Ίνα Ταράντου: «Η μητέρα μου δεν χώριζε, δεν γινόταν στη μικρή κοινωνία της Κέρκυρας» – «Κι έτσι, το πλήρωσα εγώ»
Σε μία εκ βαθέων εξομολόγηση στην εκπομπή «Όλα για τη ζωή μας» και τον Μιχάλη Κεφαλογιάννη, η δημοσιογράφος Ίνα Ταράντου άνοιξε την καρδιά της και μίλησε για τη βαθιά επίδραση που είχε πάνω της η τοξική σχέση των γονιών της — και το τίμημα που πλήρωσε η ίδια ως παιδί.
«Μέχρι τα 35 μου που πέθανε ο πατέρας μου, όλα ήταν πολύ όμορφα», λέει η ίδια. Πίσω από αυτή την επιφανειακή ηρεμία, όμως, κρυβόταν μία σύνθετη οικογενειακή δυναμική. Όπως αποκάλυψε, η μητέρα της δεν τα πήγαινε καθόλου καλά με τον σύζυγό της, γεγονός που τελικά επηρέασε σε βάθος και τη δική της σχέση με τον πατέρα της.
«Η μητέρα μου με είχε σαν φίλη της. Μου μιλούσε για όλα όσα ζούσε, για όσα την πλήγωναν. Όμως, δεν ταίριαζε με τον πατέρα μου. Δεν χώριζε, γιατί αυτό δεν γινόταν στη μικρή κοινωνία της Κέρκυρας. Κι έτσι, το πλήρωσα εγώ. Μου μετέφερε τη δυσαρέσκειά της, ήταν νευρική και γεμάτη ένταση απέναντί του, εξαιτίας των τσακωμών που εκείνη ξεκινούσε».
Η γνωστή δημοσιογράφος δεν έκρυψε ότι η μητέρα της είχε αναλάβει όλους τους ρόλους μέσα στην οικογένεια. Ήταν υπερπροστατευτική, αλλά ταυτόχρονα ανοιχτόμυαλη — χωρίς όμως να θέτει σαφή όρια. Το αποτέλεσμα; Μία διαστρεβλωμένη εικόνα του πατέρα της, που την απομάκρυνε από αυτόν.
Η μεγάλη ρήξη με τη μητέρα της, όπως εξομολογήθηκε η ίδια, ήρθε μετά τον θάνατο του πατέρα της:
«’Εβαλα τη μαμά μου απέναντί μου. Θύμωσα πολύ. Τη μαστίγωνα καθημερινά, της μιλούσα άσχημα, με οργή. Αυτό οδήγησε σε μία σύγκρουση που κράτησε χρόνια. Ένιωθα πως μου στέρησε τη σχέση μου με τον πατέρα μου».
Η Ίνα Ταράντου δεν δίστασε να παραδεχτεί πως κουβαλούσε τύψεις και ενοχές για χρόνια. Παρότι κατάφερε να μην αναπαράγει αυτό το δυσλειτουργικό πρότυπο στον γάμο της —τον οποίο χαρακτηρίζει «πολύ ήρεμο»— η σκιά του παρελθόντος δεν την άφηνε ανέγγιχτη.
«Ήμουν το ακριβώς αντίθετο. Δεν διαφωνούσα ποτέ με κανέναν. Φοβόμουν την αντιπαράθεση, γιατί νόμιζα πως αυτό θα οδηγούσε σε τσακωμό. Έβαζα τα προβλήματα κάτω από το χαλί, δεν έβαζα όρια. Και αυτό με ακολουθεί ακόμα. Είναι κάτι που δούλεψα και δουλεύω με ψυχολόγους και ψυχοθεραπευτές».