Γιάννης Ξανθόπουλος: «Δεν επικοινώνησε μαζί μας και ούτε θέλω», λέει ο πατέρας του 19χρονου που έχασε τη ζωή του
Ο πατέρας του 19χρονου που έχασε την ζωή του στο τροχαίο δυστύχημα που ενεπλάκη ο Γιάννης Ξανθόπουλος, μίλησε στην εκπομπή του Γιώργου Λιάγκα και ξεκαθάρισε ότι ο τραγουδιστής δεν έχει επικοινωνήσει μαζί τους.
Συγκεκριμένα ο πατέρας του 19χρονου ανέφερε: «Μου λείπει κάθε μέρα, μας λείπει… Κάθε μέρα και χειρότερα. Εμείς δεν το έχουμε ακόμα συνειδητοποιήσει, τον περιμένουμε αύριο, μεθαύριο, νομίζουμε ότι θα ξαναέρθει. Πόνος είναι αυτός; Σέρνοντας πάμε, μια έτσι, μια αλλιώς…
Τα ίδια και τα ίδια η γυναίκα μου, με ενέσεις, με φάρμακα, με τι άλλο… Με τι άλλο να ζούμε… Προσπαθούμε μπας και βγούμε λίγο στις δουλειές. Πώς να πατήσουμε στα πόδια μας; Κάθε μέρα και χειρότερα, το νιώθεις στο πετσί κάθε μέρα, που σου λείπει κάθε μέρα. Ο πόνος, δεν το φαντάζεσαι…».
«Δεν επικοινώνησε μαζί μας»
Στη συνέχεια είπε: «Όχι, ο τραγουδιστής δεν επικοινώνησε μαζί μας και ούτε θέλω. Ούτε να τους γνωρίζω, ούτε να μας γνωρίζουν, δεν θέλω τίποτα από αυτούς. Στο φινάλε – φινάλε πήγε στο αντίθετο ρεύμα και τους σκότωσε. Αυτό είναι κανονικό σκότωμα, δεν είναι ατυχία. 100 μέτρα πήγε, 100 μέτρα να πέσει πάνω στους άλλους! Σκέψου πόσο λογικό είναι να πάει στο αντίθετο ρεύμα. Που πας;».
«Αυτό δεν είναι ατύχημα. Αυτό είναι να πάρω εγώ ένα αμάξι, να βγω στο αντίθετο ρεύμα και να προχωράω στο δρόμο και όποιον πάρει ο χάρος! Εγώ το παιδί δεν μπορώ να το φέρω πίσω. Και σακατεμένο να ήταν δεν με νοιάζει, θα ήταν τουλάχιστον ζωντανός, θα ζούσε», πρόσθεσε.
«Για κάθε γονιό είναι δράμα αυτό»
Ακόμα, εξήγησε ότι: «Η λέξη «συλλυπητήρια» είναι εύκολο και το «συγγνώμη» είναι εύκολο. Να σκοτώσεις τον άλλον και πες ένα «συγγνώμη» και άντε γεια! Όχι να προσευχηθεί, να προσέχει με το αυτοκίνητο μην πέσει στον κόσμο και τον σκοτώσει».
«Δεν υπάρχει χειρότερα πράγμα, για κάθε γονιό είναι δράμα αυτό, όχι μόνο για το δικό μου παιδί, αλλά για κάθε παιδί που «χάνεται» είναι δράμα. Απλά αυτό ήταν για μένα τελείως άδικο. Το φως μας έχει σβήσει… Ο πόνος είναι για μας σαν καταστροφή», κατέληξε.