Ο Γιάννης Ζέρβας μιλά για τον πατέρα του, Μάρκο: Η συνεργασία με τον Φίνο, οι άγνωστες ιστορίες και η απώλεια που του κόστισε

Στην εκπομπή «Στιγμές» με τον Μάνο Νιφλή, βρέθηκε καλεσμένος το βράδυ της Δευτέρας ο Γιάννης Ζέρβας, καθηγητής ψυχιατρικής και γιος του Μάρκου Ζέρβα, ενός από τους ανθρώπους που άφησαν ισχυρό αποτύπωμα στον ελληνικό κινηματογράφο. Με βαθιά συγκίνηση και πολλές προσωπικές αναφορές, μίλησε για τον πατέρα του και τη σχέση του με τον Φίνο και τη Φίνος Φιλμ, δίνοντας στο κοινό άγνωστες λεπτομέρειες από εκείνη την εποχή αλλά και από τη δική του παιδική ηλικία.

«Ήταν στους 5-6 ανθρώπους που ξεκίνησαν αυτή την ιστορία (σ.σ. με τη Φίνος Φιλμ) το 1939», είπε χαρακτηριστικά στην αρχή της κουβέντας. Στη συνέχεια, περιέγραψε τον πατέρα του ως έναν δημιουργικό, ανήσυχο και φιλόδοξο άνθρωπο, που δεν μπορούσε να μείνει αδρανής. Όπως είπε, είχε σπουδάσει τα τότε ηλεκτρονικά και δούλευε με ραδιόφωνα και λυχνίες, μέχρι που άκουσε πως ξεκινούσε η δημιουργία των πρώτων κινηματογραφικών στούντιο στην Ελλάδα. Χωρίς δεύτερη σκέψη, άφησε τότε έναν μισθό 10.000 δραχμών και πήγε με 2.500 να δουλέψει στον Φίνο, όντας ένας από τους πρώτους έξι της ομάδας.

Ο Γιάννης Ζέρβας εξήγησε πως ο πατέρας του ξεκίνησε από διάφορες δουλειές και αργότερα εργάστηκε ως ηχολήπτης έως το 1958, έχοντας ήδη εμπειρία από τις τεχνολογίες της εποχής. «Τότε γράφανε κατευθείαν πάνω στο φιλμ. Αν δεν πήγαινε κάτι καλά, πετάγανε και το φιλμ μαζί», είπε χαρακτηριστικά, δείχνοντας τις δυσκολίες της εποχής. Αργότερα ανέλαβε οργανωτικά καθήκοντα στην παραγωγή, καθώς η εταιρεία αντιμετώπιζε οικονομικές δυσκολίες, και χρειάστηκε μια δυναμική διαχείριση για να επιβιώσει. «Ανέλαβε τη διεύθυνση παραγωγής και καταφέρανε να σταθούν», τόνισε.

Ο Μάρκος Ζέρβας, όπως περιγράφει ο γιος του, άρχισε στη συνέχεια να ασχολείται και με τα σκηνικά, δείχνοντας ένα ξεχωριστό ταλέντο στη ζωγραφική, ενώ συμμετείχε και σε εκθέσεις. Ήταν ένας άνθρωπος γεμάτος ζωή, που διαρκώς ήθελε να δοκιμάζει τα όριά του. «Οτιδήποτε ήταν μια πρόκληση. Ήταν ζωντανός, ευχάριστος και εκρηκτικός. Το να φωνάξει δεν το είχε σε τίποτα», θυμήθηκε με χαμόγελο.

Όσον αφορά τα προσωπικά του βιώματα, ο Γιάννης Ζέρβας αποκάλυψε πως όλη η παιδική του ηλικία ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τη Φίνος Φιλμ. Περνούσε χρόνο στα γυρίσματα μαζί με τον πατέρα του, ενώ στο σπίτι του επικρατούσε συνεχής κίνηση, γεμάτο από ηθοποιούς, τεχνικούς και πρόσωπα της τέχνης. Η μητέρα του, όπως είπε, φρόντιζε πάντα όλους και ήταν ιδιαίτερα κοινωνική. «Ο Φίνος ήταν και νονός μου. Ήταν συνεχώς και η νονά εκεί. Ήταν μια καθημερινότητα με τραπέζια και επισκέψεις», περιέγραψε.

Μεταξύ των ανθρώπων που είχαν αναπτύξει κοινωνικές ή και φιλικές σχέσεις με την οικογένεια ήταν η Μάρθα Καραγιάννη, ο Κώστας Καρράς– που ήταν και γείτονας το καλοκαίρι – και η Νόρα Βαλσάμη, η οποία, όπως θυμήθηκε, «ερχόταν και με έπαιρνε να κάνουμε ποδήλατο στην πλατεία. Εγώ ήμουν 10, αυτή 17». Ο Νίκος Κούρκουλος, ο Γιάννης Δαλιανίδης, ο Φλερύ και πολλοί άλλοι περνούσαν από το σπίτι και συζητούσαν με τη μητέρα του, η οποία διατηρούσε στενές επαφές με αρκετούς απ’ αυτούς.

Ιδιαίτερη μνεία έκανε και στις καλοκαιρινές στιγμές που έζησε στη Βουλιαγμένη, σε ένα παραθεριστικό σπίτι όπου συγκεντρώνονταν καλλιτέχνες, φίλοι και συνεργάτες για μπάνιο και τραπέζια. «Ο Φίνος με την Τζέλα έμεναν απέναντι στο Μπλουσπέλ για κάνα μήνα και ήταν κάθε μέρα σπίτι. Γινόντουσαν παιχνίδια, αστεία. Ήμουν η μασκότ της παρέας», είπε, φανερά συγκινημένος. Ανάμεσα στις στιγμές που θυμάται έντονα είναι και μια επίσκεψη στο θέατρο, όταν η Ρένα Βλαχοπούλου είπε σε κάποιον ηθοποιό: «Κάνε πιο εκεί για να βλέπει ο Γιαννάκης από κάτω».

Όλα αυτά, όμως, άλλαξαν δραματικά όταν πέθανε ο Φίνος και η εταιρεία έκλεισε, λίγο πριν εκείνος τελειώσει το Λύκειο. Αυτό το γεγονός επηρέασε βαθιά και τον πατέρα του, ο οποίος έμεινε τρία χρόνια άνεργος, μέχρι να ξεκινήσει να δουλεύει ξανά στην τηλεόραση με τον Μανούσο Μανουσάκη, σε σειρές, αλλά και βιντεοκασέτες. Όπως τόνισε ο Γιάννης Ζέρβας, «ήταν μια τεράστια αλλαγή και μια απώλεια που δεν ξεπέρασε ποτέ. Τον επηρέασε ψυχολογικά πολύ, πάρα πολύ».