«Avanti Ντάριο»! Μια ανατρεπτική γιορτή, από το Σταμάτη Κραουνάκη και τη Λίνα Νικολακοπούλου, σήμερα στο Ηρώδειο

Η εξουσία φοβάται όποιον ανεβάζει στη σκηνή το σκοτεινό της πρόσωπο

Ο Ντάριο Φο είναι ένας ζωντανός θρύλος στο χώρο του στρατευμένου Θεάτρου, το όνομά του αποτελεί μια πραγματική αξία. Ενσαρκώνει ένα θέατρο που είναι ταυτόχρονα λαϊκό και στρατευμένο, που τοποθετείται ηθελημένα εκτός συστήματος, ένα πραγματικά ελεύθερο και ανεξάρτητο θέατρο. Για πολλά χρόνια ήταν ανεπιθύμητος σε πολλές χώρες και οι ΗΠΑ για χρόνια δεν του επέτρεπαν την είσοδο. Σήμερα θεωρείται ο διασημότερος πολιτικός σχολιαστής και οι παραστάσεις των έργων του ξεπερνούν σε συχνότητα πολλούς άλλους μεγάλους θεατρικούς συγγραφείς. Το έργο του χαρακτηρίζεται ως: «μια μαστιγωτική, τραγικής υφής καταγγελία των συνθηκών ζωής της καπιταλιστικής κοινωνίας. Ως ένα ρωμαλέο, καθαρά και άμεσα προοδευτικό, λαϊκό και αγωνιστικό θέατρο».

Η ανατρεπτική γιορτή με τίτλο «Avanti Ντάριο», που στήνει ο Σταμάτης Κραουνάκηςμαζί με την Λίνα Νικολακοπούλου και πολλούς καλλιτέχνες, κάτω από την Aκρόπολη, στο Ηρώδειο, την Πέμπτη 9 Ιουλίου, προς τιμήν του Ντάριο Φο και της πολύχρωμης ζωής και δράσης του, είναι μια υπέροχη ευκαιρία να θυμηθούμε, να συναντηθούμε και να απογειωθούμε με το χιούμορ, τη σάτιρα και το εφηβικό κέφι ενός ελεύθερου μυαλού. Ο υπέροχος αυτός Ιταλός παραμυθάς και θεατράνθρωπος πιστεύει πως «ό,τι μας έχει γίνει κατά καιρούς βραχνάς και φόβητρο στη ζωή από την εξουσία, είναι γιατί δεν γελάσαμε όσο πρέπει με τα χάλια της…. Η εξουσία φοβάται όποιον ανεβάζει στη σκηνή το σκοτεινό της πρόσωπο και καλά κάνει. «Ενα δυνατό γέλιο, τη σωστή στιγμή, μπορεί πράγματι να τους θάψει όλους».

Από το 1952, ο Ντάριο Φο, μαζί με τη γυναίκα του ηθοποιό Φράνκα Ράμε, γράφει, σκηνοθετεί και ερμηνεύει, στο δικό του θέατρο, και την τηλεόραση αμέτρητα θεατρικά έργα και μικρά σατιρικά κείμενα. Το Σεπτέμβρη του 1997, καταξιωμένος πια σε όλο τον κόσμο, πήρε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, από τη Σουηδική Ακαδημία, με μια σπάνια και πολυσήμαντη αιτιολογία: «Το βραβείο Νόμπελ, απονέμεται στο Ντάριο Φο, γιατί, μαζί με τη Φράνκα Ράμε, ηθοποιό και συγγραφέα, συνεχίζοντας την παράδοση των μεσαιωνικών giullari, περιγελά και καυτηριάζει την εξουσία, αποκαθιστώντας έτσι την αξιοπρέπεια των καταπιεσμένων ταπεινών ανθρώπων…».

Απόφαση που, όπως είπε ο ίδιος στην ομιλία του, προκάλεσε αναταραχή, τόσο στους κύκλους του Πάπα, όσο και στους ιταλικούς κύκλους των «εκλεκτών». Η ομιλία του Ντάριο Φο συνοδευόταν από 25 σκίτσα του, γιατί «μ΄ αυτό μου δίνεται η ευκαιρία να αυτοσχεδιάσω, να εξασκήσω την φαντασία μου και να σας αναγκάσω να χρησιμοποιήσετε και τη δική σας φαντασία…». Η ομιλία του ενώπιον της Σουηδικής Ακαδημίας, δεν ήταν μια τυπική ομιλία παραλαβής ενός βραβείου. Ήταν ουσιαστικά μια θεατρική παράσταση που περιλάμβανε καλαμπούρια, κίνηση, παντομίμα, αφήγηση.

Ο Ντάριο Φο και πριν και μετά το Νόμπελ είχε και έχει μια ολόφρεσκη ματιά και επιθυμία να οργανώνει, με όπλο του τη σάτιρα, την ειρωνεία και τη χρήση του παράδοξου στη θεατρική του γλώσσα, την υγιή αντίδραση του κοινού αισθήματος απέναντι σε ό,τι το καταπιέζει. Εάν θυμηθούμε τους τίτλους από τα έργα του θα δούμε πόσες φορές μας έχει καθρεφτίσει… «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω», «Κλέψε λιγότερο», «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού», «Η μεγάλη Παντομίμα», κ.λπ.

«Σε όλη την ζωή μου» –λέει ο Ντάριο Φο- «δεν έγραψα ποτέ κάτι μόνο και μόνο για να διασκεδάσω (τους θεατές). Πάντα προσπάθησα να βάλω μέσα στα γραπτά μου αυτή την ρωγμή την ικανή να θέσει σε κρίση τις σιγουριές (βεβαιότητες), να θέσω υπό αμφισβήτηση τις απόψεις, να ανοίξω λίγο τα μυαλά. Ολα τα άλλα, η ομορφιά για την ομορφιά, δεν με ενδιαφέρουν. Το σταμάτημα της εξάπλωσης της γνώσης είναι ένα εργαλείο ελέγχου για την εξουσία γιατί το να γνωρίζεις είναι να ξέρεις να διαβάζεις, να ερμηνεύεις, να ελέγχεις προσωπικά και να μην εμπιστεύεσαι σε αυτά που σου λένε».

Στην παράσταση παίρνουν μέρος: Μάγια Λυμπεροπούλου, Δάνης Κατρανίδης, Αγγελος Παπαδημητρίου, Ελένη Ουζουνίδου, Φωτεινή Μπαξεβάνη, Αλεξάνδρα Καρακατσάνη, Χάρης Φλέουρας, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Δημήτρης Μάριζας και Σπείρα Σπείρα: Αθηνά Αφαλίδου, Αναστασία Εδεν, Γεράσιμος Καλούτα, Σάκης Καραθανάσης, Μαρία Κοσκινά, Κώστας Μπουγιώτης, Γιώργος Στιβανάκης.

Συντελεστές: Διδασκαλία: Σταμάτης Κραουνάκης. Mουσικό σενάριο: Λίνα Νικολακοπούλου, Σταμάτης Κραουνάκης. Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου. Σύμβουλος δραματουργίας: Ευανθία Στιβανάκη. Χορογραφίες: Ισίδωρος Σιδέρης. Σκηνικό: Γιάννης Μουρίκης. Κοστούμια: Μαρία Καραπούλιου. Ειδικές κατασκευές: Αλέξανδρος Λόγγος. Φωτισμοί: Κώστας Μπλουγουράς. Ενορχηστρώσεις – διεύθυνση Ορχήστρας – μουσική προετοιμασία: Αρης Βλάχος.

Συνοδεύουν οι μουσικοί: Αρης Βλάχος: πιάνο, πλήκτρα, Παντελής Ντζιάλας: κιθάρες, Πέτρος Σταμέλλος: ηλεκτρικό μπάσο, Γρηγόρης Φλεμετάκης: τύμπανα, Βαγγέλης Βλάχος: τρομπέτα. Η παράσταση πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Ιδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης». Ωρα έναρξης 21.00.