Γιάννης Νταλιάνης: «Μου αρέσει πολύ το μπάσκετ, παίζω και μόνος μου και με την κόρη μου»
Ο Γιάννης Νταλιάνης βρέθηκε τα μεσάνυχτα στην εκπομπή της Αθηναΐδας Νέγκα, «Καλύτερα Αργά», και μίλησε για τη σχέση του με το θέατρο, την καθημερινότητά του, αλλά και τις πιο «κρυφές» πλευρές της ζωής του. Ο γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης, με τον δικό του ήρεμο και στοχαστικό τρόπο, περιέγραψε πώς η τέχνη, η οικογένεια και ο αθλητισμός συνδέονται μέσα στη ζωή του.
Αναφερόμενος στη φετινή θεατρική του πορεία, ο ηθοποιός τόνισε πως δεν πρόκειται για χρονιά ρεκόρ, ωστόσο έχει βουτήξει, όπως είπε, «στα βαθιά» με έργα δύο σπουδαίων Ρώσων δημιουργών. «Στον τομέα του θεάτρου δεν μπορώ να πω ότι έχουμε κάποιο τέτοιου τύπου ρεκόρ φέτος, εκτός ότι μπαίνω στα βαθιά σε δύο Ρώσους δημιουργούς. Έχουμε έναν καυτό ρώσικο χειμώνα με Ντοστογιέφσκι και Τσέχωφ. Το θέατρο είναι μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή, σου δίνεται η δυνατότητα να ξαναβιώσεις πράγματα μέσα σε έναν άλλο κόσμο. Ο Τσέχωφ φτιάχνει μια ολόκληρη ανθρωπότητα με τις αντιφάσεις της, με την αγάπη του για τους ανθρώπους και την οξεία κριτική απέναντι στη γελοιότητά τους», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια, ο Γιάννης Νταλιάνης μίλησε με τρυφερότητα για την καθημερινότητά του και τη σχέση του με τις κόρες του. Όπως αποκάλυψε, αγαπά το μπάσκετ και παίζει συχνά, είτε μόνος του είτε με τη μικρότερη κόρη του, που ασχολείται με τον αθλητισμό.
Παράλληλα, δεν κρύβει ότι του αρέσει να μαγειρεύει για την οικογένειά του, θεωρώντας τη μαγειρική μια στιγμή χαλάρωσης αλλά και περισυλλογής. «Μου αρέσει πολύ το μπάσκετ, παίζω και μόνος μου και με την κόρη μου τη μικρή που είναι αθλήτρια. Όσο μπορώ μαγειρεύω για τις κόρες μου, αξίζει να αφιερώσεις χρόνο, γιατί και την ώρα της μαγειρικής μπορείς να σκεφτείς πράγματα», είπε.
Μιλώντας για τη φιλοσοφική του στάση απέναντι στη ζωή και στη δουλειά, παραδέχτηκε πως δεν έχει μεγάλες φιλοσοφικές αναζητήσεις, αλλά ενδιαφέρεται περισσότερο για την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση. «Ίσως επειδή με απασχολεί περισσότερο η ψυχοσύνθεση και το πώς λειτουργεί ο άνθρωπος. Τα πράγματα έχουν μπερδευτεί: ναι, θέλουμε να είμαστε γνωστοί, αλλά η πραγματική μεγάλη χαρά βρίσκεται στο ίδιο το κείμενο και στη δουλειά με τους μεγάλους συγγραφείς», συμπλήρωσε.