
Αλέκος Συσσοβίτης: «Η μητέρα μου είχε ψυχολογικά προβλήματα – Τα παιδιά έπαιζαν στην αλάνα και εγώ ήμουν στους γιατρούς μαζί της»
Ο Αλέκος Συσσοβίτης την φετινή τηλεοπτική χρονιά έχει ενθουσιάσει το κοινό, με την ερμηνεία του στην επιτυχημένη σειρά του ALPHA «Porto Leone: Στη γειτονιά με τα κόκκινα φανάρια». Ο ηθοποιός μαζί με την συμπρωταγωνίστριά του στο σίριαλ Μαρίνα Ασλάνογλου, έδωσαν συνέντευξη στο περιοδικό «ΟΚ!». Ο καλλιτέχνης μεταξύ άλλων μίλησε και για την μητέρα του, και για το πώς είχε βιώσει ως παιδί το γεγονός πως εκείνη αντιμετώπιζε προβλήματα ψυχικής υγείας.
Ποιες είναι οι σημαντικότερες αξίες που πήρατε από τους γονείς σας;
Αξιοπρέπεια, ειλικρίνεια, περηφάνια, εργατικότητα, υψηλό ηθικό, να μη λυγίζεις στη ζωή και να είσαι πάντα μάχιμος στην πρώτη γραμμή. Αυτά είναι τα υλικά που κρατάω έντονα από τους δικούς μου. Οι γονείς μου μεγάλωσαν μέσα στον πόλεμο. Ταλαιπωρήθηκαν πάρα πολύ και χρέωναν στους δικούς τους γονείς αυτά που τους συνέβαιναν, το γνωστό μοτίβο. Ήταν περήφανοι άνθρωποι, καθαροί, λαϊκοί. Γνωρίστηκαν στην Αθήνα. Ο πατέρας μου ήταν από την Ήπειρο και η μάνα μου Πόντια, από την Κοζάνη. Δούλευαν στην Αθήνα και μετακόμισαν στη Θεσσαλονίκη, όπου ήταν το σόι της μητέρας μου. Εκεί γεννήθηκα. Η μάνα μου ήταν ψυχοκόρη. Όταν ήταν 9 χρόνων, την πήρε ο παππούς μου από το ορφανοτροφείο και την έβαλε ψυχοκόρη σε ένα σπίτι στη Φιλοθέη για να τη σώσει. Ο πατέρας μου έφυγε από τη ζωή πριν από είκοσι χρόνια και η μητέρα μου πριν από δώδεκα.
Έχεις μιλήσει για τη στενή σχέση που είχες με τη μητέρα σου, η οποία έπασχε από αλτσχάιμερ. Σε ποια ηλικία το αντιμετώπισες μαζί της;
Δημιουργήθηκε χρονική σύγχυση, όπως το διατύπωσα στην τελευταία μου τηλεοπτική συνέντευξη. Η μητέρα μου από νεαρή ηλικία είχε ψυχολογικά προβλήματα και εγώ όμως ήμουν πολύ μικρός τότε. Τα παιδιά έπαιζαν στην αλάνα και εγώ ήμουν στους γιατρούς μαζί της από 8-10 χρόνων. Όταν πέθανε, είχε αλτσχάιμερ. Τότε είχα βάλει μια γυναίκα να είναι μαζί της 24 ώρες γιατί δούλευα στην Αθήνα. Ανεβοκατέβαινα στη Θεσσαλονίκη συχνά για να βλέπω πώς είναι. Ήμουν ο τελευταίος που ξέχασε.