Ελένη Πέτα: ”Δεν θα θυσίαζα τα θέλω μου για να ηγούμαι σαν πρώτο όνομα σε ένα σχήμα και να ακριβοπληρώνομαι.”

Η Ελένη Πέτα μας μιλάει για την καριέρα της, για όλα όσα την αφορούν αλλά και για όλα όσα θέλουμε να μάθουμε αποκλειστικά στο bizznews.gr και τον Σπύρο Καλαματιανό.


Ανήμερα της γιορτής της, η Ελένη Πέτα, μία υπέροχη φωνή του ελληνικού πενταγράμμου, στο διάλειμμα που έκανε από τις πρόβες της μαζί με τον εξαιρετικό μουσικοσυνθέτη μεγάλων επιτυχιών Γιάννη Χριστοδουλόπουλο, μας μίλησε για τις συναυλίες που πρόκειται να δώσουν με τίτλο «Καλοκαίρι στην Αθήνα».
Η αρχή των καλοκαιρινών τους εμφανίσεων θα γίνει στο  Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσό» την Τρίτη 27 Μαΐου και ώρα 21.00. 
 Η Ελένη Πέτα μας μιλάει για την καριέρα της, για όλα όσα την αφορούν αλλά και για όλα όσα θέλουμε να μάθουμε αποκλειστικά στο bizznews.gr και τον Σπύρο Καλαματιανό. 

Μίλησε μας για την συνεργασία σου με τον Γιάννη Χριστοδουλόπουλο και το τι πρόκειται να δει κάποιος που πρόκειται να έρθει να σας δει.

Τον Γιάννη το γνωρίζω αρκετά χρόνια. Έχουμε κάνει στο παρελθόν μαζί κάποια τραγούδια ντέμο τα οποία όμως δεν κυκλοφόρησαν και στη συνέχεια  το 2009 συμμετείχα στα τραγούδια που έγραψε για την ταινία «Σούλα Έλα Ξανά» του Βασίλη Μυριανθόπουλου. Πέρσι, λοιπόν, το καλοκαίρι με πλησιάζει λέγοντας μου ότι θα ήθελε να κάνουμε κάποιες 
liveεμφανίσεις μαζί. Η ιδέα αυτή μου άρεσε πάρα πολύ γιατί ήταν βασισμένη στα τραγούδια της οθόνης μία εκπομπή που είχε κάνει ο Γιάννης στο κρατικό κανάλι. Έτσι  ξεκινήσαμε  να στήνουμε τις παραστάσεις  αυτές. Στην πορεία, μας προέκυψε και ένα τραγούδι το «Να Μείνεις Εδώ» σε μουσική και στίχους του Γιάννη το οποίο κυκλοφόρησε από την FeelgoodRecords. Κάναμε μια σειρά από εμφανίσεις και τώρα για το καλοκαίρι αποφασίσαμε να αλλάξουμε το θέμα των παραστάσεων αυτών και  να τις ονομάσουμε «Καλοκαίρι στην Αθήνα». Οι καλοκαιρινές εμφανίσεις μας θα πραγματοποιηθούν σε θερινούς κινηματογράφους στην Αθήνα και θα περιλαμβάνουν τραγούδια πολύ όμορφα και αγαπημένα που φέρνουν νοσταλγία για κάποιες αλλοτινές και πολύ όμορφες εποχές. Πιστεύω ότι είναι ένα πολύ ωραίο και ψυχαγωγικό πρόγραμμα με πολλά ελληνικά αγαπημένα τραγούδια.

Είναι το έναυσμα για κάποια δισκογραφική δουλειά;
Θα το ήθελα πολύ να κάνω μία  ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά με τον Γιάννη. Προς το παρόν δεν έχουμε κουβεντιάσει κάτι διότι τώρα μας απασχολούν οι πρόβες για τις επερχόμενες  εμφανίσεις μας.
 
530325_563245460411711_499607939_n
Όταν είχες πει στους γονείς σου ότι θέλεις ασχοληθείς με την μουσική και το τραγούδι ποιες ήταν οι πρώτες αντιδράσεις τους;
Δεν το είπα εγώ, ο πατέρας μου το είπε. Εγώ εκείνη την περίοδο δεν είχα σχέση με το τραγούδι, σπούδαζα βιολοντσέλο στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης και η επαγγελματική μου δραστηριότητα ήταν να παίζω σε ορχήστρες κλασσικής μουσικής.  Όταν λοιπόν, ο πατέρας μου, με άκουσε να  τραγουδάω στο δωμάτιο μου κομμάτια της Whitney Houston (την οποία λάτρευα) ο ίδιος όντας  μουσικός,  με ενημέρωσε για  μία κενή θέση στο μαγαζί που έπαιζε και μου πρότεινε να πάω για οντισιόν.
Κάπως έτσι όλα άρχισαν, εγώ είπα ένα «Ναι» από το πουθενά και πήγα για οντισιόν εκείνοι  με άκουσαν και με προσέλαβαν. Είναι από αυτά τα πράγματα που λέμε ανεξήγητα. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχε ούτε σαν σκέψη να ασχοληθώ με το τραγούδι.

Τι θυμάσαι από την πρώτη φορά που ανέβηκες πάνω στην σκηνή;
Θυμάμαι ότι δεν είχα καθόλου άγχος, κάτι το οποίο έκανε εντύπωση και σε εμένα και στους ανθρώπους γύρω μου. Φυσικά, όσο περνούσε ο καιρός και άρχισα να έχω επίγνωση για το που βρίσκομαι και το τι κάνω ακριβώς, είχα άγχος. Πάντως θυμάμαι ότι την πρώτη μου φορά, επάνω στη σκηνή, την πήρα σαν παιχνίδι, δε ξέρω ίσως να ήταν μια μορφή άμυνας.
 
20140521_215527
Ποια συνεργασία σου ξεχωρίζεις και γιατί;
Από το 1993 που είμαι στα μουσικά πράγματα, έχω να θυμάμαι μόνο καλές συνεργασίες. Εάν αναφέρω μια μόνο συνεργασία μου σίγουρα θα αδικήσω κάποιους άλλους γιατί μόνο καλά πράγματα πήρα από όλους και με τους περισσότερους ταιριάζαμε πολύ σαν άνθρωποι, σαν χαρακτήρες. Αν θα έπρεπε να αναφέρω κάποια ονόματα που μου έρχονται αυτή την στιγμή στο μυαλό είναι η Ευρυδίκη, η Πέμη Ζούνη, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Παναγιώτης Μάργαρης κ.α.
  
 
Ποιες ήταν οι δυσκολίες οι οποίες αντιμετώπισες στο ξεκίνημα σου;
 Δυσκολίες υπήρχαν πάντοτε. Μια δυσκολία που έπρεπε να αντιμετωπίσω στο ξεκίνημα μου ήταν η συνεννόηση με την εκάστοστε δισκογραφική εταιρία που συνεργαζόμουν. Δηλαδή άλλα πράγματα ήθελα να κάνω εγώ, άλλα ήθελαν να κάνουν αυτοί μαζί μου, κάποιοι άλλοι δεν ήξεραν γενικότερα τι ήθελαν να κάνουν μαζί μου και εγώ δεν μπορούσα να τους βοηθήσω σε αυτό.
20140521_215555
Λόγω ρεπερτορίου ή λόγω χαρακτήρα;
Λόγω χαρακτήρα. Εγώ πάντοτε Σπύρο ήξερα τι τραγούδια δεν ήθελα να πω. Δεν ήθελα λαϊκά τραγούδια και δεν ήθελα την ποπ της εποχής διότι θεωρώ ότι η ποπ εκείνης της εποχής ήταν πολύ ελαφριά, ο στίχος δεν είχε τίποτα, ήταν μόνο επαναλαμβανόμενες λέξεις χωρίς κανένα νόημα. Δεν ήθελα να κάνω τέτοιου είδους τραγούδια αλλά δεν ήξερα να τους πω και τι τραγούδια θέλω να πω. Έπρεπε αυτοί να μου βρουν το ρεπερτόριο που μου ταιριάζει. Τότε, οι δισκογραφικές εταιρίες θεωρούσαν ότι αν γίνει μία επιτυχία από έναν καλλιτέχνη όλοι μετά θα έπρεπε να ακολουθήσουν αυτόν το δρόμο.
Αυτό δεν μπορούσε να γίνει, διότι μιλάμε για διαφορετικούς ανθρώπους με διαφορετικούς χαρακτήρες και εγώ ειδικότερα ήμουν πολύ διαφορετική. Αυτή θεωρώ ότι ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που είχα να αντιμετωπίσω μου στα πρώτα χρόνια, μια δυσκολία που όπως καταλαβαίνεις ήταν ένας συνδυασμός πραγμάτων. Μετά που άρχισα να ακολουθώ έναν δικό μου δρόμο, πιο μοναχικό και πιο δημιουργικό εκεί υπήρχαν άλλες δυσκολίες, γιατί άρχισα να κινούμε σε πιο επιλεκτικά μονοπάτια και αυτό είχε το τίμημα του.  Αλλά ήμουν πολύ αποφασισμένη ότι θα κινηθώ έτσι, θυμάμαι ότι  έλεγα «θα το αλλάξω θα το φέρω στα μέτρα μου αλλιώς θα πάω σπίτι μου». Πιστεύω μετά από τόσα χρόνια ότι το άλλαξα.

Γιατί επέλεξες να κάνεις μία ποιο μοναχική πορεία με όχι τόσο πολλές συνεργασίες τα τελευταία 10 με 12 χρόνια;
Δεν ήθελα να μπω στη νοοτροπία του πάω να κάνω συνεργασίες για να κάνω ένα πρόγραμμα μιας σεζόν, ήθελα να κάνω πιο καλλιτεχνικά πράγματα όπως ήταν παραδείγματος χάριν  τα πορτογαλέζικα τραγούδια, τα ισραηλινά και γενικότερα τα τραγούδια από όλες τις χώρες του κόσμου που ερμήνευσα και βεβαίως τα πολύ αγαπημένα κλασσικά ελληνικά τραγούδια. Δεν με ενδιέφερε ο πιο εύκολος δρόμος,  το να είμαι πρώτο όνομα στην μαρκίζα έχοντας στη δισκογραφία μου ευκολόπεπτα σουξέ.
Βέβαια, σε ότι κάνουμε θέλουμε να υπάρχει μία εμπορική αποδοχή. Απλά εγώ, πάντοτε ζύγιζα αλλιώς τα πράγματα στην ζωή μου, έβαζα άλλου είδους προτεραιότητες. Πρώτα με ενδιέφερε το καλλιτεχνικό κομμάτι η δημιουργία και αν αυτό έφερνε τα υπόλοιπα καλώς, αν πάλι όχι εγώ ήμουν ευτυχισμένη με τις επιλογές μου. Δεν θα θυσίαζα τα θέλω μου για να ηγούμαι σαν πρώτο όνομα σε ένα σχήμα και να ακριβοπληρώνομαι.

Θα συμμετείχες ποτέ σαν κριτής ή διαγωνιζόμενος σε κάποιο 
talent show;
Δεν ξέρω κατά ποσό θα λάμβανα μέρος  στο YFSF ενδεχομένως να πήγαινα σε κάποιο άλλο talent show που έχει να κάνει πιο ξεκάθαρα με το τραγούδι, διότι τα περισσότερα από όλα αυτά γίνονται για φιλανθρωπικό σκοπό, ένα σκοπό που θεωρώ ιερό, ιδιαίτερα στις μέρες μας.
Πάντως, όλα στη ζωή μου είναι θέμα συγκυριών, σημαντικό ρόλο παίζει η χρονική στιγμή, το πώς νιώθω και ποιες είναι οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις  τη δεδομένη περίοδο.

Eurovision θα πήγαινες;
Όχι δεν θα πήγαινα διότι δεν μπορώ να διαγωνίζομαι, μου δημιουργεί ένα άγχος ένα συναίσθημα  που λειτούργει καταστροφικά για εμένα. Αυτό που περνάνε οι τραγουδιστές από τα ΜΜΕ, που σχολιάζουν το κάθε τι από το πρωί μέχρι το βράδυ,  δε νομίζω ότι θα το άντεχα, διότι πάλι έχει να κάνει με το πώς είμαι σαν άνθρωπος… δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου καθόλου.

Ποιο σλόγκαν έχεις στην ζωή σου;
Μέχρι τώρα το σλόγκαν που ακολουθούσα ήταν  το να ζεις το σήμερα, να μην κολλάς στο παρελθόν και να μη βλέπεις πολύ μακριά στο μέλλον. Βεβαίως, ο συγκεκριμένος τρόπος σκέψης που είχα  ανετράπη τους τελευταίους είκοσι μήνες που έφερα στο κόσμο το παιδί μου γιατί πλέον με ενδιαφέρει το μέλλον και ειδικότερα το μέλλον του παιδιού μου. Τώρα θα σου έλεγα, ότι με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας με ενδιαφέρει μόνο να έχουμε τη υγεία μας. Όταν έχουμε την υγεία μας μπορούμε να διεκδικήσουμε και να κάνουμε αυτά που επιθυμούμε και αγαπάμε.
 
Πως αισθάνεσαι τώρα που έγινες μητέρα;
Αισθάνομαι μαγικά διότι  έχει αλλάξει εντελώς η ζωή μου. Θα σου πω αυτά τα τετριμμένα που λένε όλες οι γυναίκες όταν γίνουν μητέρες  αλλά επί της ουσίας είναι αληθινά. Ζω πλέον μία γεμάτη ζωή με πολλές στιγμές ευτυχίας και ειλικρινά χαίρομαι και είμαι ευγνώμων που η ζωή μου τα έφερε έτσι με αυτόν τον τρόπο.
 
Με την οικονομική κρίση την οποία ζούμε τι φοβάσαι περισσότερο;
Με απασχολεί πολύ η κρίση στον πολιτισμό και στην παιδεία μας. Εμένα αυτά τα πράγματα με προβληματίζουν διότι έχουν άμεσο αντίκτυπο και στο ίδιο το παιδί μου. Η οικονομική κρίση, φυσικά και είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα που απασχολεί όλους μας αλλά επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται, έχει αποδειχτεί ότι ανά καιρούς υπάρχουν διαστήματα που σηκωνόμαστε και ξαναπέφτουμε οικονομικά. Η κρίση όμως στον πολιτισμό και στην παιδεία μας, με προβληματίζει περισσότερο. Με απασχολεί σε τι κόσμο θα μεγαλώσει και τι εφόδια θα πάρει στη ζωή του ο γιος μου, ώστε να γίνει ένας σωστός και καλλιεργημένος άνθρωπος στην κοινωνία και όχι ένας παπαγάλος που αποστηθίζει και μετά ξεχνάει αυτά που έμαθε. Αυτό το πράγμα πάντοτε με απασχολούσε και θα συνεχίσει να με απασχολεί.

Επόμενοι στόχοι;
Ο επόμενος στόχος είναι να πάει καλά το εγχείρημα που κάνουμε τώρα με τον Γιάννη Χριστοδουλόπουλο το «Καλοκαίρι στη Αθήνα» γιατί είναι κάτι το διαφορετικό και ειδικά στην Αθήνα, που το καλοκαίρι είναι συνδυασμένο με άλλου είδους διασκέδαση. Δουλεύουμε πολύ πάνω σε αυτό διότι απώτερος στόχος μας είναι να ικανοποιήσουμε και να διασκεδάσουμε τον κόσμο που περιμένει να έρθει να μας δει και να μας ακούσει.
 
 
Τώρα θα ήθελα να κλείσουμε την συνέντευξη με μία εικόνα που σου έρχεται στο μυαλό…
Οι πρώτες εικόνες που μου έρχονται στο μυαλό είναι από συνεργασίες με ξένους καλλιτέχνες όπως είναι οι Youssou NDourIsabel ParaAl Di Meola γιατί αυτοί οι άνθρωποι ήρθαν στην χώρα μας, επέλεξαν να είμαι και εγώ στις συναυλίες τους  και αυτό για εμένα ήταν μια τεράστια τιμή και ένα τεράστιο δώρο αν θέλεις, γιατί εκτός από το ότι είναι μεγάλοι καλλιτέχνες παγκοσμίως γνωστοί, ήταν και πολύ γενναιόδωροι άνθρωποι.
Αυτό το στοιχείο ήταν που μου έκανε τρομερή εντύπωση γιατί εδώ στην χώρα μας βλέπουμε με το τίποτα να φτιάχνονται τέρατα, ενώ άνθρωποι που πραγματικά έχουν αξία, είναι απλοί και πάνω και πάνω από όλα άνθρωποι με Α κεφαλαίο. Οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες με έβαλαν δίπλα τους, ερμηνεύσαμε κάποια ντουέτα και αυτές οι αναμνήσεις  μαζί τους μου έχουν μείνει ως δώρα


ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΝΕΑ!