Νικηφόρος: Είναι άβολο τις γιορτές, στη ζεστασιά της οικογένειας, εσύ να λες «γεια» για να μην αργήσεις στο μαγαζί

Ο Νικηφόρος Βυθούλκας μιλά στο enikos.gr για τη φετινή συνεργασία του με την Κατερίνα Λιόλιου, τις γιορτές των Χριστουγέννων που πάντα δουλεύει και τις δυσκολίες στη μέχρι τώρα επαγγελματική του διαδρομή.

Νάντια Ρηγάτου

Ανάμεσα στο νυχτερινό μαγαζί που εμφανίζεται με την Κατερίνα Λιόλου μέχρι τις 11 Ιανουαρίου και στο στούντιο που ετοιμάζει νέα τραγούδια, ο Νικηφόρος Βυθούλκας βρήκε λίγο χρόνο και κάναμε μια όμορφη κουβέντα για τους  επαγγελματικούς και προσωπικούς του στόχους, τις παράξενες Πρωτοχρονιές που έχει ζήσει λόγω δουλειάς αλλά και τα σκληρά λόγια που τον έκαναν πιο δυνατό.

–Aρχικά, πώς είναι η συνεργασία σου με την Κατερίνα Λιόλιου;

Με την Κατερίνα γνωριζόμαστε πάρα πολλά χρόνια. Οπότε ήταν μια ευτυχής συγκυρία γιατί όταν κάποιος είναι φίλος σου είναι πολύ πιο εύκολα τα πράγματα και σε επίπεδο χημείας και συνεννόησης. Όποιο θέμα κι αν προκύψει λύνεται άμεσα και με εύκολο τρόπο.

– Πόσα χρόνια είσαι τώρα στο τραγούδι;

Δισκογραφημένος καλλιτέχνης μετράω 15 χρόνια, από το 2010 που  πρωτοκυκλοφόρησα το “Υποσχέσου”…Ήμουν μικρό παιδί και μου φαίνεται λίγο αστείο που πέρασαν τόσα χρόνια αλλά εγώ νιώθω ακόμα μικρός.

-Είσαι ευχαριστημένος από την μέχρι τώρα πορεία σου;

Ποτέ δεν είναι κανένας ευχαριστημένος, ειδικά όταν έχει θέσει μεγάλους στόχους. Πάντα ακροβατείς ανάμεσα στο να μην είσαι αγνώμων και στο να μην παύεις να έχεις όνειρα. Και η αλήθεια είναι πως στα δικά μου μάτια- σε σχέση με αυτό που θα καταφέρω, και το λέω επίμονα ότι θα καταφέρω, δεν το ονειρεύομαι απλά – νιώθω πως είμαι ακόμα στα πρώτα μου βήματα.

-Ποιο είναι το μεγαλύτερό σου όνειρο επαγγελματικά;

Ο στόχος μου είναι να είμαι στην καρδιά των ανθρώπων πρώτος. Γι’ αυτό και αγωνίζομαι συνέχεια να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό, είτε αφορά στις live εμφανίσεις μου, είτε αφορά στη δισκογραφία μου. Δεν μπορώ να φανταστώ κάτι λιγότερο από το να με αγαπάει ο κόσμος και εγώ να του δίνω τον καλύτερό μου εαυτό.

–Θυμάσαι κάποιο περιστατικό που ένιωσες συγκίνηση από την αγάπη του κόσμου;

Πολλές φορές, αλλά η καθημερινότητα της δουλειάς και το άγχος δεν σε αφήνει να ευχαριστηθείς αυτό που συμβαίνει. Κάνω μία άσκηση με τον εαυτό μου πριν βγω στη σκηνή και λέω ότι τώρα, εδώ που είσαι, θα ήθελαν πάρα πολλοί άνθρωποι να είναι στη θέση σου και βάζοντας και τον εαυτό μου σε μικρότερη ηλικία θα με ζήλευα. Οπότε ευχαριστήσου αυτό που σου δίνεται, ζήστο όσο πιο έντονα μπορείς, δώσε τον καλύτερό σου εαυτό και όταν το κάνεις αυτό θα σε ανταμείψει και ο κόσμος και η μουσική.

–Θυμάσαι πώς ήταν η πρώτη φορά που τραγούδησες πάνω στη σκηνή; Έτρεμες; Είχες άγχος;

Όχι, όταν είμαι στη σκηνή νιώθω πολύ πιο άνετα σε σχέση με όταν βγαίνω έξω σε ένα μπαράκι ή σε μια καφετέρια. Εκεί πραγματικά νιώθω τεράστια συστολη. Η αλήθεια είναι ότι όσο περισσότερο κόσμο έχω από κάτω, τόσο πιο εύκολο είναι για μένα γιατί εισπράττεις την ενέργειά τους, τις αντιδράσεις τους, αλλά δεν έχεις να τους αντιμετωπίσεις έναν έναν  ξεχωριστά. Έχω κάνει συναυλίες και έχει τύχει να έχουμε 9.000 κόσμο και ήταν το πιο εύκολο πράγμα της ζωής μου. Το πιο δύσκολο ήταν όταν έτυχε να τραγουδήσω σε λίγο κόσμο, που μπορεί να ήταν μια κακή βραδιά και έπρεπε να βγω σε 200 άτομα. Και εκεί ήταν δύσκολη η κατάσταση, τους κοιτάς στα μάτια και δεν πρέπει να χάσεις ούτε έναν.

–Έχει τύχη να τραγουδάς και να συμβεί κάτι, ένας τσακωμός για παράδειγμα στη συναυλία, στο μαγαζί ή σε κάποιο live.

‘Εχει τύχει και η αλήθεια είναι ότι, ανάλογα σε ποιο level εμπειρίας  είσαι αντιδράς διαφορετικά. Όταν ήμουν μικρότερος δεν ήξερα τι να κάνω. Προσπαθούσα απλά να αποφύγω την οπτική επαφή μου με το γεγονός, συνέχισα να τραγουδάω και έφυγα προς άλλη κατεύθυνση. Ευτυχώς λύθηκε σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Τώρα με τα χρόνια, επειδή έχω ηγηθεί πάρα πολλές φορές του σχήματος σε νυχτερινά κέντρα και ουσιαστικά αυτό σου δίνει άλλη ευθύνη  και αυτοπεποίθηση ταυτόχρονα, εκείνη την ώρα μπορεί να σταματήσω το πρόγραμμα και να προσπαθήσω να τους ηρεμήσω όλους.

– Έχεις αντιμετωπίσει ποτέ κάποιου είδους κακοποιητική συμπεριφορά στο χώρο αυτό;

Ναι υπήρξε άσχημη συμπεριφορά, εννοείται πως με ενόχλησε, αλλά δεν μπορώ να σου πω, ξέρεις, μου μίλησε άσχημα ένας συνεργάτης και εντάξει, τώρα εγώ θίχτηκα. Εντάξει, οκ. Το αντέχουμε.

–Απλά θέλω να σταθώ στο αν έχεις υπάρξει γενικά τυχερός  και ίσως το πιο κακοποιητικό που έχει συμβεί είναι να σου μιλήσουν απότομα ή να σου πει κάποιος ”δεν κάνεις, βρε παιδί μου για το τραγούδι”  και να σε πληγώσει.

Ναι, αυτό μου το έχουν πει. Με έχουν πληγώσει. Αλλά τώρα η λέξη  κακοποιητική συμπεριφορά,  στα αυτιά μου ηχεί πιο έντονα. Ίσως έχει επικοινωνηθεί πολύ με τη σεξουαλική έννοια αλλά σίγουρα δεν έχει κανένας δικαίωμα να σε πληγώνει ούτε με λέξεις. Δηλαδή ποιος είναι αυτός που θα σου πει ότι δεν κάνεις;

–Εσύ το άκουσες στην αρχή της καριέρας σου;

Και στην αρχή και στο ενδιάμεσο, το άκουσα σε πολλές περιπτώσεις. Προσπαθούν να σε κάνουν να νιώσεις “λίγος” ώστε να πας με τα νερά τους. Είναι σύνηθες ειδικά μέσα στις διαπραγματεύσεις. Θεωρώ ότι συμβαίνει σε όλους τους χώρους.

–Πώς διαχειρίστηκες αυτές τις σκληρές κουβέντες;

Δεν ξέρω αν διαχειρίζονται απλά προσπαθείς να το βγάλεις από το μυαλό σου, γιατί  οι άσχημες λέξεις καταγράφονται μέσα σου.  Ξέρεις, το μπούλινγκ όταν πήγαινα σχολείο ήταν κάτι πολύ φυσιολογικό. Ο καθένας έλεγε ότι ήθελε. Είχα ένα mindset από μικρό παιδί, ότι κάποια μέρα εσείς θα βρίσκεστε εδώ που είστε και εγώ θα έχω προχωρήσει. Άλλωστε τι μπορείς να κάνεις σε μια τέτοια συμπεριφορά; Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Να προχωρήσεις, να εξελιχθείς  γιατί αν ασχοληθείς με αυτό που σου είπαν ή σου κάνανε, θα σε καταπιεί αυτό. Είναι μαύρη τρύπα. Και επειδή το έχω πάθει και έχασα χρόνο “κλαίγοντας  πάνω από τον πεθαμένο”, κατάλαβα ότι είναι μεγάλο λάθος.

–Πόσα χρόνια έχεις να κάνεις γιορτές σπίτι σου και να μην δουλεύεις

Νομίζω ότι από όλα τα χρόνια της επαγγελματικής μου ζωής, μόνο μια φορά είχα κενό Χριστούγεννα. Θυμάμαι πολλές φορές Πρωτοχρονιά να μαζεύεται στο σπίτι όλη η οικογένειά μου και εγώ να πρέπει να φύγω. Ό,τι πιο άβολο είναι γιατί εκείνη την ώρα που νιώθεις τη ζεστασιά  με τους δικούς σου ανθρώπους εσύ λες «γεια» για να μην αργήσεις στο μαγαζί. Και έχω αλλάξει και χρόνο και στο αμάξι μέσα φτιάχνοντας τα μαλλιά μου πηγαίνοντας για δουλειά και  σε λόμπι ξενοδοχείου, πολύ κρύα κατάσταση…

– Ποιοι είναι οι στόχοι σου για το 2026; 

Σε προσωπικό επίπεδο ο στόχος μου είναι να είμαι καλύτερος άνθρωπος, να αγαπάω τους διπλανούς μου, να μπορώ να δίνω και συναισθηματικά και υλικά, ότι μπορεί ο καθένας. Θεωρώ ότι αν σκεφτόμαστε όμορφα για τον διπλανό μας, όλα θα γίνουν καλύτερα. Επαγγελματικά, έρχονται καινούργια πράγματα, το release ενός νέου δίσκου, κάποια unplugged session, τα οποία μου δημιουργούν μεγάλη προσμονή, νέο σχήμα στη Θεσσαλονίκη και όλα αυτά ανυπομονώ να τα μοιραστώ με τον κόσμο.

Info

Romeo Club

Κατερίνα Λιόλιου & Νικηφόρος Βυθούλκας
Κάθε Παρασκευή και Σάββατο!

Εξτρα Τετάρτη 31/12 και closing party Κυριακή 11/1