Άννα Βίσση: Τον Σαμαρά τον ερωτεύτηκα, ο Νταλάρας τα κάνει όλα για τα φράγκα!

Στον ρ/σ ΡΙΚ μίλησε η γνωστή τραγουδίστρια και αναφέρθηκε στις σχέσεις της με τον πρώην πρωθυπουργό, τον καλλιτέχνη αλλά και τον πατέρα της κόρης της Νίκο Καρβέλα.

Μιλώντας στην εκπομπή «Τετ α τετ» από τη συχνότητα του ΡΙΚ 1, η διάσημη τραγουδίστρια Άννα Βίσση αναφέρθηκε στους άνδρες που πέρασαν από τη ζωή της, ανάμεσα στους οποίους ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο τραγουδιστής Γιώργος Νταλάρας και ο μουσικός, αλλά και πατέρας της κόρης της, Νίκος Καρβέλας.

Η Άννα Βίσση, αναφερόμενη στη σχέση της με τον τέως πρωθυπουργό, είπε πως «ο Αντώνης ήταν ένα παιδί που ήρθε από την Αμερική, που μου άρεσε, τον ερωτεύτηκα».

Όσον αφορά τον Γιώργο Νταλάρα, η Άννα Βίσση εξήγησε πως η σχέση τους ξεκίνησε με το που ήρθε στην Ελλάδα από την Κύπρο, σε ηλικία 17 ετών. «Δεν νομίζω ότι ο Νταλάρας με ήξερε σαν άνθρωπο», δηλώνει και τονίζει: «Δεν έχω τις καλύτερες αναμνήσεις από τη σχέση μου με τον Γιώργο».

«Για τα φράγκα το έκανε»

Η Άννα έκανε ευθεία επίθεση στον Γιώργο Νταλάρα, με τον οποίο είχε σχέση όταν πρωτοήρθε στην Ελλάδα και τραγουδούσαν μαζί στις μπουάτ της Πλάκας, αναφέροντας: «Βλέπεις τραγουδιστές ασυνεπείς, αντιφατικούς με τις εξαγγελίες τους περί έντεχνου. Ο Νταλάρας, για παράδειγμα, τι δουλειά είχε να δουλέψει με τον Ρέμο; Γιατί το έκανε; Για τα φράγκα το έκανε».

Οι πίστες και τα λουλούδια

«Εχω πει κάποια τραγούδια δεύτερα, απλοϊκά, αφελή. Μισό λεπτό, όμως. Μήπως δεν έχουν πει “τραγουδάκια” η Αλεξίου, η Γαλάνη, η Πρωτοψάλτη; Έχω τραγουδήσει τις “Τσούλες”, αλλά επίσης και τα “Δώδεκα”, “Δεν θέλω να ξέρεις”, “Παραλύω”. Δεν δέχομαι ότι η Αρβανιτάκη, για παράδειγμα, ανήκει “εδώ” και η Βίσση “εκεί”. Τα πέντε απλοϊκά τραγούδια δεν με καθιστούν μη ποιοτική. Τέχνη και κακοτεχνία συναντάς σε κάθε είδος. Κι έπειτα, ας μη μιλάμε τόσο περί έντεχνου, αφού στην τελική υπάρχει το θέμα που ονομάζεται οικονομικό. Όλα εκεί καταλήγουν».

Και η τραγουδίστρια συνεχίζει: «Ποτέ δεν έκανα πίστα, αυθεντικά μπουζούκια, όπως η Πάολα – μια χαρά το κάνει. Εγώ στράφηκα στο σόου, μεγάλες παραγωγές στις ίδιες ώρες και στους ίδιους χώρους που χρησιμοποιούσαν και οι έντεχνοι, όπως λες. Στον Βοτανικό τη μια χρονιά ήταν η Αλεξίου, την επόμενη εγώ και τη μεθεπόμενη ο Αντύπας. Δεν υποτιμώ κανέναν καλλιτέχνη. Ο καθένας κάνει τη δουλειά του όπως νομίζει. Υπάρχουν τα καθαρόαιμα μπουζούκια, υπάρχουν και τα σόου με ωραίους ήχους, φωτισμούς, ενορχηστρώσεις. Και, φυσικά, τα τραγούδια. Γιατί έχω πει ωραία λαϊκά τραγούδια, που με συγκινούν, όπως και το κοινό. Μια τραγουδίστρια είμαι, παιδιά. Ηρεμήστε. Τον έρωτα τραγουδάω. Πότε με λαϊκό τρόπο και πότε πιο ροκ. Αν μου το καταλογίζετε ως πρόβλημα, για μένα είναι χαρά».