Eurovision: Η περσινή εκπρόσωπος του Ισραήλ ξεσπά εναντίον της Μαρίνας Σάττι – «Ήταν ανάμεσα στους πιο αηδιαστικούς διαγωνιζόμενους»
H τραγουδίστρια Eden Golan, εκπρόσωπος του Ισραήλ στη Eurovision 2024 περιγράφει την σκληρότητα που ισχυρίζεται πως βίωσε κατά τη διαγωνιστική διαδικασία, βάζοντας και την Ελλάδα στο στόχαστρο.
Έναν χρόνο μετά τη θυελλώδη συμμετοχή της στη Eurovision 2024, η Eden Golan μιλά για τις συνθήκες που βίωσε εντός και εκτός σκηνής.
Σε συνέντευξή της στην The Jerusalem Post, δεν διστάζει να αποκαλέσει τη συνολική της εμπειρία «τρομακτική», να περιγράψει λεπτομέρειες που δεν είχαν έρθει στο φως – και να στοχεύσει ευθέως τη Μαρίνα Σάττι, χαρακτηρίζοντάς την μία από τους «πιο αηδιαστικούς» συμμετέχοντες.
«Είχα οκτώ σωματοφύλακες και ελικόπτερα από πάνω μου»
Η Golan αναφέρθηκε στον φόβο για τη ζωή της πριν και κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού:
«Φυσικά. Στο Μάλμε, είπα ήδη στον εαυτό μου ότι αφήνω τον φόβο πίσω. Υπήρχε απίστευτη ασφάλεια και ήξεραν τι έκαναν. Είχα οκτώ σωματοφύλακες γύρω μου, ελικόπτερα, τα πάντα. Επέλεξα να μην εστιάσω σε αυτό. Αλλά στο Ισραήλ, πριν τη Eurovision, ειδικά όταν υπήρχαν απειλές θανάτου εναντίον μου — ότι θα με ανατινάξουν, ότι θα με κάνουν στόχο — κάποια στιγμή οι γονείς μου, μου είπαν: “Eden, δεν ξέρουμε αν αξίζει τη ζωή σου”. Έφτασα στο σημείο να σκέφτομαι: “Ουάου, τι γίνεται αν δεν επιστρέψω;” Είχα εικόνες στο μυαλό μου να στέκομαι στη σκηνή, να τραγουδώ και να με πυροβολούν».
Η ίδια παραδέχεται πως η ψυχολογική πίεση ήταν ασφυκτική:
«Το μυαλό φαντάζεται τα χειρότερα. Στη Eurovision, όλοι περνούν από ελέγχους, η αίθουσα είναι ασφαλής, αλλά ακόμα και έτσι, μετά από τόσες απειλές που δέχτηκα, μετά από όλα τα ρεπορτάζ στην τηλεόραση, περνάνε από το μυαλό σου οι χειρότερες σκέψεις. Υπήρχαν νύχτες που κοιμόμουν λιγότερο. Και εκεί, στο Μάλμε, είπα στον εαυτό μου: δεν θα ασχοληθώ άλλο με τον φόβο. Τον πέταξα από το μυαλό μου. Δεν είχα πια τέτοιες σκέψεις. Επέλεξα να μην καταναλώνω την ενέργειά μου σε αυτό».
Η ερώτηση για τους συναδέλφους που της φέρθηκαν καλά και εκείνους που την πλήγωσαν είχε συγκεκριμένες απαντήσεις:
«Από τις 37 χώρες, θα έλεγα ότι ίσως τέσσερις ήταν καλές. Η Tali από το Λουξεμβούργο, να είναι καλά, είμαι ερωτευμένη μαζί της, αλλά είναι Ισραηλινή. Είναι πραγματικά καλή ψυχή και ταλαντούχα, και δεν φοβήθηκε τίποτα δημόσια. Ο εκπρόσωπος της Γαλλίας μου είπε στα παρασκήνια “Τι νούμερο ήταν αυτό!” και o εκπρόσωπος της Γερμανίας ήταν πολύ γλυκός. Αυτοί ήταν πάνω-κάτω».
Και όταν η συζήτηση φτάνει στους πιο «αηδιαστικούς» διαγωνιζόμενους:
«Θα μπορούσες να πεις είτε η Ιρλανδή, είτε η Ελληνίδα, είτε ο Ολλανδός. Karma is a bitch! Αχ, μπορώ να το πω αυτό; Τέλος πάντων, όλα επιστρέφουν. Πιστεύω πραγματικά στο κάρμα και την ενέργεια».
Η Golan δηλώνει πως πήγε στον διαγωνισμό μόνο με θετική ενέργεια και καλή πρόθεση:
«Παρόλο το μίσος γύρω μου, εγώ ήρθα μόνο με αγάπη. Πιστεύω ότι η αγάπη επιστρέφει και την είδα να επιστρέφει, ακόμα και από ανθρώπους που δεν είναι Ισραηλινοί ή Εβραίοι, από όλο τον κόσμο».
Η απομόνωση, λέει, ήταν εμφανής και στα παρασκήνια:
«Κανείς δεν ήθελε να πλησιάσει. Υπήρξε και μια φορά που γύρισα ένα TikTok με τον τραγουδιστή από τη Φινλανδία, αυτόν που τραγούδησε το ‘Cha Cha Cha.’ Το βίντεο έγινε viral, το είδαν πολλοί, και μέσα σε δευτερόλεπτα, ο μάνατζέρ του μπήκε αγενώς στο δωμάτιό μου ενώ ετοιμαζόμουν, χωρίς καν να χτυπήσει την πόρτα. Μπήκε έτσι απλά και απαίτησε να κατέβει το βίντεο από τα κοινωνικά δίκτυα. Οι άνθρωποι δεν ήθελαν να φαίνονται διαφορετικοί. Ακόμα κι αν μέσα τους ένιωθαν εντάξει απέναντί μας, δεν ήθελαν να δεχτούν αρνητική αντίδραση. Ειδικά τότε, στο αποκορύφωμα του πολέμου, αν έλεγες κάτι καλό για εμάς, μπορούσαν να σε “μαρκάρουν” και τελείωνε εκεί. Δεν περίμενα πολλά».
Και συνεχίζει: «Οι άνθρωποι δεν ήθελαν να φαίνονται διαφορετικοί. […] Αν έλεγες κάτι καλό για εμάς, μπορούσαν να σε “μαρκάρουν” και τελείωνε εκεί».
Τέλος, αποκαλύπτει μια άγνωστη πτυχή του τελικού: «Την ημέρα του τελικού μάς έδιωξαν από την περιοχή των καλλιτεχνών, μας είπαν να αλλάξουμε δωμάτιο. Ήθελαν να μας το κάνουν δύσκολο και τελικά μας μετέφεραν σε ένα απομονωμένο μέρος. Μας έκαναν χάρη. Μας έδωσαν ένα τεράστιο δωμάτιο, απομονωμένο, χωρίς θόρυβο. Ήμουν χαρούμενη. Πάντα διαλέγω τα καλά πράγματα».