Ο Παγκόσμιος Πυγμάχος Μιχάλης Αρναούτης στο www.bizznews.gr

Ο αναγνωρισμένος πυγμάχος, Μιχάλης Αρναούτης ήρθε στην Ελλάδα και μίλησε στο www.bizznews.gr και την Μαρία Ριζεάκου για τα πάντα!
Ας τον απολαύσουμε…

Μ.: Μιχάλης Αρναούτης. Ένας παγκόσμιος πρωταθλητής. Μίλησέ μου για σένα. Πώς ξεκίνησες με το άθλημα

Α. : Ήταν ο πατέρας μου πυγμάχος. Ξεκίνησα την πυγμαχία στα δέκα. Είχα ταλέντο. Μπήκα στην Εθνική ομάδα στα έντεκα, έγινα πρωταθλητής παμπαίδων, παίδων, εφήβων, β’ κατηγορία, α’ κατηγορία ανδρών, ήμουνα μέλος της εθνικής ομάδας κοντά εννιά χρόνια, ήμουνα σε δυο προολυμπιακές ομάδες, έχω κάνει σχεδόν εκατόν πενήντα ερασιτεχνικούς αγώνες και το 1999 πήρα το εισιτήριο και την απόφαση να γίνω επαγγελματίας. Ξεκίνησα την καριέρα μου στην Αγγλία, στο Λονδίνο, στο Lennox Lewis Centre , έμεινα εκεί περίπου ενάμισυ χρόνο, έκανα κάποιους επαγγελματικούς αγώνες στην Ευρώπη, με είδε ένας καλός προμότερ-μάνατζερ από την Αμερική κι έτσι πήρα το εισιτήριο και πήγα στις ΗΠΑ. Από τότε είμαι εκεί.

Μ.: Επομένως αιτία να ξεκινήσεις ήταν ο πατέρας σου. Εκείνος σου είπε να ξεκινήσεις ή το αποφάσισες μόνος σου;

Α.: Στο σπίτι παρακολουθούσαμε πυγμαχία, σε κάποια καλωδιακά κανάλια. Μετά έκανα πυγμαχία σπίτι. Τον παρακάλεσα να γραφτώ σε κάποιο Σύλλογο και βρεθήκαμε στην ΑΕΚ.

Μ.: Ο πατέρας σου ήταν επαγγελματίας πυγμάχος;

Α.: Όχι, ερασιτέχνης

Μ.: Πού γεννήθηκες και πού μεγάλωσες;

Α.: Η καταγωγή μου είναι από τη Μάνη. Γεννήθηκα Αθήνα και μεγάλωσα στο Ζεφύρι. Οι προπονήσεις μου ξεκίνησαν στο στάδιο Νίκος Γκούμας στην Φιλαδέλφεια. Από το 1960 στεγαζόταν εκεί ο σύλλογος της ΑΕΚ για την ερασιτεχνική πυγμαχία.

Μ.: Πότε έσπασες τη μύτη σου; Στην αρχή;

Α.: Δεν το θυμάμαι. Αλλά ήταν στην αρχή.

Μ.: Έχεις σκεφτεί ποτέ να εγκαταλείψεις το άθλημα;

Α.: Όχι. Έχω άλλα δυο χρόνια συμβόλαιο στην Αμερική, έχω όρεξη να πυγμαχήσω, αισθάνομαι υγιής και αγαπώ αυτό που κάνω. Για πρώτη φορά διεκδίκησα παγκόσμιο τίτλο το 2004 που ήταν και η ευκαιρία μου να πυγμαχήσω σε ένα από τα μεγαλύτερα καλωδιακά κανάλια της Αμερικής, το show time, κι αυτός ο αγώνας μου άνοιξε την πόρτα για την καριέρα μου και τα τηλεοπτικά κανάλια. Μέχρι το 2007 είχα τον τίτλο, το 2008 διεκδίκησα έναν άλλο τίτλο της IBF τον κατέκτησα, τον έχασα το 2010,μετά διεκδίκησα άλλους δυο ή τρεις τίτλους, αλλά δεν ήταν ικανοποιητικοί οι αγώνες για να τους κατακτήσω. Τώρα, μου δίνεται μια ευκαιρία να πυγμαχήσω εδώ στην Ελλάδα στις 19 Μαρτίου, για τα box rankings, για να με φέρει σε κάποιο σημείο να διεκδικήσω πάλι κάποιον τίτλο, οπότε είναι σημαντικός αγώνας

Μ.: Αυτό το event είναι αποκλειστικά στην Ελλάδα ή έχει παγκόσμια εμβέλεια;

Α.: Παγκόσμια εμβέλεια. Απλά γίνεται στην Ελλάδα. Θα γίνει στον Δήμο Φυλής, στη γειτονιά μου.

Μ.: Άρα είναι και συναισθηματικού περιεχομένου αυτός ο αγώνας.

Α.: Σίγουρα. Αλλά κάθε αγώνας είναι και συναισθηματικού περιεχομένου.

Μ.: Τώρα που είσαι στη γειτονιά σου δεν νιώθεις μια υποχρέωση να είσαι ακόμα καλύτερος;

Α.: Δεν είναι υποχρέωση ή βάρος, αλλά σίγουρα θέλω να δείξω κάτι καλύτερο σε αυτούς που θα έρθουν, μιας και θα πυγμαχήσω στο σπίτι μου. Θέλω να τιμήσω την γειτονιά που μεγάλωσα και την χώρα μου.

36153

Μ.: Έχεις ξεκινήσει προετοιμασία;

Α.: Ναι, είμαι στο πρώτο στάδιο, είμαστε σε επαφή με κάποιους χορηγούς για να μπορέσουμε να μπούμε στο δεύτερο στάδιο της προετοιμασίας που είναι να πάμε στο Λονδίνο, να μείνουμε ένα με ενάμιση μήνα για να μου δοθεί η ευκαιρία να γυμναστώ σε καλά γυμναστήρια αλλά και να έχω καλούς αθλητές για sparring partners.

Μ.: Πώς βλέπεις το μέλλον;

Α.: Τώρα προσπαθώ να πάρω μια νίκη που θα με βάλει πάλι σε θέση να διεκδικήσω έναν παγκόσμιο τίτλο. Άρα αυτός είναι ένας αγώνας-κλειδί για μένα

Μ.: Αφού κλείσαμε το αθλητικό, θέλω να μάθω ποιος είναι ο Μιχάλης. Μου είπες πού μεγάλωσες, για τον πατέρα σου…. Αδέλφια έχεις;

Α.: Έναν αδελφό, μεγαλύτερο

Μ.: Ασχολείται κι αυτός με την πυγμαχία;

Α.: Όχι. Μικρότερος έπαιζε ποδόσφαιρο στην ΑΕΚ. Είμαι παντρεμένος με την Ελένη, με την οποία είμαστε μαζί από το σχολείο, έχουμε δυο παιδάκια, την Αγάπη που είναι 7,5 χρονών και τον Γιάννη που είναι δεκαεννιά μηνών. Έχω αρκετούς φίλους, με λίγα λόγια νιώθω πλήρης και ευτυχισμένος.

Μ.: Σε όλο αυτό που κάνεις, η Ελένη σε στηρίζει; Το δέχεται ότι γυρνάς στο σπίτι ματωμένος, χτυπημένος, ταλαιπωρημένος…

Α.: Είμαστε δεκαεφτά χρόνια μαζί, οπότε έχει ζήσει όλη την πορεία μου και σαν ερασιτέχνης αλλά και σαν επαγγελματίας. Είναι η διατροφολόγος μου και μου συμπαραστέκεται αρκετά.

Μ.: Δηλαδή πίσω από τον γάμο και τον αθλητή έχουμε και μια ρομαντική ιστορία

Α.: Κάπως έτσι.

Μ.: Θα σου άρεσε να δεις τα παιδιά σου να κάνουν το ίδιο που κάνεις εσύ;

Α.: Δεν ξέρω

Μ.: Οι γονείς σου σε στηρίξανε; Ο πατέρας σου σίγουρα. Η μητέρα σου πώς το έβλεπε; Γιατί οι μαμάδες και κυρίως με τα αγόρια…. Ήσουν και το μικρότερο… είναι πιο προστατευτικές

Α.: Η μητέρα μου, ήταν όπως και κάθε μητέρα έλληνα γιου. Ο πατέρας μου ήξερε ακριβώς τι γίνεται. Και οι δυο με βοηθήσανε κι εξακολουθούν να είναι δίπλα μου.

Μ.: Πιστεύεις πως η δημοτικότητα που έχεις πάρει στην Αμερική, έχει επηρεάσει τον χαρακτήρα σου;

Α.: Όχι καθόλου

Μ.: Δηλαδή συνεχίζεις να είσαι το καλό παιδί που ξεκίνησε από την Ελλάδα με το όνειρο να γίνει ένας καλός αθλητής και να αναδείξει την χώρα του

Α.: Κάπως έτσι. Πάντα είχα στο μυαλό μου να μην μπερδέψω την καθημερινότητα και την προσωπική μου ζωή με την δουλειά μου και το κατάφερα. Σίγουρα έχω χάσει αρκετά πράγματα, όπως όλοι οι αθλητές, αλλά έχω κρατήσει την εικόνα του παιδιού που ήμουνα, είμαι με τους ίδιους φίλους, κάνω τα ίδια πράγματα, οπότε νομίζω πως είμαι κερδισμένος.

Μ.: Μίλησέ μου για το event που ετοιμάζετε τον Μάρτιο. Διοργανωτές, άλλοι γνωστοί αθλητές…. Παίρνουν μέρος άλλοι αθλητές από την Ελλάδα;

Α.: Βέβαια παίρνουν. Θα γίνει στις 19 Μαρτίου στον Δήμο Φυλής, στο κλειστό γυμναστήριο Καματερού, το οποίο έχει χρησιμοποιήσει παλιότερα η ΑΕΚ ως έδρα της. Είναι ένας χώρος που χωράει σχεδόν 4.000 άτομα. Η διοργανώτρια κυρία Ξένια Μυτάκου βρίσκεται σε συζητήσεις για να κλείσει τους αθλητές και τους αγώνες. Δεν μπορώ να σου δώσω με ακρίβεια τα ονόματα, γιατί ακόμα αλλάζουν, αλλά θα είναι μια εκδήλωση καθαρής πυγμαχίας, μια ευχάριστη βραδιά που θα γίνει θεσμός.

Μ.: Ξέρεις πόσες χώρες συμμετέχουν;

Α.: Μέχρι στιγμής γνωρίζω πως θα υπάρχουν αθλητές από Αγγλία και Αμερική.

Μ.: Cutman θα έχεις;

Α.: Κάθε επαγγελματίας πυγμάχος έχει.

Μ.: Ναι, αλλά για την Ελλάδα είναι καινούργιος θεσμός

Α.: Είναι αλήθεια πως στην Ελλάδα είμαστε λίγο πίσω σε σχέση με την Αμερική. Πυγμαχώντας επαγγελματικά 15 χρόνια στην Αμερική, ο cutman είναι το Α και το Ω στη γωνία κάθε επαγγελματία αθλητή. Ο δικός μου είναι ο Μιχάλης Σιούλης, φυσικοθεραπευτής μου και καλός φίλος. Φυσικά τον προτιμώ όχι λόγω φιλίας, αλλά επειδή είναι επαγγελματίας, γνωρίζει όλη τη διαδικασία που χρειάζεται στους δέκα ή δώδεκα γύρους που θα πυγμαχήσω. Τον εμπιστεύομαι σε κάθε αγώνα μου και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Όταν έχει την δυνατότητα να ταξιδέψει, γιατί έχει και υποχρεώσεις.

Μ.: Τι σημαίνει για σένα η λέξη «πυγμαχία»;

Α.: Είναι η ζωή μου. Το έχω ξαναπεί. Ζω για να πυγμαχώ. Όταν έφυγα σε τόσο μικρή ηλικία από την Ελλάδα, κανένας δεν πίστευε σε μένα, ότι θα καταφέρω να γίνω παγκόσμιος πρωταθλητής. Αλλά αν έχεις ταλέντο κι αγαπάς κάτι πάρα πολύ, θα τα καταφέρεις.

Μ.: Κι εσύ τα κατάφερες και μας κάνεις περήφανους. Ευχαριστούμε. Σου εύχομαι καλή επιτυχία, αναμένουμε εξελίξεις για το event και να μας καταπλήξεις για μια φορά ακόμα.

Α.: Ευχαριστώ πολύ, να είσαι καλά και κλείνοντας θέλω να ευχαριστήσω την SportsΜedical του γιατρούκ.Ναπολέων Αναγνώστου, το SportsPhysio του Μιχάλη Σιούλη, το cafe-bar Amuzik στο Ν.Ηράκλειο για την στήριξη του , τους φίλους στο εστιατόριο Περαχώρι στην Μεταμόρφωση που επιμελείται τα γεύματα τα δικά μου και όλου του team, τον κ.Τάσο Τσάλα και την Force1 για τα ρούχα και τον εξοπλισμό μου, τον φωτογράφο κ.Δημήτρη Αναγνώστου και τέλος όλους τους fans που με στηρίζουν παγκοσμίως. Σας περιμένω όλους στις 19 Μαρτίου να σας κάνω περήφανους.