Αποκάλυψη για την Έλενα Παπαρίζου – Την είχα δει μόνο στο Youtube

Το δέσιμο που αποκτά ο σκηνοθέτης Γιάννης Κακλέας με τους ηθοποιούς είναι ένας από τους λόγους που επιλέγει σχεδόν πάντα την ίδια ομάδα ανθρώπων για να συνεργαστεί. Με βασικό πρωταγωνιστή τις περισσότερες φορές τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο. «Είναι ένας εξαιρετικός συνεργάτης που εκτιμώ ιδιαίτερα και δεν θέλω να σταματήσω να δουλεύω μαζί του. Ένα υπερ-ταλαντούχο πλάσμα, αλλά και πολύ ισορροπημένο. Είναι κάτι σαν το alter ego μου στο θέατρο και απολαμβάνω εξαιρετικά το γεγονός ότι οι τελευταίες δουλειές μου έχουν ως σημείο αναφοράς τη σκέψη του, πώς θα πλάσουμε μια παράσταση με άξονα τον Βασίλη. Επίσης έχει ένα πηγαίο χιούμορ, που σπάνια συναντάς».

Αλλά και για την Έλενα Παπαρίζου στο ρόλο της πληθωρικής Σαραγκίνας στην παράσταση Nine μιλάει με τα καλύτερα λόγια. «Την είχα δει μόνο μέσα από το YouTube και μου έκανε φοβερή εντύπωση ως performer. Εντυπωσιάστηκα από το κινησιολογικό, το φωνητικό και το εκφραστικό της επίπεδο. Με τη συνεργασία μας κατάλαβα ότι, πέρα από το ταλέντο της και το έντονο ταμπεραμέντο της, η Έλενα είναι πολύ καλλιεργημένο παιδί και πολύ καλή μαθήτρια. Ακούει, απορροφάει αυτά που της λες και διαβάζει για να βελτιώνεται διαρκώς. Και πιστεύω ότι τέτοιου είδους καλλιτέχνες πρέπει οπωσδήποτε να πατήσουν το θεατρικό σανίδι. Εύχομαι η συμμετοχή της στο Nine να είναι ένα βήμα και να συνεχίσει να αξιοποιεί τον εαυτό της μέσα από δύσκολα θεατρικά μονοπάτια. Είμαι σίγουρος ότι θα κάνει μεγάλη καριέρα στο μιούζικαλ αν το επιλέξει, γιατί είναι και καλή ηθοποιός».

Μιλώντας για τις συνεργασίες του, αναρωτιέμαι πώς γίνεται να ισορροπεί τόσο αριστοτεχνικά ανάμεσα στο εναλλακτικό και το πιο εμπορικό θέατρο, όπως είναι από τη μια το Κουρδιστό Πορτοκάλι και από την άλλη μια μεγάλη και ακριβή παραγωγή, όπως το μιούζικαλ Nine. «Επιλέγω τις παραστάσεις με βάση τις σχέσεις μου με τους ανθρώπους, αλλά κι αυτό που έχει να μου δώσει ο άλλος στην πρόβα. Αν διακρίνω κάτι εκεί, θα προχωρήσω». Η συζήτηση καταλήγει στον Νίκο Καρβέλα και την περσινή τους σύμπραξη στις Καμπάνες του Εντελβάις με πρωταγωνίστρια την Άννα Βίσση, ένα έργο που πήρε αντικρουόμενες κριτικές. «Με τον Καρβέλα μοιάζουμε πάρα πολύ. Είμαστε δύο άνθρωποι που δεν βάζουμε νερό στο κρασί μας σε ό,τι αφορά την προσέγγιση σε αυτό που έχουμε στο μυαλό μας. Γι’ αυτό και συνεργαστήκαμε άψογα» μου λέει χαμογελώντας. Άλλωστε, αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που συνεργάστηκαν, καθώς ο Κακλέας είχε σκηνοθετήσει και τις μουσικοθεατρικές παραστάσεις Δαίμονες το 1991 και Μάλα το 2002, έργα που έγραψε οΝίκος Καρβέλας και πρωταγωνίστησε η Άννα Βίσση.

Τα χρήματα είναι ισχυρό κριτήριο για την επιλογή μιας συνεργασίας; Εδώ ο Γιάννης Κακλέας γίνεται κάθετος: «Όσο θέλω να αλλάξει ο κόσμος, άλλο τόσο θέλω να μην υπάρχουν τα λεφτά. Τα χρήματα είναι μια εκβιαστική εφεύρεση. Το έργο Αχαρνής του Αριστοφάνη, που ανέβασα το καλοκαίρι, μιλούσε για μια ανταλλακτική κοινωνία. Ίσως ακούγομαι λίγο ονειροπόλος και ιδεαλιστής, αλλά μια τέτοια κοινωνία οραματίζομαι, πιο ανθρώπινη. Γιατί τα λεφτά με κάνουν τελικά χειρότερο άνθρωπο, όχι καλύτερο».

Καλύτερο άνθρωπο τον κάνει η Φρόσω Λύτρα, η γυναίκα της ζωής του, όπως την αποκαλεί και βρίσκει κάθε τόσο ευκαιρία να την αναφέρει σε όλη τη διάρκεια της συνέντευξης. «Νομίζω ότι η Φρόσω παίζει καθοριστικό ρόλο στο γεγονός ότι έχω ισορροπήσει στη ζωή μου. Θα ήμουν εντελώς διαφορετικός αν δεν την είχα γνωρίσει». Είναι άραγε εύκολο να συνυπάρξουν δύο καλλιτέχνες ή υποβόσκει πάντα ο ανταγωνισμός; «ΗΦρόσω ξεκίνησε αρχικά ως βοηθός μου, πριν ακόμη προκύψει ο έρωτας. Γνώριζε από την αρχή τον τρόπο που σκέφτομαι και δουλεύω. Νομίζω ότι με ξέρει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον. Είναι δοτικός και χαρισματικός άνθρωπος κι εγώ, έχοντας την εμπειρία από προηγούμενες σχέσεις μου, δεν θα επαναλάμβανα τα ίδια λάθη. Άλλωστε, τα έργα που σκηνοθετεί η Φρόσω, από τότε που έκανε τη μετάβαση από την υποκριτική στη σκηνοθεσία, είναι εντελώς διαφορετικά».

Ενώ όμως και ο ίδιος σπούδασε υποκριτική, δεν ακολούθησε την πορεία του ηθοποιού. «Δεν είχα το απαιτούμενο ταλέντο» λέει με αφοπλιστική ειλικρίνεια. «Ευτυχώς τότε η πρώτη μου γυναίκα με αποθάρρυνε από την αρχή. Και είχε δίκιο. Δεν είχα αυτό που χρειάζεται για να ακολουθήσω καριέρα ηθοποιού και, για καλή μου τύχη, το ανακάλυψα εγκαίρως. Τελικά το γεγονός ότι ετεροκαθορίζομαι από τις γυναίκες μου να μου έχει κάνει καλό» μου λέει με χιούμορ. Ακόμη ένα κοινό στοιχείο με τον Γκουίντο Κοντίνι, τον πρωταγωνιστή της παράστασης Nine.

Ο Γιάννης Κακλέας, έχοντας δουλέψει παραπάνω από δύο δεκαετίες στον Τεχνοχώρο με την ομάδα «Θέαμα», της οποίας ειναι και ιδρυτής, κατάφερε να εξελιχθεί και να δοκιμαστεί σε πολλά διαφορετικά είδη θεάτρου. Και δεν έχει κάνει μόνο θέατρο. Ήταν ο σκηνοθέτης του Dream Show που προβλήθηκε το 2005 στονAlpha, του πρώτου talent show που ήρθε στην Ελλάδα. Πριν από αυτό, είχε σκηνοθετήσει το σίριαλ Αχ, Ελένηστο Mega, με πρωταγωνίστρια την Ελένη Ράντου, που σημείωσε μεγάλη επιτυχία. «Το Dream Show ήταν η πρώτη μου επαφή με μεγάλη παραγωγή. Απο τότε απέκτησα την τεχνογνωσία για να σκηνοθετώ και στο θέατρο μεγάλες παραγωγές. Δεν έχω άσχημες αναμνήσεις, αλλά αλλιώς ξεκινήσαμε και αλλιώς εξελίχθηκε στην πορεία το σόου. Στην αρχή είχα μεγάλα όνειρα…» μου λέει. «Έβαζα Λόρκα, Μπέκετ, Σέξπιρ, μέχρι που μου είπαν ότι αυτά δεν είναι και τόσο “τηλεοπτικά” και καλύτερα να τα αποφεύγαμε γιατί δεν κάνουν καλό στην τηλεθέαση» προσθέτει με χιούμορ.

Θα επιχειρούσε να κάνει ξανά κάτι στην τηλεόραση; «Εγώ είμαι θεατρικός σκηνοθέτης. Παραμένω πάντα ανοιχτός σε νέα πράγματα και προτάσεις, αλλά δεν καίγομαι να κάνω τηλεόραση. Το θέατρο για μένα είναι ο βασικός χώρος δημιουργίας» ξεκαθαρίζει.

Όταν τον ρωτάω για το επόμενο θεατρικό εγχείρημα, η συζήτηση καταλήγει με κάποιον περίεργο τρόπο στον κινηματογράφο. Όμως, η απάντησή του για το αν ετοιμάζει κάτι στο σινεμά είναι αινιγματική «Αυτό θα το συζητήσουμε στην επόμενη συνέντευξη. Άλλωστε, είμαι μικρός ακόμη» μου λέει με ένα ζωηρό παιδικό χαμόγελο.