«Μικρός έχω κλέψει από περίπτερο και έχω χτυπήσει κουδούνια αγνώστων. Γενικά όμως δεν είμαι των άκρων. Είμαι της μέσης οδού. Για παράδειγμα, έχω πιει πολλές φορές σε σημείο να ξεφτιλιστώ αλλά δεν έχω οδηγήσει ποτέ μεθυσμένος. Πατάω στα πόδια μου, ακόμα και τις στιγμές που λέω “τώρα το παράκανα”. Μπορεί να έχω κάνει και βλακείες αλλά ακόμα κι αυτές με προσοχή» θα μου πει ο Άρης  Μακρής όταν τον ρωτώ για τα άγρια νιάτα του, μια περίοδο που δεν απέχει και πολύ για κάποιον που μόλις έχει κλείσει τα 28, αλλά που σίγουρα έχει αφήσει πίσω του.

Αν υπάρχουν άνθρωποι που τους επιλέγει η δουλειά τους και δεν την επιλέγουν εκείνοι, ο Άρης ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Μέχρι το Λύκειο δεν ήξερε καν ότι έχει καλή φωνή. «Δεν με είχε ακούσει κανείς να τραγουδάω μέχρι τότε. Ούτε καν εγώ! Όταν άλλαξα σχολείο και πήγα από ιδιωτικό σε δημόσιο, υπήρχαν κάποιοι συμμαθητές μου που έπαιζαν μουσική και ήθελαν να φτιάξουν μία μπάντα. Με είδαν καινούριο και μου είπαν “φίλε, μήπως τραγουδάς;”» διηγείται. Τους απάντησε πως δεν τραγουδά, αλλά εκείνοι τον έπεισαν να δοκιμάσει. «Κάπως έτσι φτιάξαμε την μπάντα S.A.G.G.A. (από τα αρχικά των ονομάτων μας), ξεκινήσαμε τις πρόβες και κάναμε μία συναυλία στη χριστουγεννιάτικη γιορτή του σχολείου. Πήραμε καλό feedback από όλους. Στη συνέχεια δηλώσαμε συμμετοχή στο SchoolwaveFestival και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Δέσαμε πολύ με τα παιδιά και κάνουμε ακόμη παρέα». Με αυτό τον τρόπο ανακάλυψε ένα νέο ταλέντο του, αφού μέχρι τότε οι αγάπες του ήταν άλλες: μπάλα, αθλητισμός. «Ήμουν στην προετοιμασία για τις Πανελλαδικές εξετάσεις και ήθελα να περάσω στο Χημικό ή το Βιολογικό. Έδωσα εξετάσεις, μάλιστα έγραψα 20 στη Χημεία! Τελικά πέρασα στο ΤΕΙ Αθήνας. Πήγα για λίγο αλλά τα παράτησα. Δεν μου άρεσε».

Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο People, που κυκλοφορεί αυτή την Κυριακή, μαζί με το Πρώτο Θέμα.