Αποκλειστικό/ Γιώργος Γεωργόπουλος: ”Το λαϊκό τραγούδι έχει δύναμη, δεν μπορούν να το σκοτώσουν”

Ο αγαπημένος μουσικοσυνθέτης των επιτυχιών Γιώργος Γεωργόπουλος σε μια σπάνια συνέντευξη, διότι  θέλει να απασχολεί τα μέσα μόνο για την δουλειά του. Σεμνός ταπεινός και με απόλυτη ειλικρίνεια μιλάει για όλους και για όλα στον Σπύρο Καλαματιανό και στο bizznews.gr Αποκλειστικά!

Μία συνέντευξη που σίγουρα θα συζητηθεί.  Είναι μεγάλη μας τιμή που θέλησε να μας μιλήσει και να αποκαλύψει άγνωστες πτυχές του εαυτού του, αλλά και να σχολιάσει την επικαιρότητα όπως ο ίδιος μόνο ξέρει.

Ώρα επτά το απόγευμα στο Παλαιό Φάληρο στον χώρο που κάνει μαθήματα Μπουζουκιού, μουσικής και ΄΄ήθους΄΄ όπως μας λέει, πήραμε δύο ελληνικούς καφέδες  και  με παρακάλεσε να μην αφαιρέσω τίποτα από την συνέντευξη και να πούμε μόνο αλήθειες με απόλυτη ειλικρίνεια.

Κια η κουβέντα μας ξεκινάει ..  

Πότε και πώς ξεκίνησε η πορεία σας στην μουσική;
Για εμένα η μουσική άρχισε σε ηλικία 10 ετών, με παρότρυνση του πατέρα μου, ήταν λάτρης της μουσικής αγαπούσε την μουσική έπαιζε κιθαρούλα και ήθελε τα παιδιά του να γίνουν μουσικοί. Τι καλύτερο για εκείνη την εποχή;Μας έκανε την ενδοφλέβια ένεση ας το πούμε εμένα και του αδερφού μου οπότε ξεκίνησα με την κιθάρα με πολύ καλό δάσκαλο της κιθάρας τον Κώστα Παπαδάτο, παράλληλα όμως μου έπαιζα και τρομπέτα,(βέβαια μου άρεσε το σαξόφωνο) αλλά ο πατέρας μου έφερε τρομπέτα έκανα ιδιαίτερα μαθήματα, οπότε τα μάθαινα παράλληλα, βέβαια θα σου πω ότι τα πολλά καρπούζια κάποια στιγμή πέφτουνε, για εμένα η ζευγάς-ζευγάς η παπάς-παπάς,βέβαια εντάξει τα κατάφερνα καλά και τα δύο σε μικρή ηληκία.

Κάποια στιγμή έχει ξεμείνει ένα μαγαζί (Σάββατο η Κυριακή θαρρώ) δεν θυμάμαι από μουσικούς στο Ρίο της Πάτρας και σε ηλικία 11 ετών ανεβαίνω για πρώτη φορά στο πατάρι. Να μην πω ότι ήμουν τίποτα, ούτε ήξερα τι μου γινόταν καλώς η κακώς βρέθηκα. Πριν ολοκληρώσω την έκτη τάξη του δημοτικού άρχισα να βρίσκομαι σε διάφορα μαγαζιά και να παίζω τρομπέτα και κιθάρα. Και να σου πω ότι το πρώτο μου αυτόγραφο το πήρα από τον Τόνυ Μαρούδα σου λέει κάτι αυτό;(συγκινημένος)o Τόνυ Μαρούδας ήταν από την Πάτρα, ήταν φίλοι με τον μαγαζάτορα, οπότε με το που τον είδα πήγα στο τραπέζι που καθόταν και έπαιζα κιθάρα και μου έγραψε μία ωραία αφιέρωση σε ένα πακέτο από τσιγάρα, που το κουβαλούσε ο πατέρας μου να το δείχνει με τιμή, καμάρι και πολύ αγάπη όχι με ψώνιο στους φίλους μας, φυσικά δεν το έχω διότι φθάρθηκε στην τσέπη του πατέρα μου. Κάποια φορά λοιπόν πήγαμε σε ένα πανηγύρι με τον πατέρα μου και εκεί βλέπω το Μπουζούκι, αυτό που είδα με μάγεψε και του λέω κοίταξε να δεις θα τα ΄χω και τα άλλα θέλω να πας να μου πάρεις ένα Μπουζούκι αύριο θέλω ένα Μπουζούκι και έτσι μου έφερε ένα Μπουζούκι τρίχορδο και άρχισα μόνος μου.

Για οικονομικούς λόγους, δεν υπήρχαν τα λεφτά για να πάω να μάθω κάπου, οπότε μοιραία το έβλεπα μόνος μου, χάλαγα τα μαγνητόφωνα, έτρωγα και το ξύλο. Έτσι έφτασα σε ένα σημείο ώστε να είμαι καλός (έτσι έλεγαν)σε ηλικία πολύ μικρή 14 με 15 ετών έπαιζα υπεύθυνος αυτοδίδακτος τιμή και καμάρι μου. Δεν το έπαιρνα πάνω μου έκανα κλεφτά κανένα ταξίδι στην Αθήνα για να δω με το μάτι, η στην τηλεόραση αργά το βράδυ να δω πως χειρίζεται το όργανο. Μέχρι που η αιτία το στρατιωτικό ανέβηκα Αθήνα και παρέμεινα.

Τι θυμάσαι από το ντεμπούτο σας στο πατάρι;

Με γυρνάς πολλά χρόνια πίσω, αυτό που θυμάμαι ήταν ότι επειδή πήγαινα νυχτερινό γυμνάσιο,(ήμουν καλός μαθητής αλλά με κέρδισε η μουσική)περίμενα πότε θα τελειώσει το μάθημα για να πάω να παίξω. Τώρα το ντεμπούτο δεν μπορώ να σου πω ότι είχα πολλές δυνάμεις, μάθαινα και ακόμα και σε αυτή την ηλικία που έχω φτάσει ακόμα μαθαίνω. Αυτό που γίνεται σε καθημερινή βάση είναι να μελετάω.

Ποιος γνωστός ήταν ο πρώτος που σας εμπιστεύτηκε με το Μπουζούκι;

Στην Πάτρα το 1975 επειδή έφυγα σε ηλικία 20 χρονών, ευτύχισα να συνεργαστώ με τους θεούς, για εμένα ήταν θεοί αυτοί ένας εξ αυτών ήταν ο Γιάννης Παπαϊωάννου, ο Πρόδρομος Τσαουσάκης,ο Παναγιώτης Μιχαλόπουλος και ο Στράτος Παγιουμτζής. Με αυτούς τους 4 πήρα πάρα πολλά πράγματα, πρώτο και κύριο ήταν ότι με δίδαξαν να μην πετάω στα σύννεφα.Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον Γιάννη Παπαϊωάννου να μου λέει πριν βγούμε στην σκηνή ένα βράδυ μην κοιτάς που σου χτυπάνε παλαμάκια, μην το παίρνεις πάνω σου, είσαι καλός και ταλαντούχος αλλά δεν είσαι ακόμα ο βοσκός που βάζεις τα πρόβατα στο μαντρί.

Λέω γιατί το λέτε αυτό κύριε Γιάννη ;μου λέει είσαι μικρός θα καταλάβεις όταν μεγαλώσεις. Όχι ότι είχα ποτέ έπαρση  ίσα ίσα καθόμουν σαν άγαλμα μπροστά τους, αλλά τώρα ύστερα από πολλά χρόνια κατάλαβα. Αυτά τα μεγάλα σχολεία μου έμαθαν πολύ σημαντικά πράγματα, αυτές ήταν και οι πρώτες μου επαφές με αυτούς τους ογκόλιθους.

Μετά όταν ήρθα στην Αθήνα με αφορμή το στρατιωτικό δεν επέστρεψα στην Πάτρα φυσικά είμαι και αισθάνομαι πατρινός τιμή μου και καμάρι μου άλλωστε η μητέρα μου εκεί είναι διότι ο μπαμπάς δεν ζει πιά. Φυσικά εδώ λόγο το ότι δεν είχα γνωριμίες ξαναξεκίνησα από την αρχή, μέχρι να εδραιωθώ να με μάθουν όχι ότι άργησα ξέρεις πως γίνονται αυτά από στόμα σε στόμα κτλ.Πίστεύω ότι πήρα την θέση που μου άξιζε, λένε ότι ήμουν και είμαι καλός. Οι εμπειρίες μου είναι μεγάλες δίπλα σε πολύ μεγάλα ονόματα.Θεωρώ πολύ τυχερό τον εαυτό μου που συνεργάστηκε με όλα αυτά τα ονόματα. Αυτό που διδάχτηκα από όλους αυτούς ήταν το ήθος, ήταν αληθινοί λαικοί βάρδοι και πιστεύω ότι σαν και αυτούς δεν θα ξανά περάσουν ποτέ και φυσικά δεν θα τους ξεχάσω ποτέ. 

Η Σύνθεση πότε ήρθε για πρώτη φορά;
Καλή ερώτηση. Η σύνθεση ήρθε το 1982 μου άρεσε θυμάμαι ότι πιτσιρικάς στην Πάτρα έγραφα κανένα στιχάκι, μου έβγαινε έτσι αυθόρμητα και κάποια στιγμή όπως σου είπα και παραπάνω το 1982 βρέθηκα με τον Λάκη Τσιώλη σε ένα μαγαζί της Βάρης ήταν σαν υπεύθυνος εκεί μέσα, του λέω κάποια μέρα κύριε Λάκη δεν μου εμπιστεύεσαι κανένα στίχο;να δεις τι φτιάχνω;πάντα με σεβασμό βέβαια. Πολύ καλό παιδί αργότερα γίναμε και φίλοι, κάναμε και επιτυχίες μου εμπιστεύτηκε. Έτσι το 1983 το όγδοο κομμάτι που φτιάξαμε μαζί το Άπονα Σε Λεηλάτησα Καρδιά μου(αλλιώς Χαμένη Πολιτεία)Αυτό ήταν η πρώτη αιτία και αφορμή φυσικά ακολούθησαν κι΄ άλλα όπως το Φωτιά Στα Σαββατόβραδα κ.α,αλλά αν δεν ήταν ο Λάκης δεν θα είχα κάνει κάτι. Το τραγούδι όταν φεύγει από τους Συνθέτες η τους τραγουδιστές πλέον είναι του λαού αυτός το ασπάζεται και του δίνει την ώθηση ώστε να γίνει επιτυχία.

Κεφάλαιο οικογένεια…
Η οικογένεια άρχισε για εμένα το 1977 γνωρίζοντας την γυναίκα μου στο επάγγελμα πολύ όμορφη γυναίκα αλλά και πάρα πολύ καλή λαϊκή τραγουδίστρια.Της άρεσε πάρα πολύ η μουσική βέβαια σταμάτησε όταν γεννήθηκε η κόρη μου η Αθηνά γιατί ήταν λίγο δύσκολο από όλες τις απόψεις.
Όταν η Αθηνά ήρθε για πρώτη φορά και σας είπε μπαμπά εγώ θέλω να ασχοληθώ με το τραγούδι εσείς πως αντιδράσατε;

Κοίταξε η Αθηνά ήξερα ότι θα γίνει τραγουδίστρια, το είχε μες στο αίμα της από πολύ μικρό παιδάκι την έβλεπα ότι ερχόταν στο στούντιο που είχα πράγματα, έπαιρνε το μπαγλαμά γιατί νόμιζε ότι ήταν δικό της λόγο το ότι ο μπαγλαμάς ήταν μικρός.Μπορούσα να διακρίνω το καταλάβαινα ότι θα γίνει τραγουδίστρια, μου έκανε κάποιες ερωτήσεις που καταλάβαινα ότι το έχει μέσα της. Κάποιες φορές την έβαζα στο πάρκο όταν ήταν μικρή και τραγουδούσε την έβλεπα ότι είχε ταλέντο είχε φωνή. Βέβαια εμένα το όνειρο μου ήταν να μάθει μουσική άρχισε να μαθαίνει πιάνο,θεωρητικά.Ξέρεις τα παιδιά τους λες κάνε αυτό και κάνουν άλλο, τα σταμάτησε και λέω ότι αποφασίσεις ότι θέλεις.

Η πρώτη ας το πούμε δουλειά το 1999,είχα εγώ την καλλιτεχνική επιμέλεια και είπα στον υπεύθυνο να πάρουμε την Αθηνά να αρχίσει να τραγουδάει. Είναι ευαίσθητο παιδί η Αθηνά και κατάλαβε και είδε κάποια πράγματα και ψιλοχαλάσματα στην δουλειά πήρε έτσι την πρώτη πικρία και ψιλο σταμάτησε. Εγώ ήξερα ότι το σαράκι το έχει μέσα της και τελικά 3 χρόνια τώρα που βούτηξε στα βαθιά στην Παλιά Μαρκίζα γιατί είναι ένα μαγαζί με ιστορία έχει περάσει από εκεί όλη η ιστορία του Λαϊκου  και όχι μόνο τραγουδιού. Την κάλεσα και της είπα έλα να δεις θα αρχίσεις εδώ θα βουτήξεις στα βαθιά θα σου κάνει καλό.Πιστεύω τώρα ότι αρχινάει να αποδίδει καρπούς.

Όταν ήταν να πάει στο The Voice…

Εμένα δεν με βρήκε σύμφωνο αυτό το πράγμα και όπως δεν με βρίσκει κανένα ριάλιτι από αυτά που γίνονται συμφωνώ δεν έχουν να δώσουν τίποτα. Ποιός έχει μείνει από όλους αυτούς από τα τόσα ριάλιτι που έχουν γίνει; Είναι κάτι ανάλογο.

Εγώ πιστεύω ότι αυτό το The Voice έγινε για άλλους λόγους, εγώ πιστεύω πάντοτε σε νέα παιδιά αλλά για εμένα έπρεπε να γίνει με άλλο τρόπο.Πιστεύω ότι έγινε για την προβολή για τον συγκεκριμένων τραγουδιστών γιατί δεν είναι τυχαίο το ότι, κάπου εδώ φτάνει στο τέλος αν δεν κάνω λάθος και μην νομίζεις ότι το παρακολουθώ, ούτε την κόρη μου παρακολούθησα τα έβλεπα την άλλη μέρα. Δεν θα μιλήσω για αξιοκρατία,τα προηγούμενα ριάλιτι είχαν και έναν μουσικό τον Αντώνη Γούναρη είναι ένας μουσικός.

Εδώ πήραν τρεις τραγουδιστές, τον άλλον κύριο δεν τον ξέρω, και απορώ και ερωτούμε αν έχουν ένα πτυχίο ωδικής; Ξέρουν ένα όργανο; Δεν βγάζω κακίες λέω τα πράγματα όπως είναι και έπρεπε να γίνουνε.Έπρεπε να υπάρχει ένας συνθέτης και ας υπάρχουν και δύο τραγουδιστές.Δηλαδή κάποτε έβλεπα τον Αντώνη Βαρδή να του ευχηθώ και περαστικά του, ήταν άνθρωπος που έπρεπε να είναι ο Γιώργος Κατσαρός με το Να η ευκαιρία και κάποιους άλλους που είχαν μία υπόσταση ξέραν τα μουσικά δρώμενα ήξεραν αν μπορούσε κάποιος τραγουδιστής να πάει παρακάτω και βγήκαν ονόματα ο Αδαμαντίδης η Γλυκερία ίσως για εμένα οι κορυφαίοι τραγουδιστέ της δεκαετίας του 80 άρα βλέπεις ότι έχει ουσία αυτό που σου είπα πρίν.

Δεν θέλω να πω αν αξίζουν η όχι τους έχει κατατάξει ο κόσμος. Την προετοίμασα της είπα είτε τελευταία βγεις ΄είτε πρώτη ότι και αν κάνεις να έχεις ήθος. Δεν τελείωσε η ζωή με ένα ριάλιτι η ένα παιχνίδι. Οι εξετάσεις είναι αυτές που δίνεις καθημερινώς πάνω στην δουλειά στην πραγματική ζωή.

Δόξα σι ο θεός βλέπω ότι στην Παλιά Μαρκίζα ο κόσμος την αποδέχεται, δεν το λέω γιατί είναι παιδί μου διότι εγώ είμαι πολύ αυστηρώς. Τότε που μου πήραν συνέντευξη για το παιχνίδι αυτό είχα πει ότι κάποιος θα γυρίσει ρε παιδί μου κάποιος θα συγκινηθεί.Εντάξει από εκεί και πέρα αυτοί έκριναν σωστό ότι δεν έπρεπε να συνεχίσει, δεν υπάρχει λόγος να κατακρίνω κανέναν.Εύχομαι αυτός που θα βγει να έχει πορεία αλλά αυτό που θλίβει εν τέλει που με πείραξε περισσότερο από όλη την ιστορία είναι ότι αυτό το πράγμα ήτανε Ελληνική μουσική;δηλαδή έγινε ένα ριάλιτι για να παιχτούν όλα τα ξένα κομμάτια;στις άλλες χώρες που έχει γίνει κάτι ανάλογο έχουν πει ελληνικό κομμάτι κανεις;η το άλλο κάλεσαν την Αθηνά και τις είπαν αυτοί οι λαικοί τραγουδιστές…ποιοι λαικοί τραγουδιστες;για το όνομα του θεού έχουμε χάσει το νόημα των λέξεων;ήταν Ελληνικό αυτό το πράγμα;.Άρα συνεπώς πιστεύω ότι δεν είχε θέση και η Αθηνά εκεί. Οι coach όπως τους λένε γιατί βγαίνουν και τραγουδάνε στο παιχνίδι αυτό;άρα πήγαν για προβολή.Γιατί βγήκε τώρα το cd της Μελίνας Ασλανίδου;γιατί δεν το κάνανε πριν και το κάνανε τώρα άρα ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, όσοι έχουν μυαλό ας το καταλάβουν αυτό.

Το Ελληνικό τραγούδι περνάει κρίση;
Το Ελληνικό τραγούδι δυστυχώς το πυροβολούν όχι κρίση απλά το μαστιγώνουν τα έλεγε και ο Καζαντζίδης αυτά.Μέχρι σήμερα τραγουδάμε τραγούδια του και τον μνημονεύουμε συνέχεια. Θα σου πω κάτι τώρα διότι έχω δουλέψει με μεγάλα σχολεία και μόνο έπαιρνα σαν σφουγγάρι, με φωνάζει ο Ζαμπέτας και μου λέει ότι το Λαικό έχει δύναμη δεν θα πεθάνει ποτέ. Δεν μπορούν θα το σκοτώνουν και θα ανεβαίνει αυτόματα.

Υπάρχει κάποιος τραγουδιστής η συνθέτης που ξεχωρίζεται;
Κοίταξε να δεις υπάρχουν πολύ καλοί συνθέτες κατά την κρίση την δική μου .Ο Βαρδής για εμένα κατέχει τον πρώτο λόγο, με εντυπωσιάζει ο τρόπος που τραγουδάει και εκφράζεται και που στήνει ένα τραγούδι. Ο Τάκης Μουζαφίρης ο Τάκης Σούκας υπάρχουνε άνθρωποι οι οποίοι μπορούν να δώσουν ακόμα, εδώ βλέπεις ξανακάνουν επανεκτελέσεις  αυτών των δημιουργών και αμέσως ανεβαίνουν αμέσως άρα δεν πεθαίνει ποτέ το λαϊκό τραγούδι.

Επόμενοι στόχοι και όνειρα…
Το επόμενο μου όνειρο είναι να δω το Ελληνικό τραγούδι να αναβιώνει από καλούς Λαϊκούς Έλληνες τραγουδιστές,θέλω το Μπουζούκι να αναγνωριστεί όπως και τα άλλα όργανα…υπάρχουν και κάποιοι έντεχνοι που μου αρέσουν πάρα πολύ και θα το πω έτσι ευθαρσώς ότι μου αρέσει πάρα πολύ ο Δημήτρης Μπάσης ο Γιάννης Κότσιρας η Ελένη Τσαλιγοπούλου.

Υπάρχουν κάποια παιδιά που κάνουν πολύ καλή προσπάθεια ακόμα και αυτός ο Μάλαμας που για εμένα δεν είναι καλός τραγουδιστής έχει μια ταυτότητα.Όπως μπορεί να είναι και σε άλλα ήδη μουσικής όπως πιστεύω ότι έχουν και ήθος.Ο επόμενος στόχος μου λοιπόν είναι να γράψω κάποια κομμάτια για την Αθηνά.Δεν μου αρέσει να γράφω κατά παραγγελία όπως κάνουν σήμερα μια λούπα ένας υπολογιστής και πάμε δεν το έκανα ποτέ αυτό.Πρέπει να υπάρχει χημεία με τον τραγουδιστή και τους συντελεστές σε ένα κομμάτι.Πιστεύω ότι πλέον δεν υπάρχουν δισκογραφικές εταιρίες,είχα πει τότε σε μια συνέλευση ότι κοιτάτε το δέντρο και δεν κοιτάτε το δάσος τώρα τα ζούμε όλοι στην κοινωνία που ζούμε.Τώρα μπήκε το ίντερνετ,το youtube,βέβαια και εκεί παίζουν παιχνίδια έτσι.Εδώ θα πω και κάτι άλλο έχουν τελειώσει προς το παρόν διάφοροι το ελληνικό τραγούδι λένε βγάλε το μπουζούκι,τι να βγάλεις μώρε αφού ανά τον κόσμο αυτό ξέρουν και όλοι αυτοί στις πλάτες των παλιών μάθανε μουσική.

Η επιτυχία της Παλιάς Μαρκίζας αυτή είναι ότι θα ακούσεις λαϊκό, έντεχνο,δημοτικό,νησιώτικο υπάρχει μία ποικιλία τραγουδιών που είναι η περιουσία που μας άφησαν οι παλαιότεροι και εύχομαι να είναι καλά εκεί που είναι.Βέβαια και οι επόμενοι που θα έρθουν είναι λίγο άτυχοι.Όταν έπαιζα με την Πόλυ Πάνου και τον Μανώλη Αγγελόπουλο ένιωθα τέτοια ευτηχία,σεβόντουσαν τους πάντες πράγμα το οποίο δεν υπάρχει σήμερα.Βγαίνει ο άλλος και τραγουδάει με το σκισμένο τζιν;Πρέπει να υπάρχει ευπρέπεια από τον καλλιτέχνη δεν πρέπει να πίνει στο πάρκο πάνω η κάτι άλλα που βλέπουμε.Τι είναι αυτά χάσαμε τον ελεγχό;Και πες εγώ τα λέω…Ο Καζαντζίδης τα έλεγε αυτά και τον έλεγαν σαλταρισμένο.Μιλούσε για το ήθος και την ευπρέπεια που δυστήχως δεν υπάρχει σήμερα σε κανέναν τομέα της κοινωνίας μας.

Πως θα θέλατε να κλείσουμε αυτή την συνέντευξη;
Εμένα αυτό που με θλίβει είναι ότι έχει χαθεί η κοινωνία μας.Έχει χαθεί η καλή μουσική η μελωδία,βέβαια αυτό συμβαίνει ανά τον κόσμο.Ο φίλος μου Ηλίας Κλωναρίδης μου είπε κάτι και συμφωνώ μαζί του ότι  η αρένα των γηπέδων έχει μεταφερθεί στα μαγαζιά.Όταν βγαίνω να παίξω μπουζούκι και βλέπεις παιδιά να βγαίνουν να σφυρίζουν και να ουρλιάζουν πώς να παίξεις;θα κάνεις όχλο αναγκαστικά, λέει παίξε κάτι να μας ανεβάσεις μα η μουσική σε ανεβάζει από μόνη της η μουσική είναι να ακούς κι΄όλας. Ο κορυφαίος Μάνος Χατζιδάκης είχε πει δεν θέλω να δω τον κόσμο να ξεφτιλίζεται πάνω στο πάρκο,κοίτα να δεις που φτάσαμε σε αυτό φτάσαμε.Αυτοί έβλεπαν από τότε τη θα γινόταν αλλά αυτά ξεκινάνε από το σπίτι.Θέλω να δώσω μία ευχή θέλω να γίνει η Έλλαδα ξάνα Ελλάδα είμαι πολύ στεναχωρημένος με αυτά που γίνονται,πρέπει να ξυπνήσουμε και να συνέλθουμε σε όλους τους τομείς ,εύχομαι υγεία Χριστός Ανέστη Χρόνια Πολλά.

Θέλω να σε ευχαριστήσω εσένα και το Bizz news που ήρθες εδώ στον χώρο της σχολής μου που διατηρώ στο Παλαιό Φάληρο και με άκουσες σε περιμένω και από την Παλιά Μαρκίζα στο Παγκράτι στην Πλατεία Βαρνάβα διότι βλέπω ότι υπηρετείς αυτό που κάνεις με πολύ αγάπη και μεράκι και να μην κάνεις εκπτώσεις σε τίποτα διότι αξίζεις να προχωρήσεις έχεις ταλέντο.