Σκύλος, η απόλυτη γκομενοπαγίδα

Όπως έχουμε πει αρκετές φορές και στο παρελθόν οι άντρες είναι απλά όντα. Με απλά «θέλω» κι ανάγκες.

Αν είσαι εκεί για μας σε μια δύσκολη στιγμή, αν μας αφήνεις να μιλάμε και παρ’ όλες τις μπαρούφες που ξεστομίζουμε παραμένεις σιωπηλός, αν μας γνωρίζεις γυναίκες, τότε είσαι ο καλύτερος φίλος μας.

Γενικά στη ζωή μου είχα φίλους. Άλλοι μου σταθήκανε, άλλοι με ακούσανε και άλλοι μου κάνανε κονέ. Όμως ο μόνος που τα κατάφερνε όλα, είναι ο σκύλος μου.

Πολλές χιλιάδες χρόνια πριν, διάφορα κυνοειδή κατέβηκαν απ’ τα βουνά και μυρίζοντας την τσίκνα απ’ το κρέας στη φωτιά άρχισαν να πλησιάζουν τις ομάδες των ανθρώπων και να τους κοιτάνε στα μάτια καθώς εκείνοι έτρωγαν.

Μια ισχυρή συμμαχία δημιουργήθηκε τότε. Μια συμμαχία με απλούς κανόνες.

«Εσύ θα με ταΐζεις, θα με χαϊδεύεις και θα μου πετάς ξύλα τα οποία ενώ θα κυνηγάω δε θα σου επιστρέφω ποτέ…» είπε ο σκύλος.

«Εσύ θα γαβγίζεις αν πλησιάζει άγνωστος, θα κάθεσαι να σε χαϊδεύω όποτε έχω μοναξιές και δε θα χέζεις στο σαλόνι…» είπε ο άνθρωπος και μ’ ένα γλείψιμο στη μούρη η συμφωνία έκλεισε.

Τα χρόνια πέρασαν κι ο άνθρωπος τους έδωσε κρεβάτια για να ξαπλάρουν, κουλουράκια να μασουλάνε κι αμάξια για να κυνηγούν. Οι σκύλοι έμαθαν με τη σειρά τους να κατουράνε τις γλάστρες, να πίνουν νερό απ’ τον μπιντέ και να κάνουν γλύκες ακριβώς όταν χρειάζεται.

Όμως ας μη βιάζομαι. Θα πάρω τα πράγματα από την αρχή.

Καλοκαιράκι, βραδάκι κι ενώ έχεις πλάνο απόψε να τα σπάσεις με Big Bang Theory, μαρουλοσαλάτα κι άιντε στο τσακίρ κέφι κάνα ντοκιμαντέρ για το πώς φτιάχνονται τα μακαρόνια, ακούς ένα κλαψούρισμα από πίσω σου. Παριστάνεις πως και καλά δεν άκουσες κάτι αλλά ο μούργος είναι επίμονος κι αυτή τη φορά σχεδόν γαβγίζει.

«Δεν έχει άλλη μπίρα. Θα γίνεις αλκοολικός σε λίγο και κανένας δε γουστάρει τους αλκοολικούς σκύλους».

Μέχρι να γυρίσεις το βλέμμα έχει ήδη έρθει κοντά με το λουρί στο στόμα και σου υπενθυμίζει πως αν δε θες να καθαρίζεις το χαλί στις 5 το πρωί, καλά θα κάνεις να βάλεις παπούτσια και να πάτε βόλτα.

Σνιφιές σε κώλους άλλων σκύλων, σε χόρτα ή στο καβάλο κάποιου περαστικού και μετά από κάνα μισάωρο αποφασίζεις να καθίσετε σ’ ένα παγκάκι να στρίψεις ένα τσιγάρο. Και πριν περάσουν τρία λεπτά παίρνεις χαμπάρι ότι την έχει κάνει Λούης. Και καθώς τον ψάχνεις, χωρίς να φωνάζεις το όνομά του γιατί η μόνη λέξη που αρμόζει είναι «κοπρόσκυλο», ξάφνου τον βλέπεις να παίζει με μια κοπέλα.

Πλησιάζεις αργά κι ενώ ετοιμάζεσαι να κατεβάσεις χριστοπαναγίδια παρατηρείς τα προσόντα της και ξεχνάς τα πάντα. Καθώς εύχεσαι να είναι άνω των δεκαοκτώ φοράς το χαμόγελο του ηλίθιου κι αρχίζεις να επιπλήττεις το κοπρόσκυλο.

«Αχ τι όμορφος. Τι ράτσα είναι;» σε ρωτάει η νεράιδα του παραμυθιού.

«Κοπραντόρ βασικά.»

Το γέλιο της σε κάνει να νιώθεις λίγο μάγκας που το έχεις με τις γυναίκες κι είσαι Δον Ζουάν της νύχτας κι έτσι πιάνεις κουβέντα.

«Έχεις κι εσύ σκύλο; Πόσο χρονών είναι; Τι κάνεις Παρασκευή βράδυ;» Το τελευταίο ίσα-ίσα που το έπνιξες και δεν έγινες ρεζίλι.

Μιλάτε για τα σκυλιά σας και σου λέει πως κι αυτή εδώ βγάζει τον δικό της, λίγο νωρίτερα συνήθως.

«Α εγώ πρώτη φορά πέρασα από ‘δω κι είναι ωραία, λέω να τον φέρνω γιατί έχει ανοιχτωσιά και μπορεί να τρέξει».

«Αχ ναι να τον φέρεις, να γνωριστούν με τον δικό μου. Αύριο κατά τις 8 είναι καλά; Βάσω παρεμπιπτόντως».

«Την κέρδισες την μπίρα απόψε, ρε πούστη» σκέφτεσαι. Χαμογελάς και γνωρίζεστε.

Η μεγαλύτερη γκομενοπαγίδα τελικά είναι ο σκύλος σου. Αυτά τα μάτια τα εκφραστικά, το χνουδωτό τρίχωμα, τα τσαλίμια κι οι χαζομάρες που κάνει είναι ό,τι ακριβώς χρειάζεται για να πέσουν οι άμυνες της κορασίδας και να περάσεις τα πρώτα τεστ και το στάδιο του ανώμαλου, πέφτουλα, ψυχάκια. Το γεγονός και μόνο ότι σε συνδυάζει με κάτι τόσο γλυκό μπορεί να την κάνει να σε συμπαθήσει.

Άσε που μες το κεφάλι της καταλαβαίνει πως για να σε αντέχει έστω κι ο σκύλος σου πάει να πει ότι δεν είσαι τελείως ρεμάλι.

Δε θέλει και πολύ σκέψη λοιπόν. Κάνε κι εσύ ένα καλό κι υιοθέτησε ένα σκύλο. Δώσε τέλος στις μπακούρικες νύχτες, σταμάτα να λιώνεις στο pc και το γυμναστήριο. Πάνε μια βόλτα το κουτάβι και θα με θυμηθείς.

via