
Διάσημος ηθοποιός του Hollywood δούλεψε ως διασώστης στους Δίδυμους Πύργους
Η μέρα που άλλαξε τον κόσμο γράφοντας με τα πιο μελανά χρώματα μία σελίδα ιστορίας ήταν για πολλούς Αμερικάνους η εισαγωγή στον τρόμο. Την ώρα που δεκάδες επώνυμοι εγκατέλειπαν την Νέα Υόρκη ένας διάσημος ηθοποιός ντύθηκε πυροσβέστης.
Στις 12 Σεπτεμβρίου 2001, όσοι είχαν την δυνατότητα να φύγουν από την αποκλεισμένη Νέα Υόρκη εγκατέλειπαν την πόλη όπως – όπως υπό το καθεστώς φόβου και τρόμου. Ο ηθοποιός Steve Buscemi,που έκλεισε εχθές τα 59, πρωταγωνιστής της σειράς Boardwalk Empire και συμπρωταγωνιστής σε πολλές ταινίες, όπως το Reservoir Dogs και πολλές ταινίες του Adam Sandler, έκανε το ακριβώς αντίθετο.
Όταν οι κάτοικοι που είχαν απομείνει στο Μανχάταν, παρέμεναν κλεισμένοι στα σπίτια τους, αυτός παρουσιάστηκε ντυμένος με την στολή του πυροσβέστη στο Πυροσβεστικό τμήμα Engine 55, της Little Italy, έτοιμος να αναλάβει υπηρεσία μαζί με τα συνεργεία διάσωσης στους Δίδυμους Πύργους που είχαν καταρρεύσει.
Δεν ήταν μία τρέλα της στιγμής στην προσπάθεια του να βοηθήσει τους εκατοντάδες εγκλωβισμένους αλλά μία πράξη συναδελφικής αλληλεγγύης. Ο Steve Buscemi είχε υπηρετήσει ως πυροσβέστης στο συγκεκριμένο τμήμα την περίοδο 1980-1984 και παρέμεινε σε επαφή με πολλούς συναδέλφους του, όταν εγκατέλειψε το επάγγελμα για να γίνει ηθοποιός.
Τις ημέρες εκείνες αναλογιζόμενος τον μεγάλο αριθμό των πυροσβεστών που εγκλωβίστηκαν και πέθαναν όταν ο δεύτερος Πύργος κατέρρευσε, αλλά και την κόπωση όσων είχαν απομείνει, συμμετείχε εθελοντικά για μία ολόκληρη εβδομάδα αναλαμβάνοντας 12ωρες βάρδιες αναζήτησης επιζώντων και ανάσυρσης πτωμάτων από τα ερείπια.
Πολλοί τον αναγνώριζαν και προσπαθούσαν να τον φωτογραφίσουν, αλλά εκείνος απαιτούσε να μην προσπαθήσουν να δημοσιεύσουν την παρουσία του στο χώρο γιατί δεν βρισκόταν εκεί για την προσωπική του προβολή.
Πέρασαν χρόνια μέχρι να μιλήσει ανοιχτά για εκείνες τις ημέρες, τον τρόμο που είχε μπει στις ζωές των κατοίκων και τα συναισθήματά του στα ερείπια, που ανέσυραν συνέχεια πτώματα.
«Ήταν υπέροχο που ήρθα σε επαφή με την πυροσβεστική που δούλευα και με κάποια από τα παιδιά που δουλεύαμε μαζί. Με βοήθησε απίστευτα γιατί όσο εργαζόμουν δεν το σκεφτόμουν και τόσο, δεν το αισθανόμουν τόσο έντονα. Μόλις σταμάτησα, κατάλαβα τον πραγματικό αντίκτυπο του τι είχε συμβεί. Θα μου ήταν πολύ πιο δύσκολο να το ξεπεράσω αν δεν μπορούσα να το κάνω».