μέσα και ο καθένας έχει τη δική του αλήθεια, χωρίς αυτό να είναι μεμπτό».
«Όταν έμαθα για την ασθένεια του πατέρα μου, ξεκίνησα ψυχοθεραπεία»
Μιλώντας με την Αποστολία αντιλαμβάνεσαι πως πρόκειται για μια γυναίκα που έχει ψάξει πολύ μέσα της. Παραδέχεται πως κάνει ψυχοθεραπεία τα τελευταία χρόνια, ενώ αποκαλύπτει: «Έχω δρόμο ακόμα. Την ξεκίνησα όταν έμαθα για την ασθένεια του μπαμπά μου. Είχα χάσει ήδη τη μαμά μου κι αυτό με είχε διαλύσει. Δεν ήξερα πώς να το διαχειριστώ.
Έχω χάσει παππούδες και γιαγιάδες αλλά δεν τους είχα ζήσει πολύ. Η απώλεια της μητέρας μου ήταν ουσιαστικά η πρώτη που βίωσα τόσο έντονα. Ήταν επομένως μεγάλο το σοκ. Πρόκειται για έναν ξεριζωμό, γιατί η μάνα είναι η κολόνα. Μπορεί να είχα τεράστια αδυναμία στον μπαμπά μου, αλλά η μητέρα είναι ο ενωτικός κρίκος μιας οικογένειας, είναι η ρίζα. Όταν την έχασα, πέρασα από πολλά ενοχικά σύνδρομα. Σκεφτόμουν ότι δεν κατάφερα να τη σώσω. Μια παράνοια. Καταλάβαινα ότι δεν έχει λογική αυτό που σκέφτομαι και ότι δεν είμαι Θεός αλλά δεν μπορούσα να τα βάλω σε μια τάξη μέσα μου.
Όταν λοιπόν έμαθα για την ασθένεια του πατέρα μου και συνειδητοποίησα ότι έρχεται δεύτερος γολγοθάς, ξεκίνησα να κάνω ψυχοθεραπεία». Άραγε χάνοντας και τους δύο γονείς, της δημιουργήθηκε η ανάγκη για δημιουργία δικής της οικογένειας; «Καθόλου. Είναι εντελώς διαφορετικά κομμάτια το ένα με το άλλο στο μυαλό μου. Έχω βαρεθεί να ακούω για οικογένειες που διαλύονται και για παιδιά που θέλουν παιδοψυχολόγους από τα 8 τους γιατί δεν μπορούν να διαχειριστούν όλο αυτό που συμβαίνει. Δεν θα ήθελα να κάνω μια τέτοια οικογένεια. Επίσης, η ζωή μου γενικά την περασμένη δεκαετία ήταν ένας γολγοθάς, οπότε δεν ξέρω αν θα χωρούσε μια τέτοια κατάσταση».
«Όλοι μου έλεγαν “μη βγάλεις τραγούδι πριν απο τις γιορτές, θα το κάψεις”»
Στην εκπνοή του 2019 η Αποστολία κυκλοφορεί από τη Heaven Music ένα άκρως ερωτικό ντουέτο με τον Νίνο με τίτλο «Εσύ». Η φιλία τους μετράει χρόνια, ενώ η πρώτη φορά που συνεργάστηκαν επαγγελματικά ήταν μετά το τέλος του Fame Story 1, το 2002. «Τον λατρεύω γιατί είναι ένα παιδί με τόσο αθώα και αγνή ψυχή που καμιά φορά παρεξηγείται. Αυτό που θα πει δεν κρύβει ποτέ από πίσω κακία αλλά αυθορμητισμό».
Ο Νίνο τής έδωσε το τραγούδι «Εσύ» στο οποίο έχει γράψει στίχους και μουσική, ενώ η ίδια του πρότεινε να το τραγουδήσουν παρέα. Το αποτέλεσμα δικαίωσε τις κινήσεις τους. «Εκείνη την περίοδο είχα γενικότερα μια συστολή. Μια μέρα λοιπόν μου στέλνει ο Νίνο ένα βιντεάκι που δείχνει δύο λιοντάρια. Το ένα περιμένει καθώς οι αντιλόπες περνούν για να διαλέξει την καλύτερη. Την ώρα που τελειώνει το κοπάδι, έρχεται το άλλο λιοντάρι από πίσω και αρπάζει μια αντιλόπη.
Το αποτέλεσμα είναι το δεύτερο να φάει ενώ το πρώτο να μείνει νηστικό. Με αυτό τον τρόπο ο Νίνο επέλεξε να μου πει “Αποφάσισε τι θέλεις να κάνεις. Πάρε την ευθύνη και μην νοιάζεσαι αν θα πάει καλά ή όχι το τραγούδι”. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα τα κάνω όλα ανάποδα. Όλοι μου έλεγαν “Μη βγάλεις τραγούδι πριν από τις γιορτές, θα το κάψεις” και εγώ απάντησα “Δεν πειράζει, θέλω να το βγάλω 14 Δεκεμβρίου”.
“Μα 14 Δεκεμβρίου είναι Σάββατο, κανείς δεν βγάζει τραγούδια Σάββατο” μου τόνιζαν και εγώ τους έλεγα “Δεν πειράζει, εγώ τότε θέλω να το βγάλω”. Πήγα και δούλεψα στην Κύπρο, πράγμα που καταλαβαίνεις ότι είναι κουλό γιατί τον χειμώνα δεν φεύγεις από την Αθήνα. Θέλω να σου πω πως ό,τι έχω κάνει ανάποδα έχει πετύχει στο 100% και το σημαντικό είναι ότι δεν πάω ανάποδα επίτηδες. Απλά κάνω αυτό που θέλω».
Φωτογραφίες: Νίκος Μαλιάκος
Πηγή: People
Instafeed
The post Αποστολία Ζώη: Αυτή την περίοδο τα κάνω όλα ανάποδα appeared first on Peoplegreece.com.