
Γιώργος Καπουτζίδης: Μια συνέντευξη εκ βαθέων – Όλες οι απαντήσεις για την προσωπική του ζωή
Ο Γιώργος Καπουτζίδης έδωσε την πρώτη του συνέντευξη για το 2014 στο «Down Town» της Κύπρου και μίλησε για όλα.
Τον έρωτα που τον αποσυντονίζει, το νέο σήριαλ που ετοιμάζει και θα προβληθεί τον ερχόμενο Οκτώβριο από το Mega, τα ταξίδια που τόσο αγαπά, τους φίλους του, το σεξ και την πιο δύσκολη στιγμή του.
ΝΕΟ ΣΙΡΙΑΛ ΚΑΙ ΤΟ ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ
«Αυτή την περίοδο κάνω, μαζί με τον Σταμάτη Πατρώνη, την απόδοση ενός μιούζικαλ, με τίτλο “Πρισίλα, η βασίλισσα της ερήμου”. Είναι μία ταινία αυστραλέζικη που αργότερα έγινε μιούζικαλ, μια παράσταση φωτεινή και χαρούμενη. Θα το διασκεδάσετε πολύ, είμαι σίγουρος! Επίσης, γράφω ένα σίριαλ για το Mega, το οποίο θα δείτε τον Οκτώβριο του 2014. Αυτή τη φορά, λέω να το γράψω ολόκληρο – θα είναι γύρω στα 20 επεισόδια. Άλλωστε, προσωπικά, αυτά που θέλω να πω και να περάσω, μπορώ να τα κάνω μέσα σε μία σεζόν. Το σίριαλ θα είναι σίγουρα κωμωδία, όμως η εποχή πια δεν είναι τόσο ξέγνοιαστη και χαρούμενη. Ούτε κι εγώ. Ωρίμασα, άλλαξα, μεγάλωσα και δεν σου κρύβω ότι αυτό με τρόμαξε πολύ. Μου φάνηκε ότι ήταν παράξενος ο τρόπος που γράφω – σαν να άλλαξα πολύ τελικά κι αυτό μου “χτύπησε” κάπως. Σταμάτησα να ψάχνω τις ατάκες που θα σας κάνουν να γελάσετε και πλέον ψάχνω τις καταστάσεις και τους ανθρώπους που θα σας κάνουν να συγκινηθείτε, να σκεφτείτε, να ενθαρρυνθείτε. Αλλά θα είναι κωμωδία, όχι δραματική σειρά… Και με τον καιρό, κατάλαβα ότι δεν πρέπει να με φοβίζει η αλλαγή. Θα ήταν λάθος αν προσπαθούσα να μείνω ο ίδιος και να επαναλάβω όσα ξέρετε και έχετε δει από μένα. Επίσης, δεν με τρομάζει το ότι κάποιοι θα συγκρίνουν την επιτυχία του “Παρά 5” με την όποια επιτυχία θα κάνει το νέο μου σίριαλ. Αυτό, άλλωστε, δεν έχει να κάνει με εμένα, ο κόσμος θα το κρίνει. Είμαι εντάξει με τον εαυτό μου. Μου αρέσει αυτό που γράφω και αφού πέρασα τη φάση που τρόμαξα με τον εαυτό μου, τώρα απολαμβάνω την αλλαγή… Εγώ γράφω ό,τι έχω στην καρδιά μου, χωρίς να σκεφτώ την επιτυχία που θα έχει μετά. Δηλαδή, αν μέχρι τότε ήταν “επιτυχία” τα μυστηριώδη ζευγάρια, τα μεγάλα πάθη, τα ερωτικά τρίγωνα και όλα αυτά, το “Παρά 5” που δεν τα είχε, ήταν καταδικασμένο να αποτύχει. Κι όμως, ο κόσμος επιβραβεύει το αυθεντικό. Εξάλλου, ποτέ δεν έψαξα τα συστατικά της επιτυχίας. Πάντα, όμως, βρίσκω τον τρόπο να τονίζω την ένωση των ανθρώπων και την αλληλεγγύη μεταξύ τους».
ΤΟ ΣΕΞ
«Ποτέ δεν έχασα το μέτρο στο sex, ποτέ δεν υπερέβαλα και ποτέ δεν είπα “μμμ, ωραία είναι! Δώσε του να καταλάβει τώρα!”. Όχι, πάντα κρατούσα τις ισορροπίες. Ποτέ δεν ξύπνησα και ποτέ δεν κοιμήθηκα έχοντας ως πρώτη έγνοια στο μυαλό μου το sex. Και ποτέ δεν πέρασα στο άλλο άκρο, να μην με αφορά καθόλου. Πάντοτε με αφορούσε, όπως τον περισσότερο κόσμο. Απλώς, το ζητούμενό μου, δεν ήταν αυτό. Ποτέ δεν έμεινα σε μία σχέση αποκλειστικά για το sex. Ναι, είναι σημαντικό, αλλά όχι το Α και το Ω μίας σχέσης. Μία σχέση δεν κρατιέται μόνο από το sex, ούτε το sex μπορεί να σώσει μία σχέση που δεν πάει καλά. Κι απ’ την άλλη, αν το sex δεν είναι καλό, κάνει κακό και βλάπτει τη σχέση και τα άτομα που την αποτελούν. Γι’ αυτό πιστεύω ότι πρέπει να επικρατεί και εδώ η ισορροπία…».
Ο ΕΡΩΤΑΣ
«Όταν είμαι ερωτευμένος, δεν είμαι καλά. Χάνω το μέτρο, την ψυχραιμία μου, την ισορροπία μου, τη λογική μου, τα χάνω όλα. Και τα χάνω ενσυνείδητα, ξέρω τι μου γίνεται, για να το ζήσω. Έτσι έχει αξία μόνο ο έρωτας: όταν τον ζεις. Κι όταν σου τύχει κάτι, ζήσε το ολόκληρο, βρε παιδί μου! Χωρίς συμβιβασμούς, χωρίς κουτάκια. Δεν μου αρέσει ούτε να κρατιέμαι, ούτε να κρατώ κρυφά τα συναισθήματά μου, ούτε να έχω όλες τις άμυνες του κόσμου για να μην πληγωθώ. Ας το ζήσω και αν είναι να πληγωθώ, καλά να πάθω! Μες στη ζωή είναι κι αυτό… Είμαι από τους ανθρώπους που λένε το “για πάντα” σε μία σχέση και που πιστεύουν σε αυτήν την έννοια. Θα ήθελα να ήμουν από τους τυχερούς που θα το ζήσουν κιόλας, αλλά αυτό θα μπορώ να στο πω στα 80 μου. Όχι σήμερα. Μακάρι όμως να μου συμβεί!».
ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ
«Τις απλές και τις καθημερινές, τύπου πολλές ώρες στη δουλειά και σπάσιμο νεύρων, τις αντιμετωπίζω με χιούμορ και γελάω. Ε, εκεί φεύγει εύκολα. Τα πραγματικά δύσκολα έρχονται όταν έχεις να αντιμετωπίσεις σοβαρά θέματα, όπως την απώλεια: Την απώλεια διαφόρων ειδών, ενός ανθρώπου που έφυγε από τη ζωή και ενός χωρισμού, για παράδειγμα. Η οριστική απώλεια είναι δύσκολο πράγμα. Σκληρό. Αισθάνομαι ότι, καλώς ή κακώς, όλα καλούμαστε να τα αντιμετωπίσουμε – ακόμη κι όταν δεν είμαστε προετοιμασμένοι. Καμιά φορά σκέφτομαι ότι δεν είχα τίποτα, άρα δεν έχασα και τίποτα. Δηλαδή, ότι τίποτα δεν ήταν οριστικά και για πάντα δικό μου. Τίποτα δεν είναι δεδομένο, τίποτα δεν μας ανήκει για πάντα. Αυτή την άμυνα, όμως, την είχα πάντα, δεν την απέκτησα ξαφνικά. Νομίζω ότι ενεργοποιήθηκε μόνη της στις δύσκολες στιγμές. Αν το έχεις, τα αντιμετωπίζεις όλα. Δεν είμαι σκληρός άνθρωπος, μάλλον περισσότερο ανθεκτικός απ’ όσο νομίζετε, απ’ όσο νόμιζα κι εγώ… Νομίζω ότι την πιο δύσκολη στιγμή μου δεν την έζησα ακόμα. Όχι, δεν έχει έρθει. Άλλωστε, όταν περάσει κάτι, δεν σου φαίνεται τόσο μεγάλο όσο πίστευες. Εγώ αισθάνομαι, όταν περνάω μία δυσκολία, ότι ήταν για καλό και τώρα με οδήγησε κάπου καλύτερα. Ότι κάτι μου άφησε. Κι από απώλεια έχω πληγωθεί και σημαδευτεί και από χωρισμό επίσης – όλα με έχουν στενοχωρήσει. Όλα, όμως, κάπου με οδήγησαν, κάπου με πήγαν. Εντάξει, για να είμαστε και ειλικρινείς, εκείνη τη στιγμή αφήνομαι στο δράμα μου και το ζω. Εννοείται! Κλείνομαι στον εαυτό μου, μένω σπίτι, απομονώνομαι, κλείνω τα τηλέφωνά μου, μπορεί να ξεσπάσω κλαίγοντας ή να αφεθώ στη μελαγχολία που σε πιάνει εκείνη την ώρα – αρκεί, με όλο αυτό που ζεις, να μην κάνεις κακό στον εαυτό σου. Αλλά ακόμα και αυτό το βρίσκω λυτρωτικό. Για καλό γίνεται!».
yupiii.gr